Dit is het derde deel van een blogpost met een mogelijke huisslaaf. Lees eerst Een bloederige maaltijd (1) en (2).

“Waar zijn de groenten?!”

“Wat bedoelt U, Meesteres?”

“Zorg ervoor dat Ik Mijzelf niet nog een keer hoef te herhalen. Waar zijn de groenten gebleven?!”

Ik bleef de sub strak aankijken, terwijl hij stotterend vertelde dat hij de groenten vergeten was. Het schaamrood stond hem op de kaken. Hij was ook wel een beetje onervaren; misschien was Ik te streng…

“U heeft mij ook niet verteld dat ik er groenten in moest doen.”

“PARDON?! Jij denkt dat Ik jou sperziebonen, paprika en lente-ui voor niets laat snijden?! Hoe zit het dan met de kip! Ik heb ook niet gezegd dat die erin moest, maar die zit er wel in! Ik neem aan dat dit soort dingen voor zich spreken!”

Hier moest het subje even over nadenken. Ik was het zat en beval de sub een film voor Mij Lees verder →

Dit is het tweede deel van een blogpost over Mijn ervaringen met een mogelijke huisslaaf. Lees eerst Een bloederige maaltijd (1).

Giechelend draaide Ik Mij om terwijl Ik het subje wenkte om Mij te volgen. Vanuit Mijn ooghoeken zag Ik dat hij nerveus was. Iedere keer als Ik Mijn tred vertraagde, had hij moeite om zich hieraan aan te passen.

Hij was onrustig en was duidelijk bezig om zijn angst onder controle te houden. Treiterend ging Ik nog een stukje trager lopen. Waarom had Ik dit willen missen?! Gelukkig had Ik niet afgezegd.

Jammer dat Mijn huis niet zo ver weg was. Zuchtend stak Ik de sleutel in het slot en draaide deze om. Zonder te wachten liep Ik door de gang naar Mijn kapstok. Hier bleef Ik ongeduldig staan wachten, terwijl Ik met Mijn voet op de grond tikte.

Moest het allemaal zo lang duren? Het subje was blijkbaar van zijn stuk gebracht en Lees verder →

Door alle drukte kom Ik vaak tijd tekort om ook eens even echt te
ontspannen… Het komt ook wel eens voor dat Ik zoveel aan Mijn hoofd heb dat Ik het simpelweg vergeet. Dit weekend werd het hoog tijd om daar verandering in te laten brengen! Ik had zelfs al een subje op het oog om Mij van alle gemakken te voorzien…

Ik had het subje vorige week donderdag (niet afgelopen donderdag) de opdracht gegeven om exact om 16.00 op het station klaar te staan met een rode pet op. Rood is niet alleen Mijn lievelingskleur, maar het is ook heerlijk makkelijk te herkennen!

De planning was perfect en Ik zag het al helemaal voor Me. Na college zou Ik op Mijn gemak naar de metro wandelen, heerlijk ontspannen een paar hoofdstukken lezen in de metro en in de trein en daarna zou Mijn dienaar klaarstaan om alles over te nemen… Als hij Mij Lees verder →

Lees jij Mijn blog en artikelen regelmatig? Geniet je hiervan? Vergeet dan niet het werk dat verzet wordt om dit mogelijk te maken. Artemis en Eleonora werken namelijk vooral op de achtergrond aan O.M. Ik vind dat het tijd is dat Zij eens in het zonnetje gezet worden!

Op het eerste gezicht lijkt O.M. een website zoals ieder andere website. Er staat allerlei informatie op, hier en daar worden dingen aangevuld er komen ook nieuwe onderwerpen bij. Langzaamaan groeien de categorieën en het aantal berichten.Zo nu en dan houden Wij een actie of gaat er een mail rond.

Deze dingen zijn tevens de dingen die Ons zo bijzonder maken! Wij zijn namelijk actief. Wij blijven aan de website werken en er tijd in stoppen.

