Mijn Female Led Relationship – interview met sub frank (3)

Dit is het derde deel in een uitgebreid interview over Female Led Relationships. Lees eerst het begin van dit BDSM interview.

Kon jouw Liefste met gemak Haar FLR-rol oppakken, frank? Als dat wat moeilijker lag, hoe hebben J/jullie het dan aangepakt om eruit te komen?

Beide vragen hoop ik hiermee tegelijkertijd te kunnen beantwoorden. Tot twee jaar terug alweer leek FLR het meest op de gang in een processie (W/wij wonen in het katholieke zuiden). Een stapje voorwaarts en twee emotioneel te grote stappen achterwaarts. Zoals ik al eerder schreef, ben je op zoek naar je eigen bevrediging en daardoor ben je veel te veel met jezelf bezig. Dat is een bekende valkuil die dodelijk is voor de groei van welke relatie dan ook.

We hebben heel veel gepraat en soms erg heftig. Spanningen waren er natuurlijk ook. Ik die graag “bediend” wilde worden. Ik die de momenten dat de kinderen bij de ex-partner waren, aangreep om mijn Liefste te vragen om mij te domineren. Wat ik ook deed, het was nooit goed, hoe lief ik ook voor Haar was. Mijn Liefste voelde de druk steeds meer toenemen. Op dagen voordat de kinderen vertrokken, was de druk op het laatst zo opgelopen dat ik ooit blij was dat de kids weer thuis waren. Valkuil nummer zoveel…

Achteraf kun je erom lachen. Maar het duurde meer dan twee jaar om te beseffen dat ik eigenlijk als een verwende, dominante Neanderthaler mijn Liefste wilde dwingen om mij te onderwerpen. Mijn dwangmatige behoefte om gedomineerd te worden en de blinde vlek die daardoor ontstaat voor de noden van je Liefste bleek een hardnekkige valkuil.

Een volgende valkuil was – voor mijn Liefste – de entourage. De attributen die BDSM juist zo spannend en opwindend maken in mijn optiek, werkten voor Haar als een absolute libidoremmer. Natuurlijk kwam Zij uit liefde tegemoet aan mijn wensen, maar mijn Liefste voelde er zelf niets bij, voelde geen opwinding. Had daarna ook geen zin meer om te vrijen, wat keer op keer frustraties bij mij opleverde.

Het omslagpunt kwam na het lezen van FLR gerelateerde sites, zoals Ragnelle.com; Mrs. Rika en Vrouwen doen geen huishouden, daar hebben ze hun man voor. Verder heb ik  zo’n beetje alle FLR blogs in het Engels die ik maar kon vinden gelezen, bijgehouden en herlezen. Van dat soort sites leerde ik dat ik een totaal verkeerde weg ingeslagen was…

Jouw Liefste domineerde jou in het begin uitsluitend op verzoek. Hoe is het gekomen dat Zij uit zichzelf meer naar Haar FLR-rol toegroeide?

Het tijdsbestek waarover we praten bestrijkt de afgelopen vier jaar. De omslag kwam na het lezen van die voor mij beroemde zinsnede: “Zoek niet naar een Meesteres; je hebt Haar al gevonden”. Alsof ik dat even beroemde lampje zag oplichten, vroeg ik Haar niet meer om mij te domineren. Ik had eindelijk de stap gezet om voorlopig de onderdanige rol op me te nemen, zonder daar iets voor terug te willen eisen.

Zonder commentaar zette ik elke dag de douche aan voor Haar. Soms was Zij me voor en het duurde eventjes voordat ik leerde om daar niet teleurgesteld over te zijn. Elke dag weer sloeg ik Haar na het douchen de badhanddoek om. Op mijn knieën droogde ik Haar onderlijf af, hoewel dat in het begin nog wat onwennig was wanneer de kids de badkamer binnenkwamen.

Zij weten echter niet beter inmiddels. Mama droogt hen af, frank droogt mama af. Door mijn Liefste elke keer weer een fijne, lieve knuffel te geven, kon Zij al snel niet meer zonder dit gebaar. Het doucheritueel was hiermee uit de BDSM sfeer gehaald en werd door mijn Liefste helemaal geaccepteerd. Op de bekende “met een glaasje wijn op de bank” momenten heb ik Haar kunnen aangeven hoe fijn ik het zou vinden als Zij zich vrij genoeg voelt om mij te op te dragen om Haar af te drogen. Ook dit stukje had tijd nodig. Nu weet Zij dat een eenvoudige roep: “frank!” voldoende is om mij bij zich te roepen als Zij afgedroogd wil worden.

