Ruw word ik aan mijn haar naar het bed gesleurd. Mijn Meesteres is duidelijk iets van plan met me, maar waar heb ik dit aan verdiend?

‘En nu ga jij heel braaf hier zitten en zwijgen…’ De stem van mijn Meesteres klinkt streng. Ze laat me op de grond aan de kopse kant van het bed zitten. Mijn polsen worden naar de hoge spijlen van het bed gebracht en vervolgens vastgebonden. Hier zit ik dan, halfnaakt en vast aan het bed. Op de grond als een ongehoorzame hond.

Wat Ze van plan is blijft een verrassing voor mij. Door de strakke blinddoek om mijn hoofd zie ik niets. Mijn blote knieën drukken in zachte vloerbedekking. Het windt me op dat ik niet weet wat er komen gaat. Het maakt me warm en brengt me nu al een beetje in extase, terwijl de bondage pret pas begonnen is… Lees verder →

‘…ja, Meesteres.’

Ik geniet als Mijn slaafje toegeeft dat hij een pak slaag verdiend heeft. Zijn enkels maak Ik vast aan de onderste twee zware, houten balken. De lederen banden die strak zitten, houden hem goed op zijn plek. Zijn benen zijn gespreid, net als Mijn Andreaskruis. Ik kom weer overeind en laat hem zijn armen omhoog spreiden, zodat Ik ook deze vast kan maken.

‘En waarom heb je dit verdiend, slaaf?’

‘Omdat ik stout geweest ben, Meesteres.’

‘Ja, dat ben je zeker…’ Ik klink streng, ondanks dat Ik hier plezier uit put. Ook een Meesteres mag af en toe genieten van de aframmeling die Zij uitdeelt. Ik bevestig de lederen banden strak om zijn polsen. Zo, hij kan geen kant meer op. Lees verder →

Ik kom terug van de wekelijkste boodschappen. Normaal gesproken heb Ik Mijn subje die de boodschappen voor Me draagt, maar vandaag is hij stout geweest.

Hij is stout geweest en kan Mij helaas niet helpen. Terwijl Ik de zware tassen naar binnen sjouw, schud Ik geërgerd mijn hoofd. Bestaat het leven van een Meesteres normaal gesproken niet uit bediend worden?

Mijn subje zit nog altijd netjes vastgebonden op de stoel als ik binnenkom. Zijn polsen zijn stevig achter zijn rug bij elkaar vastgebonden. Het touw spant strak naar beneden en wikkelt zich daar vakkundig om zijn enkels, waarbij zijn voeten naar achteren worden getrokken. Hij is naakt en het ruwe hout van de stoel bezorgt Mijn subje geen aangename houding. Net goed…

‘Zo. Heb je je nu wel weten te gedragen?’ Ik glimlach fijntjes en kijk neerbuigend op hem neer. De blinddoek bezorgt hem een gevoel van onmacht, zeker in zijn eigen huis. Ik zie dit als een soort van vakantie. Ik maak gebruik van zijn luxe omgeving en hij mag netjes zijn straf uitzitten. Letterlijk. Lees verder →

Ik sta in mijn kamer. Door alle kaarsen die branden is de sfeer knusser dan knus. Toch sta ik op het punt om iets te doen wat de meeste mensen niet echt tot knusheid zouden definiëren.

Nee, eigenlijk is het alles behalve knus. Ik kijk naar de plastic zak die voor me ligt en pak hem voorzichtig beet. Ik wil er niet per ongeluk gaten in maken, want dan zou het niet meer werken. Er is maar één gat in de plastic zak en door dat gat steek ik nu mijn hoofd.

Het plastic is doorschijnend. De kaarsjes die branden zie ik als wazige vuurballen. Ik neem de koortjes vast waarmee ik de zak om mijn hoofd kan sluiten en trek deze langzaam aan. Bij elke ademhaling die ik doe, voel ik de lucht uit de zak verdwijnen. De ruimte waarin ik mijn hoofd in kan bewegen wordt steeds kleiner. Ik ben er nu klaar voor… Lees verder →

‘Nu vind je het nog grappig, maar straks zul je Me smeken om te stoppen…’

Ik lach naar Mijn slaafje, dat zich op bed vast laat binden door Mijn andere slaaf. Als hij goed vastzit, stuur Ik de tweede slaaf – Robert – naar de hoek toe.

‘Als je stil bent, mag je toekijken…’

Ik kijk tevreden toe hoe Robert in de hoek neerknielt en observeert hoe Ik te werk ga. Misschien leert hij er nog iets van, al heeft hij pas het recht om het toe te passen wanneer Ik erom vraag. En natuurlijk niet bij Mezelf, maar dan bij een andere slaaf. Nu Ik erover nadenk, kan Ik misschien wel een leuk slavinnetje voor hem regelen…

‘Zo!’ Lees verder →