De dominante campingeigenares (1)

Ingezonden door subcarlos

Begin juli ga ik op uitnodiging van mijn ouders een weekendje doorbrengen op hun vakantieadres. Ze hebben een ruime caravan die op een stille, mooie camping vlakbij de kust in Zeeland staat. Na een eindeloos durende rit met het openbaar vervoer kom ik in het begin van de middag aan op de camping en het is meteen heel erg gezellig.

We lunchen samen in de voortent en praten over van alles en nog wat. De tijd vliegt voorbij, totdat mijn moeder met een schok bedenkt dat er nog boodschappen nodig zijn. “Carlos,” zegt ze hartelijk, “blijf jij maar lekker zitten, dan gaan wij even boodschappen doen. In de koelkast staan nog wat biertjes.” Even later vertrekken mijn ouders richting stad met de auto.

Dat geeft me de gelegenheid om snel een joint te roken voordat ze weer terug zijn. Ik draai een stevige wietjoint waar ik meteen de brand injaag. Na zo’n tien minuten begin ik al stevig te tintelen en ik stop één van mijn eigen cd’s in de draagbare cd-speler van mijn ouders. Ik geniet met volle teugen van mijn biertje en mijn joint, als er een dame naar de voortent van de caravan komt lopen.

Het is een knappe vrouw van tegen de veertig met halflang donkerbruin haar. Ze draagt een geel T-shirt met daarover een zwarte spencer, een zwart rokje tot aan haar knieën en een paar teenslippers met een soort legerprint. Haar teennagels zijn donkerrood gelakt en ze heeft een subtiel zilveren enkelbandje om haar linkerbeen. Wat een stuk, denk ik bij mijzelf als ze vlakbij de voortent staat.

Ze zegt iets wat ik niet helemaal kan verstaan, dus ik zet de draagbare cd-speler iets zachter. “Kan die muziek nog wat zachter?” vraagt ze uit de hoogte en ik geef meteen gevolg aan haar vermaning. “Wie bent u eigenlijk?” vraag ik een beetje overdonderd door haar terechtwijzing.

Uit haar antwoord blijkt dat ze Marieke is, de eigenares van de camping. “En wie mag u dan wel zijn?” vraagt ze pinnig, terwijl ze bazig haar armen over elkaar slaat. Haastig vertel ik dat ik Carlos heet en dat mijn ouders naar de stad zijn om boodschappen te doen.

“Zo zo…” antwoordt ze smalend, terwijl ze boos naar me kijkt. “En wat heeft deze lucht te betekenen?” vraagt ze scherp. Betrapt druk ik de joint uit in de asbak en zeg zo beleefd en onderdanig mogelijk: “Sorry, mevrouw. Ik was even een pretsigaret aan het roken.”

“Nou moet je eens goed luisteren, Carlos, in ons campingreglement staat onder andere dat luide muziek verboden is,” zegt de eigenares autoritair terwijl ze mij nog steeds woedend aanstaart. Geschrokken zet ik de muziek nog zachter, terwijl ik me haastig probeer te verontschuldigen.

“Dat is nog niet alles, mijn beste Carlos,” voegt de vrouw er vinnig aan toe. “In datzelfde reglement staat ook dat het gebruik van drugs verboden is. Aangezien ik jou op heterdaad heb betrapt, zit ik er sterk aan te denken om jou en je ouders van het campingterrein te verwijderen. Ik laat dan op jullie kosten de caravan weghalen en ik dien ook nog eens een aanklacht in bij de politie!”

Ik trek bleek weg en begin mij duizendmaal te verontschuldigen voor de overtredingen van het campingreglement. “Ja, ja,” zegt Marieke ongeduldig, terwijl ze wegloopt. Vervolgens pakt ze een mobieltje uit haar zak en begint te bellen. De schrik slaat me om het hart en ik loop zenuwachtig achter haar aan.

“Mevrouw, alstublieft mevrouw,” zeg ik ongelukkig en probeer haar tegen te houden. De eigenares kijkt mij met gefronste wenkbrauwen doordringend aan. “Wil jij weleens als de donder van mij afblijven, Carlos,” antwoordt de vrouw streng en kijkt mij aan met een blik die me ter plekke laat bevriezen.

Zo onderdanig en zo onderworpen mogelijk stamel ik, terwijl ik mijn handen smekend samenvouw: “Beste mevrouw, kunnen we dit alstublieft op een andere manier oplossen?” Marieke denkt daar even kort over na. Uiteindelijk beslist ze: “Als je alles doet wat ik zeg, dan wil ik daar nog eens over nadenken, Carlos,” en stopt haar mobieltje weer terug.

