Ik wurg mezelf

Ik sta in mijn kamer. Door alle kaarsen die branden is de sfeer knusser dan knus. Toch sta ik op het punt om iets te doen wat de meeste mensen niet echt tot knusheid zouden definiëren.

Nee, eigenlijk is het alles behalve knus. Ik kijk naar de plastic zak die voor me ligt en pak hem voorzichtig beet. Ik wil er niet per ongeluk gaten in maken, want dan zou het niet meer werken. Er is maar één gat in de plastic zak en door dat gat steek ik nu mijn hoofd.

Het plastic is doorschijnend. De kaarsjes die branden zie ik als wazige vuurballen. Ik neem de koortjes vast waarmee ik de zak om mijn hoofd kan sluiten en trek deze langzaam aan. Bij elke ademhaling die ik doe, voel ik de lucht uit de zak verdwijnen. De ruimte waarin ik mijn hoofd in kan bewegen wordt steeds kleiner. Ik ben er nu klaar voor…

Mijn handen zijn inmiddels vuisten geworden. Het koord hou ik stevig vast. De zak zit bijna vacuüm tegen mijn hoofd geplakt en ik snak naar de laatste restjes lucht die zich in de zak bevinden.

Ik begin me duizelig te voelen en ik laat me achterover zakken zodat ik op mijn bed terecht kom. Mijn bed voelt zacht aan en ik laat mijn lichaam ontspannen. Ik laat mijn lichaam ontspannen zodat ik er des te meer van kan genieten.

Alle lucht is inmiddels verdwenen. Mijn laatste beetje adem dat zich in mijn longen heeft opgehoopt, is verdwenen. De drang naar lucht is enorm, maar ik ben geoefend. Geoefend om het koord niet los te laten. Geoefend om mezelf te wurgen.

Geoefend om dit langer vol te houden dan een gemiddeld mens zou weten te presteren. Mijn lichaam voelt warm aan en mijn erectie is harder dan ooit. Mijn buik tintelt van genot. Het kan niet lang meer duren.

In mijn hoofd begin ik me lichter en lichter te voelen. Het voelt aan alsof ik naar de hemel ga, alsof ik buiten mijn lichaam stap. De adrenaline giert door mijn lijf en ik voel dat de stof die zojuist in mijn lichaam is aangemaakt, begint te werken. Het genot is begonnen en al snel voel ik hoe ik over mezelf klaarkom.

Ik voel het sperma op mijn lichaam landen, maar niet zo bewust als anders. Nee. Met mijn hoofd bevind ik me nu in een andere wereld. Ik bevind me in een wereld van genot, waar alles om me heen vervaagd wordt en waar ik me meer dan ontspannen kan voelen. Het is alsof ik in extase ben en ik geniet van elke seconde.

Dan dringt het tot me door dat ik aan het limiet zit. Ik kan niet meer. Dit wordt te gevaarlijk. Ik moet en zal weer ademen. Terug naar de echte wereld. Terug naar mijn kamer. Ik laat het koord los en met het moment dat ik weer kan ademen, verdwijnt mijn voldane gevoel. Het gevoel van genot is weg, maar wat was het me toch waard.