Mijn aandeel is in één oogopslag duidelijk. Kijk maar eens naar Mijn BDSM blog, maar wist jij ook dat Artemis IEDERE post corrigeert? Ze haalt niet alleen Mijn spelfouten en Lees verder →

Afgelopen donderdag is er meer gebeurd dan slechts de akelige collegedag. Ik wilde er eerst niet over uitweiden, omdat Mijn blog al erg lang werd. Aangezien Ik toch veel vragen heb gekregen over hoe het is afgelopen met Mijn ontmoeting in de trein, heb Ik besloten om er een extra blog aan te besteden.

Nadat Mijn telefoon in de volle collegezaal was afgegaan en Ik op het matje was geroepen, was Ik op z’n zachtst gezegd behoorlijk chagrijnig. Ik herkende het nummer ook niet en was niet van plan om terug te bellen, want met Mijn humeur had diegene de wind van voren gekregen.

De pauze was een welkome afleiding om even tot rust te komen. Ik pakte Mijn spullen in en Ik ging op weg naar de kantine, vastbesloten om een kop thee te veroveren tussen de wurmende studentenmassa. Vlak voordat Ik bij de kantine was, ging Mijn mobiel weer af. Nijdig Lees verder →

Heb jij weleens het gevoel gehad dat iets gedoemd is om te mislukken? Iedereen heeft weleens dat iets niet gaat zoals hij of Zij wil dat het gaat, maar ken je ook het gevoel dat iets rampzalig zal gaan (af)lopen? Dit gevoel neemt Mij op dit moment over.

Ik ben absoluut niet gelovig over het algemeen, ook niet bijgelovig. Tenminste, dat was Ik niet tot op dit moment… Binnen de psychologie is er één vak dat Mij niet ligt, namelijk Wetenschapfilosofie.

Er valt ook niet onderuit te komen, want dit vak is verplicht voor alle opleidingen op WO-niveau. Ik ben er al drie keer voor gezakt, waardoor Ik een aangepast lesprogramma nodig heb om dit vak weer te volgen.

Ik ben niet gezakt omdat filosofie Mij niet ligt. Het was zelfs Mijn beste vak op de middelbare school. Ik heb geen problemen met de opvattingen van Plato of Socrates en Ik begrijp de visie Lees verder →

Dit is het tweede deel van een blogpost. Lees eerst Mijn eerdere BDSM blogpost. 

“Oké, oké het was niet mijn bedoeling om je omver te lopen! Geen reden om boos te worden!”

Eindelijk is hij Mijn spullen aan het oprapen. Het wordt tijd dat Mijn dag er beter uit begint te zien. Totdat Ik Mij iets realiseer… Deze keer ben Ik degene die een blos omhoog voelt kruipen. Mijn notitieblok staat vol aantekeningen voor O.M. en ligt open op de grond!

Ik houd automatisch Mijn adem in als de jongeman naar Mijn notitieblok reikt. Het lijkt alsof hij hapert met het oppakken voordat hij het blok in Mijn tas stopt. Had hij het gezien of verbeeld Ik Mijzelf dingen? Had hij enig benul wat erop stond? Kijkt hij Mij anders aan dan daarvoor? Ik word uit Mijn mijmeringen gehaald door zijn stem: “Hier zijn je spullen, nogmaals sorry voor het botsen.”

Wie niet waagt, die niet Lees verder →

Iedereen kent het wel, drukke periodes van vliegen, rennen en met een beetje geluk staan! Een momentje om even diep adem te halen vlak voor de volgende sprint.

Er zijn mensen die beter presteren onder druk en er zijn mensen die onder zoveel druk staan dat ieder klein dingetje tot een enorme ontploffing kan leiden (wat lijden betekent voor degenen die dat veroorzaakt hebben!). Helaas behoor Ik tot de laatste categorie…

Ik heb een hekel aan veel verantwoordelijkheden en Ik heb een nog grotere hekel aan drukke periodes. Ik neem nou eenmaal graag de tijd voor alles wat Ik doe. Ik kan een artikel in een halfuurtje schrijven, maar Ik kan er ook twee uur voor uittrekken en optimaal genieten van niet alleen het schrijfproces, maar ook van alle herinneringen en/of informatie die erbij komen kijken.

Helaas is er weinig tijd om te genieten en moet er gesneden worden in Mijn activiteiten. Mijn sociale Lees verder →