Schuld, berouw en boetedoening

“Dus je hebt hem eruit gegooid.” Katja zegt het op een manier waaruit duidelijk blijkt dat ze het er volledig mee eens is. “Ja,” zegt Natascha. Ze zucht. En dan kwaad; “Hoe durft ie het te flikken, de zak. En dan met dat trutje van een Agnes, die bij ons schoonmaakt nota bene. Die heb ik dus ook gelijk ontslagen.” “En nu spijt als haren op z’n hoofd zeker,” zegt Katja, en ze strijkt haar lange zwarte haar naar achteren.

“Ó ja, tranen met tuiten! ‘Ik hou alleen van jou, en het was niet meer dan zoenen. En ik wil alleen met jou: ik wil alles doen om het goed te maken.’ Dat soort gejammer.” “Klinkt goed!” zegt Katja monter. “Daar kun je wat mee.” “Oh ja?” Natascha legt haar lange rijzweep weg, laat zich op de bank vallen en trekt haar leren rijlaarzen uit. “Sure schat. Elke man laat zich leiden door z’n pik. Als jíj daar voor de volle 100% de controle over krijgt zijn al je zorgen voorbij en krijg je een heerlijk relaxt leventje.” Ook Katja trekt haar leren rijlaarzen uit en doet haar hooggehakte zwarte nappaleren knielaarzen over haar witte rijbroek aan.

“Daar wil ik héél graag meer over horen, Kat!” “Oké schat. Ga met mij mee. Ik maak wat te eten en dan zal ik je bij een lekker flesje wijn haarfijn vertellen hoe het fenomeen man in elkaar steekt en vooral hoe je daar het meeste plezier en profijt van kan hebben.” Enigszins opgelucht lachend trekt Natascha haar rijbroek uit, doet haar strakke jeans en haar pumps aan, pakt haar rijzweep, rijbroek en rijlaarzen en loopt met Katja mee de manege uit.

Dinsdagavond 9 januari 2017

Natascha’s mobiel gaat. Het is André. Ze drukt hem weg. De sukkel! Dit is al de derde keer dat hij belt. Ze is net thuis van het etentje bij Katja en ze ligt heerlijk lui op de zwarte leren loungebank een beetje te zappen. Ze heeft haar pumps en haar jeans uitgedaan en een kort, gemakkelijk stretch rokje aangetrokken. Haar halflange blonde haar heeft ze in een staart.

Katja heeft haar uitgebreid meegenomen in hoe zij denkt over mannen in het algemeen en André in het bijzonder. Natascha is veel wijzer geworden en staat voor het eerst sinds een week weer stevig op haar benen. Ze weet nu wat haar te doen staat. Voorlopig sulletje André een lekker tijdje laten bungelen, dan inpalmen en vervolgens “vormen”, zoals Kat het noemde, kneden en trainen tot de voor een Vrouw perfecte partner. Kat is al jaren haar vriendin: een sterke, standvastige en – zeker – behoorlijk dominante jonge vrouw, heel mooi om te zien en altijd opvallend gekleed.

Donkere dwingende ogen, een mooi aristocratisch gezicht en tamelijk arrogant en hooghartig waar het mannen betreft. Ze is anderhalf jaar ouder en gek op haar vriendin Natascha, die ze als haar zusje beschouwt. Katja heeft al veel mannen gehad, die haar allemaal op handen droegen. Kat is echter kieskeurig, veeleisend en erg op haar zelfstandigheid gesteld. Katja heeft Natascha uitgebreid geïnstrueerd hoe zij André verder moet behandelen.

Weer gaat haar mobiel. Natuurlijk André. Ze neemt op en zegt bits: “Wat moet je, loser?” Ze schrikt zelf van haar uitval, maar ze is verrast door het effect. De anders zo macho André klinkt heel benepen, als een benauwd schooljongetje dat door de strenge juf op het spelen met zijn pikkie is betrapt.

