Schuld, berouw en boetedoening deel 19

Donderdag 25 januari 2017 16:00 uur Katja belt aan, de deur zwaait open en zij en Natascha omhelzen elkaar en kussen elkaar op de mond, tongen zelfs even heel teder.

“Kat, wat zie je er grandioos uit!” zegt Natascha. Katja heeft haar nieuwe zwarte nappaleren broek aan met daarop haar eveneens nieuwe getailleerde nappaleren colbert. Ze heeft een laag uitgesneden grijze satijnen blouse met daaronder een tantaliserende push-up bh. Ze heeft haar prachtige zwarte haar opgestoken en is geraffineerd, enigszins streng, opgemaakt. Aan haar voeten heeft ze gladleren zwarte pumps met 13 cm hoge stilettohakken. In haar hand heeft ze een soepele leren karwats met twee in punten toelopende leren tongen. Ze laat ‘m even knallen.

“Gaaf he? Bij de Massadshop gekocht!” lacht ze. “Maar jij ziet er ook weer super uit, Mevrouw Van Linschoten!” Natascha straalt. Ze heeft de outfit aan die ze droeg bij het stappen: haar lange gladleren laarzen, haar netpanty, de tantaliserende mooie leren hotpants, haar nieuwe zeer laag uitgesneden satijnen blouse, waar haar prachtige borsten in de push-up bh supergeil bovenuit komen. Ook zij is mooi opgemaakt, zwarte eyeliner, zowel boven als onder haar ogen, mooie volle mascara, geraffineerde rouge en felrode lippenstift. Haar blonde haar zit in een hoge paardenstaart. Ze heeft haar soepele leren singletail in haar hand. “Kom!” zegt ze, “We gaan eens flink wat rommel en zooi maken voor ons poetssloofje.”Lachend gaan de vriendinnen naar binnen.

Natascha pakt een fles witte wijn uit de koelkast en twee glazen. Ze vleien zich op de leren loungebank en schenken de glazen vol. “Op de trainingsavond!” proost Katja. “Op de africhting van ons slaafje!” zegt Natascha en klinkt haar glas tegen dat van Katja. De dames praten uitvoerig over de ontwikkeling tot nu toe van wat Katja “project Andrea” noemt. Ze drinken lekker door, eten nootjes, olijven, toastjes met zalm en Franse kaasjes. Er worden weer veel schoteltjes, schaaltjes en glazen vuilgemaakt en alle verpakkingen worden op de grond gegooid. “Je hebt hulp of je hebt het niet!” lacht Katja. Om een half zes bestellen ze eten bij de Chinees, maken daarbij ook weer veel borden, schaaltjes en bestek vies en ook het tafelkleed en veel linnen servetjes worden niet gespaard. Dan is het tijd voor koffie met een likeurtje, hetgeen nog meer opruim- en afwaswerk betekent voor sloofje Andrea. Uiteindelijk liggen ze heerlijk lui op de leren loungebank naar een Netflixserie te kijken als er stipt om zeven uur gebeld wordt.

Natascha kijkt naar buiten en ziet dat het behoorlijk regent. Ze maakt echter geen enkele aanstalten om open te doen. Katja kijkt haar geamuseerd aan. “Bungelen zei je toch?” zegt Natascha met een big smile. “Prima, Natas. Verrukkelijke bitch!” en de dames schieten allebei in de lach. “Mag ik ‘m binnenlaten?” vraagt Katja. “Ja. Maar pas om tien voor half acht.” En weer lachen ze vrolijk en kijken verder naar de serie.

Tien voor half acht staat Katja lui op en klikklakt op haar stilettohakken heupwiegend naar de gang. Ze opent de voordeur. André staat kleumend en totaal verregend voor de deur. “Goe…goeden..av..avond Mevrouw….. klappertandt hij. “Ik ko…kom weer schoonmaken.” “Aahh, dag werkster, kom gauw binnen want ik krijg het koud. Ben je niet wat aan de late kant?” zegt Katja dwingend met haar geaffecteerde stem. “Nee Me..mevrouw, Ik wa,,was er pre…precies om 7 uur, Mevrouw.” “Wat hoor ik nu? Spreek je mij tegen?? Als ik zeg dat je te laat bent, dan ben je te laat, begrepen?” “Ja Mevrouw, vanzelfsprekend, Mevrouw. Neemt u mij niet kwalijk, Mevrouw.” André bedenkt zich ineens zijn goede voornemens: Alle superieure, door Natascha boven hem gestelde dames in alles gehoorzamen. En door de druppels van zijn natgeregende gezicht ziet hij hoe superieur mooi en imponerend Katja er weer uitziet.

