Macrofilie betekent letterlijk “liefhebber van groot” en is een seksuele aantrekkingskracht tot een reus of reuzin en/of reusachtige lichaamsdelen.
De fantasie bestaat vaak uit het zelf krimpen tot een kleine omvang of het groeien van de partner tot reusachtige vormen.
Macrofilie wordt vaak geassocieerd met BDSM, omdat het in de meeste gevallen om een man gaat die gedomineerd wil worden door een reusachtige vrouw. Hij wil geplet en vernederd worden en fantaseert vaak over crushing.
Hoewel er ontzettend weinig bekend is over macrofilie, is er in 2009 wel een reportage over geweest op SBS 6. Het gaat om de reportage Seks met een reuzin. Naast deze reportage is er vrijwel alleen informatie te vinden vanuit de psychologie.
Macrofilie vanuit de psychologie
In de psychologie wordt macrofilie geplaatst onder de zogenaamde parafilie. Parafilie is als het ware een verzamelnaam voor alle seksuele gedragingen en/of fantasieën die over het algemeen als afwijkend van de heersende normen worden beschouwd of schadelijk zijn.
Hierover is natuurlijk al direct een discussie nodig, want wat is afwijkend? Hoe dan ook, binnen de psychologie kan iemand als een macrofiel beschouwd worden als hij/zij lijdt aan één van de volgende symptomen:
- Aantrekkingskracht tot gigantische mensen
- Seksuele aantrekkingskracht tot extreem grote lichaamsdelen
- Seksuele aantrekkingskracht tot grote borsten
- Seksuele aantrekkingskracht tot grote genitaliën
Ook hier valt het één en ander te bediscussiëren. Ik denk dat iedere lezer wel aan één of meerdere mannen kan denken die van grote borsten houdt. Meestal zijn deze mannen geen macrofiel; ze houden gewoon van grote borsten.
Macrofilie vanuit de psychotherapie
In enkelen gevallen komt het voor dat men van mening is dat iemand met macrofilie psychologische hulp nodig heeft. De behandeling zal dan worden gegeven vanuit de psychotherapie en zal bestaat uit cognitieve gedragstherapie, orgasmevermindering of individuele expressieondersteunende psychotherapie.
Cognitieve gedragstherapie
Bij cognitieve gedragstherapie wordt de cliënt gewezen op zijn of haar patroon van denken en wordtgeprobeerd om deze te wijzigen. In het geval van macrofilie zal de nadruk dus liggen op het niet verheerlijken van gigantische lichaamsdelen en/of mensen.
Orgasmevermindering
De naam zegt het al: bij deze therapie mag iemand met macrofilie minder klaarkomen terwijl hij/zij over reusachtige lichaamsdelen en/of mensen fantaseert.
Individuele expressieondersteunende psychotherapie
Behalve dat psychologen goed zijn in het bedenken van fantastische namen voor hun therapieën, zijn ze niet zo goed in het opschrijven van richtlijnen ervoor.
Deze therapie komt er ruwweg op neer dat iemand met macrofilie gesteund wordt in het uiten van zijn gedachten en fantasieën met betrekking tot reusachtige lichaamsdelen en/of mensen. Hoe dit precies macrofilie moet “verhelpen”? Ik heb werkelijk waar geen idee.
Is macrofilie een ziekte?
Ik denk het niet. Hoewel er vanuit de psychologie kleinschalige informatie aanwezig is, denk Ik dat deze vooral is ontstaan doordat macrofilie interessant gevonden wordt.
Er is nooit uitgebreid onderzoek naar een “behandeling” gedaan, noch is er onderzocht of de bovenstaande therapieën enig effect hebben. Aangezien er weinig moeite voor wordt gedaan om macrofilie bij iemand te “genezen”, denk Ik niet dat iemand zich er druk over moet maken.
Ik kan me voorstellen dat iemand met macrofilie zich hiervoor erg kan schamen of niet goed weet hoe hij of zij het tot uiting moet brengen, maar in geen geval is dit schadelijk voor de maatschappij. Zie het dus absoluut niet als een last! Het tegendeel is zelfs waar. Dankzij macrofilie is er een nieuwe markt ontstaan.
Macrofilie in de media
Internet heeft een belangrijke rol gespeeld in het ontwikkelen van macrofilie. Hoewel er eerst weleens gefantaseerd werd over macrofilie, is het dankzij het internet mogelijk om hier ook echt uiting aan te geven.
Via het internet is er ontzettend veel artwork over macrofilie te vinden, maar ook collages met photoshop, foto’s die vanuit een lage hoek geschoten zijn en amateurvideo’s over vrouwen die een miniatuurstad kapotstampen.
Enorme groet!
Deana
Leuk om dit ook eens op een Nederlandse site te lezen 🙂
Ik ben zelf een macrofiel, met een aantrekkingskracht tot hele grote vrouwen. In m’n fantasie dan, idd zo groot als een wolkenkrabber bv.
Nee, het is geen ziekte, laat staan dat er een “geneesmiddel” is, haha.
Dan zou iedereen wel “ziek” zijn, aangezien iedereen wel IETS heeft wat ze fijn vinden om te zien/doen (denk aan gluren of voeten).
Ik ben zelf een groot fanaat van de vrouwelijke mond. Vind het sowiezo heerlijk om er in te kijken, en in de reuzinnen wereld zou ik er wel in willen kruipen. Er zijn ook nog wel andere dingen die me spannend lijken, maar een mond komt toch op nummer 1 voor mij.
Groetjes,
Marc