“Ik wil zo graag met je praten, liefste. Ik heb er zo’n spijt van. Ik wil je zo ontzettend graag terug.” Natascha zwijgt. Laten bungelen, laten zweten, had Kat gezegd. Niet volledig afwijzen, de deur niet definitief dichtgooien, maar een heel klein sprankje hoop laten bestaan, uiteraard onder stringente voorwaarden. Uiteindelijk verbreekt Natascha de pijnlijke stilte: “Je begrijpt toch zeker wel dat het een behoorlijke tijd zal duren voor het überhaupt zo ver is dat ik daar maar een béétje aan toe ben, hè?” “Maar natuurlijk, lieveling! Helemaal!”

Het klinkt serviel, bijna slaafs. Een vreemde maar zeer aangename opwinding maakt zich meester van Natascha. “En dat, áls het ooit al zover komt, ik jou een flinke lijst condities voorschotel waaronder een eventueel vervolg van onze relatie plaats zal hebben?” “Absoluut, liefste. En ik zal dan m’n uiterste best doen en volg al jouw voorwaarden strikt op.” Heerlijk, denkt Natascha. Ze laat weer een lange stilte vallen en geniet van de onbeholpenheid en wanhoop, die voelbaar is aan de andere kant van de lijn. “Bel me over precies één week op. Dan kijk ik of ik al iets zou willen,” en zonder een antwoord af te wachten verbreekt Natascha de verbinding.

Donderdagochtend 11 januari 2017

Op de manege roept Katja de stalknecht. Ze doet dat op de hautaine manier die haar eigen is (knippend met haar vingers) en haar geaffecteerde stem, die bij veel mensen, ook al bewonderen ze haar nog zo zeer, als bitcherig overkomt: “Zeg Jan, heb jij mijn rijlaarzen al schoongemaakt en gepoetst?” “Nog niet, mevrouw Van Bergen Heneghouwen,” antwoordt de stalknecht onderdanig. “Ik heb wel de stal van uw paard uitgemest.” “Goed zo, maar hurry up met m’n laarzen! Ik wil over 2 uur rijden.” “Ja, mevrouw,” knikt de knecht.

Natascha is vaak jaloers op de volkomen natuurlijke dominante autoriteit die Katja uitstraalt, waarmee ze zo lijkt het echt iedereen, vooral mannen, kan laten doen wat zij op dát moment wil.
Natascha heeft Kat verteld van het gesprek met André. “Prima gedaan, schat. Laat ‘m nog maar een paar weken spartelen,” zegt Katja. “Zullen we volgende week zaterdag gaan stappen?” vaagt Natascha. “Ik wil er wel weer eens ouwerwets uit” “Now that’s the spirit!” roept Katja enthousiast. “Een prima idee Natas! Lekker een avondje de boys gek maken! Maar dan gaan we wel komend weekend naar wat passende gelegenheidskleding op zoek. Even zorgen dat we er onweerstaanbaar uitzien.” “Top!” zegt Natascha. “Ik verheug me er nu al op.”

Zaterdag 13 januari 2017

Om 10 uur rijdt Katinka haar mini cooper voor de deur bij Natascha. Ze belt aan en Natascha doet vrijwel meteen open omdat ze Kat al had zien aankomen. De dames kussen elkaar hartelijk. “Waar gaan we voor Kat, sexy, supersexy of gewoon hoerig?” vraagt Natascha. “Hmm, tussen de laatste twee in zou ik zeggen,” antwoordt Katja. “En met het accent op leer, zwart leer. “Hm, jaaa!” zegt Natascha. “En hakken, hoge geile naaldhakken.” “We maken ze gek volgende week!” Lachend lopen de vriendinnen de deur uit.

De eerste stop is de nieuwe trendy jeanswinkel in de Voorstraat. De dames passen een aantal broeken, vooral strakke stretchjeans en een paar hele korte spijkerhotpants. Ook diverse korte naveltruitjes, laag uitgesneden blouses en Katja nog een getailleerd nappaleren jasje, wat haar erg goed staat, maar ze vindt de kleur (bordeaux) niet mooi. Natascha koopt een satijnen witte blouse met laag decolleté en twee korte truitjes.

Bij een lingeriezaak kijken ze naar mooie satijnen strings en hipsters. Katja koopt twee setjes: een zwart glimmend naadloos vlinderbroekje met bijpassende bh met halve cups en een rood met zwarte string met softlook bh. Natascha koopt een prachtige push-up bh van zwart satijn met bijpassende hipster. Ze kopen allebei nog diverse paren naad- en netnylons. Bij Silhouet koopt Katja een paar schitterende enkellaarsjes met 12 cm hoge stilettohakken, met puntige studs versierd en puntneuzen. Natascha slaagt met laarzen waar ze al heel lang naar zocht: dijlange, gladleren zwarte laarzen met 10 cm hoge hakken.

