Schuld, berouw en boetedoening deel 6

“En?” vraagt Natascha stralend. “Jaaaa! In één woord grandioos! Wat ziet ie er als een heerlijk sulletje uit zo! Die sandalen! En dat ie dan dat schortje van die trut aan moet! Nee Tas, petje af. Je hebt ‘m volledig aan een touwtje. En die roze handschoenen maken het af. Jij bent echt een loeder! Haha, ik heb altijd al geweten dat je het in je had.”

Katja vertelt wat er zojuist bij binnenkomst gebeurd is en de dames lachen zich een deuk. “Andrea! Hahaha…” lacht Natascha. “Neeeee! De nieuwe Agnes!” roept Katja schaterend uit. “Whatever! Als het maar poetst, dweilt en schrobt,” hikt Natascha en weer klinkt een lachsalvo door de kamer. André kan het boven allemaal woordelijk volgen en voelt zich tot op het bot vernederd. Hij dweilt dapper door en wil absoluut niet dat Natascha ook maar een greintje ontevreden over zijn werk zal zijn.

Hij heeft nog steeds de stille hoop dat als hij zijn uiterste best blijft doen deze boze droom gauw over zal zijn. Tot die tijd, heeft hij zich voorgenomen, zal hij zich alles laten welgevallen. Hij is net klaar met de badkamervloer als het belletje weer gaat. Hij doet zijn handschoenen uit en loopt op een drafje naar beneden. Hij gaat de kamer binnen en zegt beleefd tegen Natascha: “Wat is er van Uw dienst, Mevrouw?” Katja volgt het hele gebeuren met zeer grote interesse. “Voor mij een droge witte wijn, en voor Mevrouw Van Bergen Heneghouwen een rode merlot, Andrea, en graag snel.” “Ja Mevrouw,” klinkt het gedienstig, terwijl hij tot achterin zijn nek rood kleurt.

De vernederingen blijven voortduren. Hij is nu definitief Andrea. Dat komt alleen maar door die bitch van een Katja. Hij gaat naar de keuken en maakt een fles droge witte wijn en een fles rode merlot open. Hij pakt twee hoge wijnglazen en schenkt ze keurig tot de bolling vol. Hij doet ze op een blad en loopt de kamer binnen. Als hij de deur net door is wordt hij geflitst door Katja. Hij kan wel door de grond zakken! “Leuke foto van een keurig opgevoed dienstmeisje,” zegt ze geaffecteerd. Nadat hij de glazen heeft neergezet wil hij met het blad teruglopen, maar Natascha knipt met haar vingers en zegt: “Trek mijn laarzen uit en masseer mijn voetjes.”

André zet het blad op tafel en knielt voor Natascha, die haar gelaarsde rechterbeen naar hem uitsteekt. Hij doet voorzichtig de eindeloos lange laarzenrits naar beneden en doet haar laars uit. Nu ziet André dat haar maillot geen voeten heeft. Daarna haar andere laars. Dan gaat hij op zijn roze poefje vlak voor Natascha zitten. Voorzichtig pakt hij Haar rechter voet en begint deze zachtjes te masseren. Hoe vernederend dit ook is, hij vindt het heerlijk om haar te mogen aanraken.

Ondertussen praten de dames geanimeerd verder, nippen van hun wijn, hebben het over de perikelen op de manege en drijven af en toe de spot met arme André. “Mmmm..” kreunt Natascha, “dat voelt goed, Andrea, ik heb nooit geweten dat je dit in je had. Andere voet graag.” en tegen Katja: “Schat, heb jij geen zin in een lekker massagetje.” “Sure, babe. Laat maar doorkomen straks,” zegt Katja lui. André gaat door met het zacht masseren van Natascha’s voet. Hij is dolblij dat ze het lekker vindt. Maar dat hij straks ook de voeten van Katja moet masseren? Aan de andere kant, stiekem vindt hij haar geweldig en geilt hij enorm op haar.

En wat hij ook zo fijn vindt is dat Natascha in heel haar doen en laten steeds meer op Katja gaat lijken. Na een tijdje knipt Natascha in haar vinger. “Stop maar. Doe m’n laarzen weer aan.” André laat zich vanaf de poef op zijn knieën zakken, pakt een laars en doet die aan Natascha’s voet. Voorzichtig doet hij de lange rits omhoog, waarbij hij netjes de wijsvinger van zijn andere hand achter de rits houdt om haar maillot er niet tussen te laten komen. De andere laars doe hij precies zo. “Wat doet die meid dat keurig!” complimenteert Katja. “Oh ja. Ze heeft best wel haar kwaliteiten.