Vrijwel gelijk aan het doucheritueel breng ik tot op de dag van vandaag mijn Liefste elke ochtend een kopje thee op bed. Ik stond lange tijd uit eigen beweging op om Haar te verwennen met een kopje heerlijk warme thee. Mijn Liefste geniet van dit gebaar. Ook hier weer het ontbreken van de typische BDSM sfeer rond het ritueel. Momenteel is het zelfs zover dat mijn Geliefde mij ’s morgens in bed wakker maakt om te zeggen:” Ik wil een kopje thee!” Vervolgens leest Ze verder in Haar boek of doet Ze de zoveelste sudokupuzzel op Haar gsm.

Wij hebben zo’n bed waarmee je met één druk op de knop het hoofdeinde omhoog kunt brengen. Tot voor kort drukte mijn Liefste altijd zelf op de afstandsbediening. Ik heb Haar gevraagd of Ze mij ook daarvoor wilde gebruiken en dat doet Zij nu. Als Zij rechtop in bed wil zitten, roept Ze me aan. Dan spring ik direct uit bed, loop eromheen en bedien het hoofdeinde. Mijn ogen zijn dan constant op mijn Liefste gericht. Haar knikje, Haar “yep” laten me weten dat Ze comfortabel ligt of zit.

Zo kan ik nog een heleboel andere voorbeelden noemen die in de dagelijkse rituelen zijn opgenomen zonder dat er een BDSM lading aanhangt. Dat komt omdat ik die dienende rituelen met veel geduld heb geïntroduceerd. De teennagels van mijn Liefste zijn alweer jaren onberispelijk mooi rood gelakt, omdat ik een hoop informatie over voetverzorging heb opgezocht op internet.  Afhankelijk van Haar behoefte doe ik datgene dat van mij gevraagd wordt. Zij bepaalt, ik gehoorzaam!

Hoe het zover is gekomen? Op de bank heeft Ze vaak Haar benen op mijn schoot. Ooit ben ik begonnen met Haar voorzichtig de vraag te stellen of Zij geen behoefte had aan een zachte voetmassage. Eindeloos heb ik Haar voetjes en onderbenen gestreeld en gemasseerd. Ooit vroeg ik Haar of Zij het fijn zou vinden wanneer ik Haar voetjes zou verzorgen. Zij vond die aandacht zalig. Ik ook…

“Zo vind ik het wel fijn, zo zonder die poespas,” was Haar reactie. Dat lijkt zo simpel. Het betekende echter wel dat ik voor mijn gevoel heel veel moest opgeven. In mijn fantasie wilde ik mijn halsband  om en mijn boeien rond mijn polsen en enkels. Mijn halsband met de leiband vastgehaakt aan de bank of in de handen van mijn Liefste. De zoveelste valkuil…

Het gebeuren rond de maaltijd is nu grotendeels in handen van Haar huisslaaf. Ik dus. Mijn Liefste zorgt voor de boodschappen. Vroeger bracht Zij alle boodschappen uit de auto naar de keuken en was behoorlijk veel tijd kwijt met inruimen. Ik heb ooit aangeboden om Haar jas aan te nemen, iets te drinken in te schenken, enzovoorts.  Pas nadat Zij was verzorgd, begon ik aan het uitladen en inruimen van de boodschappen.

In het begin was dat voor Haar best onwennig. Door met veel geduld en liefde steeds maar weer opnieuw aan te bieden om de boodschappen voor mijn rekening te nemen, werd het uiteindelijk een vanzelfsprekendheid. Steeds vaker komt Ze binnen, laat Ze me nonchalant Haar jas aannemen en loopt Ze door met een zo mogelijk nog nonchalanter: “Ik wil een Spa Rood.”

Nadat ik Haar jas heb opgehangen, ren ik dan naar de keuken voor het inschenken van Haar drinken. Ook met kids in huis lukt het me altijd om Haar glas geknield aan te reiken. En oh zo mooi… soms laat Zij me gewoon meer dan vijf minuten op mijn knieën wachten zonder aandacht aan mij te besteden.

Tegenwoordig kan ik enorm gevarieerd koken, onder andere door receptensites op internet. Mijn Liefste kookt wanneer het Haar uitkomt en Ze er zin in heeft. Voor mijn Liefste is het een enorme opluchting als ik dat van Haar kan overnemen. De druk om te koken is er niet meer. De voordelen van een huisslaaf heeft Zij ook in de keuken ontdekt.