“Vergeeft U mij mijn domheid, Mevrouw.” zegt hij er nog zo slaafs mogelijk achteraan. “Dan valt nog te bezien, werkster. Kleed je eerst maar eens helemaal uit.” André neigt tot aarzeling, maar direct, als in een reflex, schiet zijn voornemen weer door zijn hoofd. Hij trekt in rap tempo al zijn kleren uit en legt deze op een net stapeltje in de gang. Zijn onderbroek houdt hij echter nog aan. “Zeg, dom gansje! Als ik nou zeg kleed je helemaal uit, wat zou ik dan bedoelen denk jij??” “Duizendmaal excuses, Mevrouw. Ik…. ik….” en razendsnel doet André zijn onderbroek uit. Hij rilt nog steeds een beetje van de kou, waardoor het slotje van zijn peniskooi ritmisch tegen de kunststof bovenkant klappert. “Ach kijk, een alleraardigste oplossing voor kleine viespeukjes zoals jij. Het heel kleine nutteloze pikje in een passend leuk klein kooitje,” André kleurt tot in zijn nek van deze vernedering. “En wat grappig: geschoren balletjes! Vertel eens even, Andrea. Is het effectief?” vraagt Katja snerend. “J…j…ja Mevrouw.” stottert hij, op van de zenuwen. Hij staat daar kwetsbaar, naakt en koud, overgeleverd aan de vernederingen van Katja, die er een satanisch genoegen in schept de arme André geestelijk te martelen. Katja torent op haar 13 cm hoge naaldhakken bijna een hoofd boven Andre uit. Ze doet een stap naar hem toe en staat nu vlak voor hem. Hij ruikt haar heerlijke parfum en het soepele nappaleer van haar colbert. Ze slaat een arm om zijn schouders en drukt hem tegen zich aan. Hij huivert van het koele nappaleer op zijn naakte huid, maar de romige geur windt hem op, en zeker deze intieme aanraking van Katja, waarbij haar gezicht vlak bij het zijne is en hij haar heerlijke frisse adem voelt en ruikt. Dan pakt ze zijn linkertepel en begint deze zachtjes te masseren en te knijpen. Het effect is verbluffend. Na wat strelingen en kneepjes zakt André opeens luid kreunend op zijn knieën en begint hartstochtelijk Katja’s pumps te kussen, ondertussen smekend “Genade Mevrouw, het doet zo’n pijn.”

“Daarvoor hebben ze nu zelfbeheersing uitgevonden, slaaf!” bitst Katja. ”En dat is iets wat jij jezelf heel snel moet gaan aanleren, want anders lijd je van nu af aan een buitengewoon zwaar en onaangenaam bestaan. Trek dat supertruttige schortje en je werksandaaltjes aan, die jouw onderdanige status van poetssloofje volledig en zeer adequaat onderschrijven en daarna ga je op je knieën voor de kamerdeur zitten. Als je het belletje hoort mag je binnenkomen, maar vergeet vooral niet te kloppen en netjes te wachten tot we je binnenroepen, trut.” Na deze overduidelijke instructies heupwiegt Katja elegant langs de naakte André en gaat de warme woonkamer weer in. “En?” vraagt Natascha. “Was ie goed verzopen?” “We hebben ‘m volledig in de tang en onder controle, schat!” lacht Katja en vleit zich weer lekker naast Natascha op de bank. “Als je zin hebt om ons sloofje te activeren hoef je alleen maar het belletje te laten rinkelen.”