En daar ga ik de komende jaren heel veel gebruik van maken.” antwoordt Natascha met een gemeen lachje. André wordt weer rood van vernedering, maar schrikt ook. De komende jaren! Zal Natascha hem zó lang blijven vernederen en laten boeten? Erg lang krijgt hij de kans niet hier verder over na te denken. Natascha knipt alweer in haar vingers: “Geef nu Mevrouw Van Bergen Heneghouwen zo’n lekkere massage, Andrea.” commandeert Natascha. “Ja dienstmeid,” bitst Katja, “aan de slag.” en ze houdt direct al een laars onder zijn neus om uit te laten trekken.

Bevend pakt hij de uitgestoken hoog gehakte nappaleer knielaars voorzichtig in zijn handen. Er zit geen rits aan en hij trekt de laars aan de hiel voorzichtig van Katja,’s been. Zij kijkt hem hooghartig en spottend aan. Ondanks de ultieme vernederingen voelt André toch een erectie opkomen. Als hij voorover buigt om Katja’s andere laars uit te trekken zet ze haar ongelaarsde voet ineens in zijn kruis. “Wat voelt Mevrouw Van Bergen Heneghouwen nú toch achter het schortje van deze stoute dienstmeid? Opwinding??” Katja veinst opperste verbazing en duwt nog even na met haar in een zwarte naad pantie gestoken voet. “Natas, kreeg dit primitieve schepsel hier van jou nou niet juist boetedoening vanwege z’n geile gedrag.” “Precies.

Vandaar dat ie binnenkort op gedragstherapie gaat,” antwoordt Natascha woedend. Ze buigt zich naar André toe en geeft hem een klinkende oorvijg. “Maak je excuses aan Mevrouw van Bergen Heneghouwen, en daarna aan mij, slet!” Bevend en stotterend van emotie biedt André zeer slaafs zijn excuses aan Katja aan. Katja steekt haar gelaarsde voet naar hem uit en André wil deze pakken om uit te doen, maar Katja zegt streng: “Nee, trut! Lik mijn zool en zuig mijn hak schoon.

Je moet je plaats leren kennen, dienstmeid! En jou plaats is onder onze laarzen!” Wanhopig en smekend kijkt hij Natascha aan, maar haar staalblauwe ogen lijken wel van ijs. Ze knipt met haar vingers en commandeert: “Vooruit, likken, jij geile stinkteef.” Slaafs buigt André zich voorover en likt de zool van Katja’s laars. Er zit aardig wat straatvuil aan en hij neigt tot kokhalzen, maar hij weet dit te onderdrukken en likt fanatiek de zool helemaal schoon. Dan neemt hij de 12 cm hoge naaldhak in zijn mond en likt en zuigt deze ook schoon. Dan schopt Katja hem van zich af. “Maak je excuses aan je Meesteres, loopse teef,” bijt Katja hem toe. André kruipt naar Natascha en maakt ook zeer slaafs excuses aan haar. “Ik rapporteer dit woensdag aan onze relatietherapeut.

Zij zal vast een passende oplossing weten. Voor nu: lik ook de zolen en hakken van mijn laarzen en geef daarna Mevrouw Van Bergen Heneghouwen een voetmassage.” zegt Katja. Terwijl André Natascha’s zolen en hakken likt en zuigt bespreken de dames het incident. “Wat zijn toch die primitieve oerkrachten waardoor die sukkels toch steeds weer zo ontsporen?” vraagt Katja zich hardop af. “Ik sta ook versteld,” zegt Natascha. “Ik trek hem bewust wat dingen aan die toch duidelijk een bepaalde rol suggereren, dan zou zo’n dombo toch overeenkomstig gedrag moeten aannemen.” “Misschien moet het nog duidelijker tussen z’n oren worden gebracht.

Een nog rolbevestigende outfit. Lijfstraffen bij obstinaat gedrag. Wat denk jij, Natas?” “Daar heb je wel een punt,” antwoord Natascha, en tegen de zolen likkende André: “Vooruit, slet! Harder likken!” Ze duwt venijnig met de zool van haar laars tegen z’n gezicht. “Ik denk dat je gelijk hebt, Kat. Belangrijk is dat dit sletje leert zich te focussen op wat écht belangrijk is, en dat is op dit moment boetedoening, waarbij de nadruk feitelijk ligt op alles doen wat ik beveel.

