Dit verhaal is ingezonden door Kitten Jolanda.
“Goedemorgen, mevrouw. Wat kan ik voor u doen?” klinkt een opgewekte stem vanachter de balie.
“Ik kom voor de directeur,” antwoordt de bezoeker. “Er is een andere afspraak uitgevallen, dus ik ben erg vroeg.”
De jonge vrouw achter de balie staat glimlachend op. “Dat geeft niet. Ik zal kijken of hij al mag. Neemt u plaats.” Ze verdwijnt door een deur achter de balie.
Een beetje verbaasd loopt de bezoeker naar de koffiemachine. Ze weet dat dit bedrijf een heel informele sfeer heeft, maar dit gaat wel erg ver. Alsof de directeur aan iemand toestemming moet vragen om met haar te spreken! Ze nipt aan haar hete koffie en gaat zitten op de zachte bank. En dan die kleding. Een zwartleren jurkje dat eigenlijk veel te kort is! Haar forse boezem paste er met moeite in. Ze is blij dat ze zelf netjes gekleed is.
Ze kijkt op als de jonge vrouw terugkomt. De iets te hoge hakken klikken over de vloer.
“Het spijt me. De directeur kan nog niet komen. Hij is nog erg druk bezig en mag nog niet weg.”
De bezoeker slikt haar irritatie in en vraagt: “Wanneer is hij klaar?”
Met een lach draait de secretaresse zich om. “Klaar? Vandaag komt hij zeker niet klaar!” Zonder verder commentaar verdwijnt ze in het toilet aan het einde van de gang.
Dat is de druppel! Wie denkt ze wel dat ze is? De bezoeker staat op en loopt met kordate passen naar de deur achter de balie. Even aarzelt ze, maar dan opent ze de deur met een ferme zwaai. Geschokt blijft ze staan. In een hoge bureaustoel zit een naakte vrouw, helemaal vastgebonden met touwen. In haar mond heeft ze een gag en op elke tepel is een tepelklem geplaatst die met een kettinkje aan elkaar verbonden zijn.
Ondanks dit alles herkent de bezoeker de vrouw van de directeur. De directeur zelf is ook naakt. Knielend tussen de benen van zijn vrouw likt hij haar grondig. Het geluid van de deur laat hem even stoppen met zijn bezigheid. Zonder om te kijken zegt hij: “Bijna klaar, Meesteres. Echt, bijna klaar. Laat me alstublieft naar mijn bezoek gaan!”
De bezoeker kan geen woord uitbrengen. Wat is dit?! De vrouw van de directeur heeft haar natuurlijk wel gezien, maar ze kan niets anders dan zachte bromgeluidjes maken. Of is het kreunen van genot?
Met een klap sluit de deur achter de bezoeker. Van schrikt maakt ze een sprongetje en draait zich dan om. Daar staat de secretaresse met haar handen in haar zij. “Zo. Wat hebben we hier? Een heel stout meisje!”
De bezoeker doet van schrik een stapje achteruit, en nog een, maar de secretaresse volgt haar direct met een valse glimlach om haar mond. Als ze met haar billen het bureau raakt, kan ze niet verder. “Alstublieft! Laat me gaan!” smeekt ze. Maar de vrouw tegenover haar duwt haar ruggelings op het bureau en klimt er zelf achteraan. Op haar gemak neemt ze plaats op de borsten van de arme vrouw, die angstig naar haar op kijkt. Waar is ze nu in verzeild geraakt?
De secretaresse draait zich om naar de directeur. “Kom hier!” blaft ze. Uit de geluiden kan de bezoeker opmaken dat de directeur naar zijn Meesteres toe kruipt. Zelf ligt ze stevig vast onder de billen van de jonge vrouw. Ze is lichter dan ze zelf is, maar veel sterker. Opeens voelt ze de aanraking van een hand onder haar rok. Ze opent haar mond om te gillen, maar de jonge vrouw schuift iets naar voren en sluit haar mond grondig af door erop te gaan zitten.
De hand gaat ondertussen verder, naar haar slipje en trekt het van haar af. Meteen voelt ze hoe een tong over haar lipjes glijdt. Nee! Dit wil ze niet! Maar haar lichaam wil het wel. Vol schaamte voelt ze hoe ze nat wordt onder de aanrakingen. De jonge vrouw schuift iets achteruit, zodat ze weer kan ademen. Ondanks zichzelf ontsnapt er een kreun aan haar lippen.
Verschrikt kijkt ze omhoog, recht in het gezicht van de Meesteres. Die kijkt met een wetende lach op haar neer. Tegenstribbelen heeft geen zin meer. Als het al zin zou hebben gehad. Het duurt niet lang voordat ze schokkend klaarkomt. Ze voelt zich verschrikkelijk. Vies en gebruikt. Maar ook zooo goed!
“Maak haar klaar!” hoort ze de Meesteres tegen de directeur zeggen en ze voelt haar van zich af glijden. Ze is weer vrij, maar ze blijft nog even liggen om bij te komen. Haar hele lichaam trilt nog van de sensatie van net. Ook moet ze haar gedachten op orde krijgen. Na een paar minuten komt ze langzaam overeind. De Meesteres zit op het andere bureau en kijkt haar aan, terwijl de directeur haar voeten kust. De vrouw van de directeur zit niet meer op haar stoel, maar is voorover vastgebonden over het andere bureau. Haar benen zijn wijd uit elkaar getrokken en vastgebonden aan de poten. Speels slaat de jonge vrouw op de blote billen naast haar.
“Kom maar,” zegt ze. “Je bent braaf geweest en nu mag je je beloning.”
Voorzichtig laat de bezoeker zich van het bureau afglijden en kijkt de Meesteres aan. Die wenkt haar nogmaals. “Kom maar bij me.”
Aarzelend loopt ze naar haar toe, terwijl ze naar de billen van de vastgebonden vrouw kijkt. Daar steekt iets uit! Iets met riemen eraan.
“Dat is een voorbinder,” legt de Meesteres uit. Ze trekt de bezoeker tegen de billen van de vastgebonden vrouw aan en maakt de riempjes vast. Voorzichtig zet de bezoeker haar handen op de blote heupen van de vrouw en beweegt haar eigen heupen iets naar achteren. De dildo glijdt iets uit het kontje voor haar. Dan beweegt ze zich iets naar voren en de dildo verdwijnt weer helemaal. Na een goedkeurend knikje van de jonge vrouw herhaalt ze de beweging, nu iets verder. En daarna nog eens.
“Het is de beloning voor je goede gedrag,” zegt de Meesteres. “Pak haar.”
Meteen grijpt de bezoeker de hulpeloze vrouw voor haar steviger vast en begint met stevige slagen haar kontje te nemen. Dit voelt goed! Dit voelt heerlijk! Net was al lekker, maar het gevoel dat nu bij haar opkomt overtreft het zeker. Ze kijkt neer op de voetenkussende directeur, terwijl ze hard en diep zijn vrouw in haar kontje neemt, en ze voelt zich oppermachtig. Ja, dit is nog eens “de klant is koning”! Of eigenlijk: “De klant is koningin”.
Heerlijk verhaal