Mijn eerste “echte” ervaring met een Meesteres (1)

Deze ervaring is ingezonden door subje63

Eind mei stuitte ik bij toeval op de website van een lifestyle Domina. “Toeval” is eigenlijk niet het goede woord. Ik weet namelijk sinds enige tijd dat ik onderdanige gevoelens heb. Die ontdekking maakt dat ik veel belangstelling heb voor BDSM sites op internet.

Bij het lezen van de intro op de website van deze Meesteres merk je al snel dat Zij iemand is met een hoop ervaring. Zo’n vijftien jaar geleden is Ze vanuit Amerika in België komen wonen, waar Zij studio’s in het centrum van Antwerpen en in Aartselaar heeft opgericht. Bovendien houdt Ze regelmatig SM sessies in Amsterdam en Londen. Een professionele Domina dus die weet waar Ze over praat en die ook trainingen aanbiedt voor subs.

Al snel groeide bij mij het verlangen om contact met Haar op te nemen. Op Haar site geeft Ze aan dat Zij alleen mails in behandeling neemt in het Engels. Mails in een andere taal verdwijnen linea recta in de prullenbak. Daarnaast vindt Ze het belangrijk dat een tekst zo goed mogelijk geformuleerd wordt. Dat geldt ook voor Haar eigen website. Als er fouten staan in Haar uit het Engels vertaalde teksten op de site, wordt de verantwoordelijke vertaalslaaf hardhandig tot de orde geroepen.

Mijn eerste mailtje naar Haar stelde ik dus met heel veel ontzag, respect en voorzichtig woordgebruik op. Ik moest er niet aan denken dat dit eerste contact zou uitlopen op een teleurstelling. Tenslotte ben ik een beginnende sub met weinig ervaring en alles is dus nieuw voor mij.

De inhoud van m’n mail kwam erop neer dat ik een aanvraag indiende voor het mogen meemaken van een overnight sessie tijdens een weekend. In mijn mail stipte ik ook de financiële kant van de sessie aan, omdat ik een beetje geschrokken was van de prijs. In de hoop op een prijsverlaging haalde ik wat argumenten aan en toen ik tevreden was met mijn mail, drukte ik met het zweet in mijn handen de verzendknop in.

Het werd nu nog spannender, want ik stelde mezelf onmiddellijk de vraag ‘Hoe gaat ze hierop reageren?’ Vervolgens gingen er moordende dagen voorbij waarin ik meerdere keren per dag mijn mailbox checkte of er al een reactie op mijn mail binnen was.

Toen ik na een aantal dagen nog steeds geen reactie had gekregen, begon de twijfel langzaam maar zeker toe te slaan. Allerlei gedachten begonnen door mijn hoofd te spoken. ‘Heb ik m’n berichtje niet te opdringerig opgesteld? Heb ik er voldoende rekening mee gehouden dat Zij geëerd en gediend behoort te worden? Wat moet ik doen om Haar positief te laten reageren? Wat verwacht Zij van mij?’ Ik was daar dagen intensief mee bezig op het werk, thuis, ’s nachts…eigenlijk constant.

Ik begon mijzelf spontaan anders te kleden en ik besteedde meer zorg aan mijn uiterlijk, zoals onder andere het beperken van mijn overgewicht. Ik bleef wat langer voor de spiegel staan, besteedde meer aandacht aan zowel de geklede als de blote man en besloot om te streven naar een minder gezwollen buik. Kortom, ik kreeg meer zelfrespect.

Ik was er snel van overtuigd dat sub of slaaf zijn niet betekent dat je jezelf niet verzorgt. Integendeel, je komt juist in een gemoedstoestand waarbij je trots op jezelf bent als je in de spiegel kijkt. Langzaam maar zeker werd ik een nieuwe persoon met veel positieve uitstraling. Ik was mij er echter ook van bewust dat ik niet al te snel resultaat moest willen zien. Het motto was: voeten op de grond houden en jezelf geen illusies maken, hoewel een beetje dromen moest kunnen.

Ik wilde mij op een zoveel mogelijk onderdanige en nederige manier door het leven bewegen, dus ik begon met te vertellen aan mijn meest naaste vrienden welke nieuwe ontwikkelingen er in mijn leven gekomen waren. Tot mijn grote opluchting werd daar overwegend begripvol en geïnteresseerd op gereageerd. Dat gaf me een heel goed gevoel… Zo van: ze laten me niet vallen en ze zijn zelfs belangstellend.

Op het werk was het geen probleem. Natuurlijk liep ik niet te veel te koop met mogelijk shockerende attributen, zoals een halsband met ring. Ik werk voor de Vlaamse Overheid op een afdeling die me bijzonder ligt: Logistieke ondersteuning. Op die afdeling voelde ik me als het ware gesterkt in mijn rol als “dienaar” of “ondersteuner” en ik doe dit werk graag.

Thuis ging het wat stroever. Qua acceptatie was er geen enkel probleem. Vanaf het moment dat ik met mijn onderdanige gevoelens naar buiten kwam, kreeg ik een volledige vrijbrief van mijn vrouw. Alleen mijn opstelling in m’n nederige rol in het dagelijks leven thuis bracht soms wat strubbelingen met zich mee. Het schoonmaken van ons appartement leverde daarbij de meeste problemen op, maar alle andere klusjes vielen goed mee.

Na een tijdje merkte ik dat m’n instelling om een beetje bewuster en trotser te gaan leven vruchten begon af te werpen. Ik snoepte veel minder dan vroeger, omdat een groot deel van m’n frustraties waren weggenomen. De behoefte aan troost in de vorm van chocolade en andere zoetigheid begon te verminderen. Na een zoveelste afspraak bij de diëtiste waar ik al enkele jaren naartoe ga, bleek dat ik bijna tien kilo was afgevallen. Dat was me nog nooit gelukt! Opnieuw een opsteker dus!

Lees snel meer over de eerste ervaringen van subje63 in de wondere wereld van BDSM, zoals zijn eerste bezoekje aan een BDSM club en zijn eerste opsluiting: Mijn eerste “echte” ervaring met een Meesteres (2)!