Daar heeft ie zich tenslotte ook volledig aan geconformeerd, met z’n ‘ik wil alles doen om het goed te maken’. Dan past het niet dat hij zich nu al weer met zichzelf bezighoudt. Doet ie dat toch, dan moet gewoon de zweep erover. En hard!”

“Helemaal mee eens, schat. Ik zou zeggen, misschien is een kleine afstraffing nadat ie uitgelikt is wel op zijn plaats. Ik heb m’n rijzweep in de auto liggen.” zegt Katja. “Eigenlijk een heel goed idee. Mijn lange rijzweep staat in de gang.” antwoord Natascha. En dan, tegen André: “Stop slet! Ga naar boven. Kleed je helemaal uit. Doe daarna alleen je sandalen en je schortje aan en wacht op je knieën op de overloop tot je mijn belletje hoort.” Onmiddellijk, maar doodzenuwachtig gehoorzaamt André en verdwijnt.

“Heb jij ook zo’n waanzinnig lekker geil gevoel?” vraagt Natascha aan Kat. “Ik kan niet ontkennen dat ik door alles wat er vanavond gebeurt aardig nat ben geworden.” antwoordt deze, en vervolgt: “Heb jij iets van touw? Dan zetten we hem achter een eetkamerstoel, laten ‘m over de leuning bukken en binden z’n handen en voeten aan de stoelpoten vast.” “Schat, ik heb pols- en enkelboeien, is dat ook goed?” “Jij lelijke trol,” zegt Katja en de dames schieten in de lach. “Poor bastard,” zegt Katja. Natascha pakt haar dienstbode belletje en klingelt er luid mee.

Haastig komt André binnen, met een kop als een boei van schaamte, slechts gekleed in het truttige sloofschortje van Agnes wat maar net over z’n nu van angst en schaamte kleine slappe pikje heen komt en de versleten witte Birckenstock sandalen. Onwillekeurig schieten de dames in de lach. “Andrea, ga uit de auto van Mevrouw Van Bergen Heneghouwen haar rijzweep halen en neem mijn rijzweep ook gelijk mee,” beveelt Natascha. “Ma..maar, z.z..zo?” stottert André. “Maar zo wat??” bitst Natascha. “M..Me..vrouw.” “Ja natuurlijk! Ik spreek toch geen Spaans. Vooruit, vlug een beetje.” André gaat naar de voordeur.

Gelukkig is het donker in de straat. Hij glipt naar buiten met alleen zijn schortje aan en op z’n sandalen. Hij laat de deur op een kier. Het is ijskoud buiten. Hij rilt. Hij loopt gauw naar Katja’s mini cooper, die gelukkig vlakbij staat. Hij doet de achterklep open. Er liggen twee korte rijzweepjes in en een langere met een leren flap aan het eind. Hij neemt de laatste mee. Als hij de achterklep weer dicht doet hoort hij Natascha’s huisdeur dichtgaan. Oh nee!! Hij rent snel naar de deur en belt aan. De seconden tikken voorbij. Hij rilt nu nog veel harder. Er komt een auto de straat in rijden.

Oh god, als het de buren maar niet zijn. Hij laat zich op zijn knieën vallen om zich zo klein mogelijk te maken. Auw!! Hij zit met zijn knieën op de keiharde kokosmat! Hij blijft zitten tot de auto voorbij rijdt. Gelukkig stopt hij niet. Hij staat weer op. Waarom doen ze niet open!! Hij belt nog eens. Zijn hart gaat tekeer van spanning. Dan hoort hij naaldhakken tikken. Natascha doet open. “Waar is de brand??” snauwt ze. Ze heeft haar eigen lange rijzweep al in haar hand. “N..n..nergens, Mevrouw, maar ik was bang….” Natascha valt hem in de rede: “dat ze je zouden zien, hè?? Vort, naar binnen!” en terwijl André naar binnen schiet geeft ze hem een harde, kletsende zweepslag op z’n blote reet. “Een beetje twee keer bellen, ben jij gek!” Als André de huiskamer binnengaat ziet hij een eetkamer stoel midden in de kamer staan…………..