Op de mooiste dag van mijn leven dacht ik dat jij van mij was en ik van jou. Dat was voordat het licht inviel. Het licht dat alles aan de kant veegt en iedereen verblindt.
Jouw foto op het world wide web; gewoon internet.
Wie ben jij?
Je ziet er goed uit; je ziet er vooral volwassen uit. Het doet er niet toe. Soms is een fractie van een seconde genoeg. Zo’n fractie duurt een mensenleven of langer. Lees verder
Dit is het slotdeel van een vierdelige reeks. Lees eerst deel 1 van dit BDSM interview.
Ja, logisch. Tegenwoordig – vooral in het Westen – is er veel vrijheid, een vrije keus. Als je wilt, kun je allerlei ervaringen opnieuw beleven. Je kunt – en dat is belangrijk – er nieuwe inhoud aangeven.
Je zoekt mensen die hierbij aansluiten. Geniet de vrijheid. Door de vrijheid neemt de verantwoordelijkheid toe. Een minpunt? Misschien. Voortdurend nadenken over wat je wilt en doet. Dat vereist inspanning.
Ik bedoel dat niet zo. Vrijheid is het sleutelwoord. Vrijheid is niet vrijblijvend. Belerend? Geen redenering is sluitend. Elke theorie blijkt steeds weer ontoereikend. Dat geldt evengoed voor de wetenschap.
Belangrijk is dat gedachten je een moment vooruit helpen, een zetje geven. Op die manier kun je het er steeds net mee doen. En daar Lees verder
Dit is het derde deel van een vierdelige reeks. Lees eerst deel 1 van dit BDSM interview.
Ja, een half jaar geleden heb ik het tegen Haar gezegd.
Nou, dat ligt natuurlijk niet zo eenvoudig. Voor Haar is er geen weg terug. Het hoofdstuk is afgesloten. Ik verwijt Haar nu in stilte dat Ze me in de steek laat. Ik moet het verder maar uitzoeken. Het is natuurlijk vooral zelfmedelijden. Dat snap ik wel. Maar ik voel me alleen en Zij voelt zich waarschijnlijk ook alleen. En dat wil ik niet. Verdriet, Aurelio, verdriet.
Ze keek me wat meewarig aan. Tegelijkertijd ook met een blik van: waar zeur je nu eigenlijk over? Ze gaf wel eerlijk toe dat Ze zelf als vijftiger heel actief was op het BDSM front. Ik verscheen pas op het toneel toen Ze 57 was. Weet je nog wel, Aurelio?
Dit is deel twee van een vierdelige reeks. Lees eerst deel 1 van dit BDSM interview.
Nou nee, niet in de zin van: goh, wat zouden de buren wel niet zeggen? Belangrijk is dat je zelf niet twijfelt. Maar als het goed is, twijfelt ieder mens af en toe. Dat spoort aan tot nadenken. Het maakt de weg vrij voor nieuwe inzichten.
Dus in die zin: ja. Ik poog weleens zo objectief mogelijk over de dingen na te denken. BDSM bijvoorbeeld heeft duidelijk een seksuele lading. Maar de entourage staat ver af van seksualiteit in het teken van de voortplanting. En om de voortplanting zou het toch allemaal begonnen zijn, is het niet?
Schrik niet, Aurelio. Een beetje wel, ja. Een afwijking gaat me wat ver, maar Lees verder
Zelf een verhaal schrijven is niet gemakkelijk. Toch kan iedereen wel over de lotgevallen van het leven vertellen. Ik (aurelio subway) ben geïnteresseerd in mensen die een vaste BDSM relatie onderhouden.
Het volgende interview is gemaakt met Erwin. Via een kennis kreeg ik het e-mailadres van Erwin. Heel voorzichtig heb ik contact met hem gezocht. Uiteindelijk ging hij akkoord met een interview.
Ja, eigenlijk wel, Aurelio. Alles moet nu gezegd worden. Er is weinig tijd om na te denken. De dingen liggen vaak ingewikkeld. Het wordt dan al gauw een zwart-wit verhaal.
Opstel voor Artemis (ingezonden door huisslaaf hans)
En dan kom Jij – mijn Meesteres – thuis. Vermoeid, na een lange dag. Voor mij – Jouw huisslaaf – zijn dat de mooiste momenten. De momenten waarop ik een beetje belangrijk voor Je wordt. Een soort van baken. Jij kunt nu tot rust komen en Je ontspannen.
Iedere dag kijk ik er met spanning naar uit. Dat ik Jouw sleutel in de voordeur hoor. Ik mag Je jas aannemen en Je koffer of tas uit de auto halen. De boel is opgeruimd. Het huis is aan kant. Daar hoef Jij Je geen zorgen over te maken. Lees verder
Dit is het achtste en tevens laatste deel in een verhalenreeks. Lees eerst het eerste deel van De huisslaaf.
’s Morgens stipt elf uur klop ik op de deur van de leeskamer. De keuken is opgeruimd; straks nog even de WC beneden een kleine beurt geven en de vloeren nalopen met de vloerwisser. Ja, het werkt wel, die doelijsten van Anne. Er worden successen geboekt.
“Ja, hans.”
Ik ga naar binnen. Jacoba zit in Haar fauteuil. Ze leest niet. We zouden praten. Lees verder
Dit is het zevende deel in een verhalenreeks. Lees eerst het eerste deel van De huisslaaf.
Een held ben ik nooit geweest. Dus nu ook niet. Het is een uur of tien. Ik zit boven in mijn slaaphok. Daar staat de computer waar al het kwaad op geschiedt. Jacoba heeft gedreigd dat het ding weg moet als ik zo doorga. Vanavond is Ze niet thuis.
Frans heeft me opgepord: “Je moet nu in actie komen, hans. Het is toch beter dat Jacoba de geschiedenis niet uit de derde hand hoort.” Hij vindt ook dat ik werk van Isabell moet maken. Ik zou Jacoba kunnen voorstellen dat ik aankomend weekend eens op familiebezoek zou willen. Lees verder
Dit is het zesde deel in een verhalenreeks. Lees eerst het eerste deel van De huisslaaf.
Vanmiddag komt Jacoba thuis. Frans heb ik vanmorgen al de deur uitgewerkt.
Wat een weekend! Nu ga ik eerst flink in de tuin aan de slag. Hard werken, mezelf moe maken: zagen, snoeien, oude struiken rooien en opruimen. De tuin is een beetje verwaarloosd. De afmetingen zijn bijzonder: vijf meter breed en veertig meter diep! Een vreemde verhouding. Ja, ‘vreemde verhoudingen’ vind je overal… Lees verder
Dit is deel vijf in een verhalenreeks. Lees eerst het eerste deel van De huisslaaf.
“Vrouwen, Frans, nooit heb ik ze begrepen en met bridge al helemaal niet.”
“Hans, geef nog even de laatste tip voor vanavond?”
Bridgen kan ik veel beter dan Frans en Jacoba samen. “Frans, we gaan ervan genieten. Lol beleven, gewoon lekker spelen, ontspannen, dan komt het verder goed…” Lees verder
Dit is deel vier in een verhalenreeks. Lees eerst het eerste deel van De huisslaaf.
Deze week wordt het ramen zemen. Praktijkcursus van Anne. Dat wordt de mattenklopper. Veel geduld heeft ze nog altijd niet. En dit soort werk is helemaal nieuw voor mij, dus tel uit je winst.
Wie niet sterk is, moet slim zijn: een handdoek dubbelgevouwen in mijn broek zal helpen. Een oeroud recept. Wat mij betreft is alles toegestaan, zolang het de klappen maar opvangt. Lees verder