Daarna drinken de vriendinnen koffie met een likeurtje en de rest van de middag besteden ze in twee winkels met leren kleding. “Wat vind je van deze?” zegt Natascha. Ze laat Kat een prachtige superkorte hotpants zien van zijdezacht zwart lamsnappa. “Passen,” zegt Katja. “Onmiddelijk passen. Wat een beauty!” Natascha verdwijnt naar de paskamers en Katja volgt even later met een strak zwartleren minikokerrokje en een zwartleren strakke broek. Terwijl Kat aan het passen is doet Natascha het gordijn open: ze heeft de nieuwe satijnen blouse aan met de push-up bh eronder, die haar mooie borsten prachtig en buitengewoon sexy laat uitkomen. Ze heeft de lamsleren hotpants aan en haar nieuwe hooggehakte leren dijlaarzen.

“Jezus, Natas!! Wat zie jij er on-ge-loof-lijk mooi uit,” zegt Kat. Ze loopt naar Natascha toe en omhelst haar. “Wereldwijf, absoluut wereldwijf! Die Andrésukkel gaat dood als die je zo ziet.” Natascha straalt. “Precies de bedoeling!” zegt ze. “Kruipen zal ie!” Katja kan niet kiezen tussen de leren broek en de leren kokerrok, dus koopt ze ze allebei. In de tweede leerzaak, een shop met tevens een SM-afdeling, ziet Kat hetzelfde getailleerde jasje wat ze ’s ochtends in de jeanszaak al had gepast, maar nu in het zwart. “Geduld loont, dat zie je!

Deze neem ik.” Het jasje zit haar gegoten en staat haar geweldig. De dames kijken nog even bij de SM-spullen. Katja ziet een leuke mouthgag en een paar handboeien. “Komt altijd van pas,” lacht ze. Natascha gaat voor een soepele leren singletail van 80 cm. “Komt zéker van pas,” knipoogt ze naar Kat, die in de lach schiet. “Als je hulp nodig hebt bij het omvormen van je ex geef je maar een kik.” zegt ze. “O zeker! Ik wil er sowieso een gezamenlijk project van maken.”

De dames rekenen alles af en gaan naar de auto. ’s Avonds gaan ze heerlijk uit eten bij de Griek en na wat wijntjes gaan ze naar Kat’s huis. Natascha blijft bij Katja slapen en morgen gaan ze samen naar de manege.

Dinsdagavond 16 januari 2017 20.00 uur

Natascha baalt. Ze heeft zondagavond en maandagavond in huis lopen poetsen, iets waar ze een grondige hekel aan heeft. Ze had niet voor niets Agnes als werkster in dienst genomen. Die kwam twee ochtenden in de week voor al het grove werk (badkamer, w.c’s., keuken, stofzuigen). Agnes deed dan altijd een vreselijk truttig wit kanten sloofschortje over haar kleding en ging aan de slag. Voor de rest van het werk (ramen zemen, wassen en strijken) had ze André weten te strikken. Nu ze beiden de toegang tot het huis heeft ontzegd, ja zelfs de sloten heeft vervangen, moet ze alles zelf doen. Ze was in die twee avonden bijna niets opgeschoten. Ze kán het ook gewoon niet.

“Hier moet heel gauw verandering in komen,” denkt ze. Als ze naar beneden loopt ziet ze onder haar jassen en sjaals aan de kapstok een punt van dat stomme schortje hangen. Woedend rukt ze het van de kapstok, propt het tot een bal en beent naar de pedaalemmer in de keuken. Dan stopt ze plotseling. Ze denkt even en dan verschijnt er een duivels lachje op Haar gezicht. Zij schudt het schortje los, strijkt de kreukels eruit en houdt het voor zich. Ze ziet dan dat die trut van een Agnes op de voorpand van haar schortje haar naam had geborduurd. Jezus, wat een muts. Ze moet er onwillekeurig om lachen. “Dit gaat nog heel goed van pas komen,” zegt Natascha tegen zich zelf. Hééél goed.”

