Dit is het vierde deel en tevens het laatste deel in een verhalenreeks. Lees eerst BDSM ontmoeting (1), BDSM ontmoeting (2) en BDSM ontmoeting (3).
Met mijn hoofd naar de grond gebogen kijk ik naar de vloer van de slaapkamer. Mijn Meesteres is stil. Ik weet niet waar Ze precies staat, maar Haar aanwezigheid is goed voelbaar.
‘Meesteres…?’
Een harde klap op mijn achterwerk volgt. Het is een snelle, pijnlijke tik die mijn billen laat branden. Het moet van een zweep zijn. Verstandig houd ik mijn mond gesloten. Zij heeft de touwtjes in handen, niet ik.
Het blijft zeker een kwartier stil. Doodstil. Als ik mijn oren spits, kan ik Haar ademhaling horen. Het windt me op en ik merk dat ik een erectie begin te krijgen. Ik ben volledig naakt, maar van binnen heb ik het bloedheet. Mijn lichaamstemperatuur heeft zijn hoogtepunt bereikt. Voor mij is dit een sensueel spel.
Uit het niets loopt mijn Meesteres richting het bed. Ze controleert de kettingen, de touwen en de BDSM schommel. De schommel is van leer en is via kettingen aan het houten frame van het bed bevestigd. Hij hangt zeker een halve meter hoog in het midden van het bed.
‘Neem plaats, slaaf!’
Ze klinkt plotseling nog strenger. Ik weet niet wat Ze van plan is, maar spannend vind ik het wel. Zou Ze mijn erectie gezien hebben? Het fascineert me dat Ze er niets over laat blijken. Zij bepaalt waarop Ze wel en niet reageert. Ik kijk tegen Haar op. Ik voel me een onderdanige man.
Voorzichtig neem ik plaats op de BDSM schommel. Het is mijn eerste keer op een seksschommel en eventjes vraag ik me af hoe ik er plaats op moet nemen. De twijfel valt duidelijk van mijn gezicht af te lezen.
‘Ga er met je rug op liggen, slaafje.’
Ik doe wat me gezegd wordt. De schommel is echter niet groot genoeg om ook mijn benen te ondersteunen. Bovendien heb ik ook geen ondersteuning bij mijn nek. Is dit de bedoeling of hoort het gewoon niet zo comfortabel te zijn als ik me ingebeeld had? Ik kom er snel genoeg achter…
Mijn Meesteres commandeert me om mijn benen omhoog te tillen. Zonder aarzeling doe ik wat Zij zegt.
‘Niet eens geschoren?’ merkt Ze enigszins spottend op terwijl Ze met boeien mijn voeten vastmaakt aan de kettingen. Mijn benen zijn nu gespreid en ik voel me kwetsbaar in deze positie. Ze loopt richting een kast en pakt er iets uit wat ik niet kan zien.
‘Slaafje toch…’ Uit het niets begint Ze te lachen. Het is een korte lach. Een lach waar ik de betekenis niet van begrijp. Terwijl ik mijn brein pijnig over de reden van Haar lach, trekt Ze uit het niets een leren masker om mijn hoofd. In mijn mond komt een gag te zitten die stevig met een riem wordt aangespannen.
‘Zo. Nu kan je in ieder geval niet meer ongevraagd spreken. Vind je toch niet erg, hm?’
Ze vraagt het op een manier die duidelijk maakt dat ik er niets over te zeggen heb, al zou ik het willen. Terwijl ze iets aan het masker bij mijn voorhoofd bevestigt, kijk ik Haar geboeid aan. Haar passie voor BDSM is in Haar ogen te lezen en ik besef nu meer dan ooit hoe blij ik ben dat ik deze stap genomen heb. De stap om Haar te morgen ontmoeten. De stap naar een echte BDSM sessie.
Mijn Meesteres gooit het touw over een houten balk van het bed en geeft er een ruk aan. Mijn hoofd wordt direct omhoog getrokken, zo ver dat ik neerkijk op mijn eigen benen en geslachtsdeel. Hij is nog altijd stijf.
‘Nu kun je jezelf beter zien,’ glimlacht mijn Meesteres terwijl Ze het touw behendig vastmaakt. Ik zou willen dat ik iets kon zeggen, maar de gag beperkt me te veel. Het is aan Haar wat Zij met me wil doen en daar leg ik me bij neer. Ik heb geen recht van spreken. Een recht dat Ze me allang ontnomen heeft en de manier waarop, bevalt me enorm…
Daar hang ik dan. In de schommel, op Haar bed. Ik kijk neer op mijn inmiddels slap geworden geslachtsdeel. Mijn Meesteres is weg. Ik denk dat Ze beneden is, maar ik weet het niet zeker. Ik voel me nog altijd alsof ik in extase verkeer. Mijn lichaam is vervuld met geluk, zelfs met liefde. Hier hoor ik te hangen. Dit is de plek waar ik thuishoor en waar ik nooit meer weg wil.
Een plek waar ik nog altijd wil hangen, zelfs na ruim een halve dag. Althans, zo voelt het aan. Mijn Meesteres laat me een hele poos alleen. Een poos waarin ik nadenk. Waarin ik besef dat dit de levensstijl is die ik echt wil volgen.
Ook al is mijn erectie verdwenen, het BDSM gevoel zit in me. Ik voel het en het is me veel waard. Mijn seksuele gevoelens doen er niet meer toe. Ze hebben plaatsgemaakt voor BDSM. BDSM is mijn leven.
Mijn Meesteres is teruggekomen. Ze kijkt me onderzoekend aan en glimlacht als Ze ziet wat er door me heen gaat. Ze voelt het aan en dat bevestigt maar weer hoe gedreven Zij is, hoeveel gevoel ze in BDSM heeft.
Ik heb een lange weg te gaan, maar het begin is gemaakt. Terwijl mijn Meesteres foto’s van me maakt, beleef ik het moment zo optimaal mogelijk. Ik koester dit moment en zal deze ervaring voor de rest van mijn leven meenemen, net als ik voor de rest van mijn leven aan de muur van mijn Meesteres kom te hangen…
Ja dat is echt iets wat ik ook zoek een Meestetes op afstand die begrijpt wat een slaaf nodig heeft die al meer dan 18 jaar geen sex heeft gehad.
Vroeger heb ik ook een Meesteres gehad 6 jaar lang .
Een heel mooie tijd gehad als slaaf.
En nu ga ik het echtmissen.
Groetjes slaaf jaap.