Het is inmiddels over achten als Natascha enigszins verveeld haar belletje pakt en er luid mee klingelt. De dames horen wat licht gestommel achter de deur en direct daarna een bescheiden geklop. Natascha laat zich weer lui naar achteren vallen in de leren loungebank en kijkt rustig verder naar de Netflixserie. Na vijf minuten roept ze dwingend “Binnen!” De deur gaat open en André komt, slechts gekleed in zijn vernederende schortje en zijn te kleine Birckenstocks, beschaamd en heel slaafs binnen lopen. De Dames kijken geamuseerd lachend naar dit tafereel. Hij stopt voor de bank en zijn adem stokt. Natascha ziet er ongelofelijk mooi en opwindend uit. Hij ziet dat ze dezelfde kleren aan heeft als die zaterdag dat ze met Katja ging stappen. Ook ziet hij het sleuteltje van zijn peniskooi, die om haar gelaarsde enkel zit. Ze kijkt hem uitdagend aan. Hij knielt, buigt zich voorover en kust slaafs de lange nappaleren dijlaarzen van Natascha. Daarbij kijkt hij even tersluiks naar haar tantaliserende strakke lamsleren hotpants. Hij voelt al weer een pijnsteek in zijn zwellend pikje. Gauw zegt hij: “Dag Mevrouw Van Linschoten. Ik meld mij nederig en onderdanig om U te dienen, Mevrouw.” Daarna kust hij de pumps van Katja en begroet ook haar nederig: “Dag Mevrouw Van Berghen Henegouwen. Ook U wil ik heel graag dienen,” De dames kijken elkaar geamuseerd en veelbetekenend aan. Katja tilt haar rechter pump op. “Begin dan maar gelijk, dienstmeid. Kijk jij eens of mijn zool en naaldhak schoon zijn. En zo niet lik ze dan schoon, poetssloof!” André kijkt onder de pump van Katja, likt braaf de zool schoon en neemt de hoge stilettohak in zijn mond om ook deze geheel schoon te likken en zuigen. Hij proeft straatvuil, maar blijft fanatiek en overdreven slaafs likken en zuigen tot Katja haar andere pump aanbiedt en hij zijn nederige likwerk opnieuw begint.

Nadat ook die pump schoon is knipt Natascha in haar vingers en beveelt streng: “Overeind, dienstmeid, Hier is je lijst met taken voor vanavond. Het is goed dat je je kleren uit hebt gedaan, want het zijn allemaal vieze, smerige karweitjes. Trouwens, voortaan wil ik dat je me altijd zo dient: met alléén je schortje en je Birckenstockjes aan. Is voor mij ook makkelijker dat je reet bloot is als ik je moet straffen, wat nog al eens voorkomt. Spaart alleen maar tijd. Vooruit! Aan de slag, sloof!” “Ja Mevrouw, dank U Mevrouw,” André pakt de lijst aan, kruipt naar achteren, buigt diep en gaat op een holletje naar de keuken om de lijst te lezen.

Werklijst dienstmeid andrea 26-01-2017, aanvang dienst 19:00 uur
– woonkamer opruimen
– keukenvloer dweilen
– w.c. schoonmaken
– gangvloer dweilen
– rommelhok vloer dweilen
– oven reinigen
– gasfornuis reinigen
– achter en onder het fornuis schoonmaken
– achter en onder de koelkast schoonmaken
– laarzen en schoenen poetsen

Inderdaad allemaal vieze, vervelende en moeilijke werkjes. Alleen laarzen en schoenen poetsen vindt hij fijn om te doen. Dat deed hij ook al toen de relatie met Natascha nog normaal was. Aanvang dienst 19:00 uur, leest hij. Bah! Ze hebben hem expres lang laten wachten en nu moet hij natuurlijk die verloren tijd zien in te halen. En als dat niet lukt worden het natuurlijk weer zweepslagen. Hij steekt na het lezen het lijstje in de zak van zijn schortje, doet zijn roze rubberen handschoenen aan en gaat snel beginnen met het opruimen van de woonkamer, Eerst doet hij de tafel. Die staat vol met borden, schaaltjes, glazen en glaasjes, kopjes, schoteltjes, bestek, vieze servetten enz. enz. Hij ruimt alles keurig af, maar moet daar veel bij kruipen, want de Dames willen ongehinderd hun serie kunnen kijken. Hij zet de vaat in de afwasmachine en neemt de servetten en het tafellaken mee naar boven om ze in de wasmand te doen. Weer terug gaat hij netjes op zijn knieën de grond onder de tafel schoonmaken, want die ligt bezaaid met etensrestjes. Natascha kijkt op van de tv en snauwt naar hem: “Alles keurig schoonmaken, sloof, of er zwaait wat!” “Ja Mevrouw. Tot Uw dienst Mevrouw,” klinkt het slaafs.

2 reacties op “Schuld, berouw en boetedoening deel 19

  • 31 oktober 2020 om 15:10
    Permalink

    Fijn dat er weer een deel geplaatst is. Blijft heerlijk om die vernederingen door de dames te kunnen lezen.

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

    Klamed B.V