Wanneer mijn Liefste klaar is met koken, zeg maar kokkerellen, lijkt onze keuken meer op een slagveld waar menig producer van Lord of the Rings achtige films jaloers op zou zijn. Een simpel “frank, je mag opruimen” is nu voor Haar voldoende om  zich verzekerd  te weten van een netjes opgeruimde keuken. Gek genoeg heeft het me weinig moeite gekost om Haar zover te krijgen. Ik heb me vaker verbaasd over het gemak waarmee mijn Liefste steeds meer stukjes uit de oh zo verlangde FLR adopteerde.

Het tafelritueel loopt vergelijkbaar. Ik ga pas zitten wanneer mijn Liefste zit. Niet eerder. Ik bedien Haar. Tijdens de maaltijd merken de kinderen helemaal niets. Wij zijn en blijven een doorsnee koppel met kids. Gezellig tafelen met zijn allen. Het afruimen heb ik ingebakken door Haar te verleiden met de kids op de bank te gaan zitten. Boekje lezen. Knuffelen. TV kijken. Iets voor zichzelf doen. Ik zorg ervoor dat de tafel dag in dag uit, ontbijt, lunch of avondeten, altijd onberispelijk schoon en opgeruimd is.

Ik heb Haar laten weten dat ik het fijn zou vinden als Zij me regelmatig  bij mijn kin neemt om mij fijntjes de opdracht te geven om op te ruimen. De manier waarop mijn Liefste alles rond de keuken gedaan wil hebben, is ook voor mij aanleiding geweest om die oh zo begeerde aandacht te krijgen. Natuurlijk is de keuken weleens niet zo schoon geweest als mijn Liefste dat wil. Het gemak waarmee Zij me bij zich riep om me te vertellen hoe Zij het wél wenste, gaf me een superfijn gevoel. Hierin was Ze altijd redelijk fel.

Ik heb mijn Liefste dan ook gevraagd om me wat mijn huishoudelijke taken betreft heel erg kort te willen houden. Zo weet ik nu precies hoe ik de wasbak, keukenvloer en wc schoon moet houden. Ik weet hoe schoon de badkamer moet zijn volgens Haar normen. Heerlijk om terechtgewezen te worden door je Liefste als je slordig werk aflevert. Uiteraard heb ik me afgeleerd om commentaar te geven. Ik houd mijn mond dicht tijdens elk woord, commentaar of tirade van mijn Liefste.

Een andere bekende valkuil die meespeelt is dat je Liefste soms gewoon de behoefte voelt om zelf ook te zorgen. Boos worden of geïrriteerd raken is not done. Door Haar een knuffel te geven, kan ik het gebeuren vaak ten goede ombuigen.

Binnen een FLR ligt het voor de hand om als eerste de was en strijk uit handen te nemen. Zo ook ik. Dit heeft in het begin voor de nodige spanningen gezorgd. Mijn Liefste zag het huishouden en daarmee ook de was en strijk als een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Ik was in die tijd ook niet zo ervaren in het goed verwoorden van zo’n delicate wens. Als het Haar zo uitkomt, laat Ze me de was doen, maar met hetzelfde gemak pakt Ze de zaak zelf op. In het begin leverde dat natuurlijk weer een verongelijkte blik van mij op. Het was wennen. Nu heb ik geaccepteerd dat Zij bepaalt! Ook hierin.

Ook het poetsen heb ik naar mij toe kunnen halen door vanaf het begin te vragen om bijvoorbeeld de kamer te mogen stofzuigen. Door Haar toestemming te vragen om de wc’s schoon te mogen maken. Zodra mijn Liefste zelf aanstalten maakte om de keukenvloer te dweilen, bood ik aan om dat voor Haar te doen. Met een glimlach gaf ik aan dat ik de vloer zonder stok, geknield met een dweil in mijn hand, veel schoner zou krijgen. Dat ik naakt de vloer dweilen als een cadeautje ervaar.

Ook ruiten wassen hoort tegenwoordig tot het takenpakket van deze huisslaaf. Bij warm weer mocht ik zelfs een keer de ruiten wassen terwijl ik naakt was. Zalig… Ook hier gold weer dat mijn Liefste in het begin de voordelen van gewassen ruiten afwoog tegen het plezier dat Zij mij bezorgde. Ook nu weer een omslag die veel tijd kostte. Het duurde even voordat Zij gewend was aan het feit dat ik er voor Haar gemak was. Ook nu waren het toverwoorden:  geduld, geduld en nog eens geduld…

Lees snel het vervolg van dit interview!