Ontvang dankbaar de slagen van Mijn zweep.
Maak je maar klein, je weet dat het kan.
Laat alles gaan en wees niet zo bang
Vergeet jouw onafhankelijkheid.
Je hoeft niet meer te denken.
Nee, Ik zal voor alles zorgen.
Ik zal de rust schenken.
Ik ben geduldig, Ik vind de grenzen.
Het hoeft niet snel te gaan, Ik heb alle tijd.
Uiteindelijk zal Ik je breken,
maar wees niet bang,
Ik omarm de scherven
Wat W/wij hebben is speciaal…
Want Ik zal jou herscheppen
Iedere keer sterker dan daarvoor,
dat maakt O/ons bijzonder.
Ik ben God en jij bent Mijn creatie,
Het is waar,
jij bent Mijn wonder.
W/wij horen bij elkaar.
Potdikkie, wat een mooi gedicht.
Aan sentiment heb ik een hekel, maar ik kan even niet anders!
Nu is het wachten op jouw gedicht, hans… 😉
erg mooi