Dinsdagavond 16 januari 2017 22:30 uur

Natascha’s mobiel gaat. Stipt op tijd meldt André zich. Plagerig laat Natascha hem een flinke tijd overgaan. Dan neemt ze op en zegt: “Goed luisteren en precies doen wat ik zeg.” “Ja liefs….” “Kop dicht! Ik wil je niet horen! Pak pen en papier!” snauwt Natascha. André haast zich om het gevraagde te pakken. Even later is hij weer aan de lijn. Voordat hij iets kan zeggen bitst Natascha al: “Schrijf op: de drie absolute voorwaarden om tot eventuele voortzetting van de relatie te komen zijn:”

Natascha wacht even en gaat verder op dicteertoon:

1: Onvoorwaardelijke en absolute bekentenis van volledige schuld door jou omtrent het ontstaan van de huidige relatiecrisis.
2: Tonen van diepe spijt en overtuigend berouw door jou omtrent de daad die tot deze crisis heeft geleid
3. Volledige bereidheid tonen tot het doen van boete om met jezelf in het reine te komen en het respect te tonen dat ik verdien.

Natascha pauzeert even en vraagt dan kortaf: “Heb je alles?

“J.j.ja….,” klinkt het zeer schuchter en timide aan de andere kant. “Mooi,” zegt Natascha met nadruk. Ze komt steeds beter in haar dominante rol en geniet er zichtbaar. “Jij gaat met deze drie punten aan de slag en je meld je komende zaterdag klokslag acht uur ’s avonds voor mijn deur, dan hoor je de rest van mijn eisen.” En zonder groet of wat dan ook verbreekt Natascha de verbinding.

Woensdag 17 januari 2017

Katja en Natascha hebben paard gereden en zitten nu binnen in de koffiehoek van de manege. Natascha heeft Kat volledig ingelicht over haar gesprek met André en haar verdere plannen. “Goed bezig, Natas!” zegt Kat. “Maar kwam ik jou niet ophalen zaterdag om half acht om de beest uit te gaan hangen?” “Natuurlijk! Ik heb het namelijk zo gepland dat even voor achten de taxi er is en als sulletje André stipt om acht uur aanbelt komen wij, oogverblindend als we er dan zijn, naar buiten en gaan de taxi in. Hij moet toch bungelen, zei jij?” “Jezus, Tas! Jij bent nog gemener dan ik! Wat een heerlijk valse streek. Jij wil volgens mij nooit meer een echt gelijkwaardige relatie met ‘m, hė?” “Nee, daar ben ik wel klaar mee. Maar ja, hij heeft me ook zó voor lul gezet. Boeten zal ie. Ik ga hem de komende tijd mijn slaaf maken en dat mag ie blijven tot ik hem zat ben. En jij mag ook volledig van hem profiteren, schat.”

Lachend drinken de vrouwen hun koffie. Dan ziet Katja stalknecht Jan. “O Jan,” roept ze, terwijl ze met haar vingers knipt, “trek jij even onze rijlaarzen uit. Je hoeft ze niet te poetsen dit keer.” “Jazeker, mevrouw Van Bergen Heneghouwen.” Jan loopt naar haar toe en blijft voor haar staan. “Even op je knieën, Jan, ik ga natuurlijk met mijn benen in de luchtkrijg mijn been niet zo hoog.” Weer knipt Kat arrogant in haar vingers en wijst arrogant met haar wijsvinger naar de grond voor haar gelaarsde voeten. “Tuurlijk mevrouw,” knikt Jan onderdanig, en knielt voor haar neer. Hij trekt de leren rijlaarzen van de beide dames uit. Katja geniet van het moment, Natascha trouwens ook. “Zal ik ze echt niet poetsen, dames?” “Nee hoor, Jan. Het is goed, dank je wel.” “Tot uw dienst, dames,” knikt Jan serviel.

Natascha kijkt Katja vragend aan en Kat schiet in de lach. “Eerste taakje voor slaafje André!” zegt ze en ook Natascha schiet in de lach. Vrolijk pakken de dames hun bemodderde rijlaarzen mee en lopen lachend de manege uit.