Met een glimlach van verlichting en opluchting bedank ik de dominante eigenares. Ze knipt vervolgens bevelend met haar vingers en zegt ijzig: “Meekomen, Carlos.” Ik loop onderdanig achter haar aan tot we bij een grote villa met een schuur komen. Met een bevelend gebaartje van haar wijsvinger dirigeert de vrouw mij de schuur in, waarna ze de deur hermetisch op slot doet.

In een hoek van de schuur staan wat barkrukken en Marieke gaat op een van de barkrukken zitten, terwijl ze haar mooie, lange benen sensueel over elkaar slaat. “Nou, vertel eens, beste Carlos,” zegt de eigenares arrogant, “wat hebben wij ook alweer precies afgesproken?”

“Dat ik alles zou doen wat u mij opdraagt, Mevrouw,” antwoord ik beleefd. “Heel goed, beste Carlos,” zegt de vrouw waarderend en klapt enthousiast in haar handen. “Trek al je kleren maar uit en hang ze netjes over een barkruk.” Ik begin een beetje tegen te sputteren, waarop ze mij dreigend aankijkt en demonstratief haar mobieltje uit haar zak trekt.

“Laat maar, Mevrouw,” zeg ik haastig, terwijl ik bijna struikel over mijn eigen woorden. Ik begin mijzelf direct uit te kleden, wat een glimlach oplevert van de dominante eigenares. “Zo mag ik het graag zien, beste Carlos,” zegt ze spottend en wipt speels met de teenslipper van haar been. “En netjes opvouwen, Carlos,” voegt ze er waarschuwend aan toe terwijl ik mijn kleren over een barkruk hang.

Ik krijg een kop als een boei als ik mijn onderbroek uittrek en helemaal naakt voor Marieke sta. Ze knipt bevelend met haar vingers en wijst naar de vloer. “Ga onmiddellijk op je knieën voor mij liggen en houd je handen op je rug,’ zegt de dominante vrouw met een tegelijk speelse en zingende toon. Onder de indruk van haar autoritaire stem doe ik meteen wat mij is opgedragen.

Als ik netjes op mijn knieën voor haar lig, glimlacht ze verleidelijk. Vervolgens pakt ze haar mobieltje en neemt een paar foto’s van mij terwijl ik naakt voor haar op de grond kniel. Ze wipt een paar keer op en neer met haar teenslipper. “Zo, beste Carlos, geef mij maar eens netjes een kus op deze voet, dan ben je een brave jongen.”

Met mijn handen op mijn rug buig ik voorover en plaats een zachte en tedere kus op haar aanbiddelijke voetje. Marieke geniet zichtbaar en commandeert mij om door te gaan. Terwijl ik haar voet opnieuw kus, neemt ze een foto terwijl ik met mijn lippen haar voet beroer.

“Goed zo, Carlos, dan wil ik nu dat je jouw handen netjes samenvouwt en mij smeekt om een straf voor je overtredingen,” zegt de eigenares waarderend. Uiteraard doe Ik meteen wat mij opgedragen wordt. “Beste mevrouw,” begin ik met een onderworpen stem en buig drie keer voorover op mijn knieën, “ik smeek u om mij alstublieft te straffen voor mijn overtredingen op uw terrein!”

De vrouw neemt nog een foto van mij terwijl ik smekend op mijn knieën lig. “Doe dat nog maar eens over, mijn beste Carlos,” zegt Marieke verrukt, “maar nu met een voetkus erbij.” Gehoorzaam volg ik haar orders op en met een gevoel van gelukzaligheid druk ik na mijn smeekbede opnieuw een kus op haar voetje.

“Keurig, beste Carlos,” zegt ze met een arrogante klank in haar stem, “zo mag ik het graag zien. Weet je wel zeker dat je straf wilt, beste Carlos?” vraagt ze speels lachend, waarop ik haar haastig verzeker dat ik haar in alles wil dienen.

Ben je benieuwd wat de dominante Marieke nog meer voor die arme carlos in petto heeft? Lees dan snel De dominante campingeigenares (2)!

Dit verhaal is ingezonden door subcarlos. Heb jij ook een spannend BDSM verhaal dat je met Ons wilt delen en dat nog niet ergens anders is gepubliceerd? Stuur je verhaal dan in via het inzendformulier.