Al zo’n zes dagen ben ik niet klaargekomen. Dag na dag kom je online en kan ik het niet weerstaan om je toch weer aan te spreken. En keer op keer mondt het uit in een kwelling voor me.
Je laat me van alles zien dat je gekocht hebt of wilt kopen. Een paar keer heb ik gespeeld met de gedachte om niet online te gaan, zodat ik mezelf niet zal kwellen en niet dag na dag na dag alsmaar zwakker en zwakker wordt.
De verleiding en je manipulatie… nee ik moet eigenlijk zeggen: het verdovende middel dat je in mijn hoofd injecteert door de dingen die je zegt en doet, is zo sterk geworden dat het mij tevens erg veel angst inboezemt.
De mogelijkheden die je nu hebt door mijn ver verlegde grenzen zijn bijna oneindig geworden, Meesteres. Ik weet dat wel, maar je weet ook heel goed dat dit een spiraal is waar je me in hebt, waar ik niet uit kan.
En je geniet van iedere seconde en ieder beetje dat je mijn grenzen nog verder oprekt. Alsof ik je onbedoeld aanspoor om mij steeds verder te pushen, om alsmaar meer en meer te nemen, in allerlei opzichten.
De afgelopen maand heb ik al exorbitant veel afgedragen, zoveel dat ik nog maar net uit de problemen kan blijven deze maand. Dat wil zeggen dat ik nog net niet rekeningen hoef terug te boeken om de belangrijkste wel te kunnen betalen.
Doordat verder uitmelken nu (zonder erg grote gevolgen) niet meer mogelijk is, ben ik me gaan afvragen wat je nu zult doen. Dit moet ergens toe leiden…
Morgen heb ik een sollicitatiegesprek. Waar ik nu werk heb ik veel zekerheid, maar ik mis af en toe wat uitdaging en ik wil graag meer flitsende dingen maken. Ik heb het met je gehad over dit bedrijf en je vind het maar niks dat het minder zekerheid biedt voor de toekomst, voor de lange termijn.
Ook de locatie bevalt niet, want de locatie van mijn huidige werk ligt precies tussen ons in, en die van het mogelijke nieuwe bedrijf ligt precies tegenovergesteld ten opzichte van mij. Naar mijn idee maakt de locatie wat minder uit en ik wil toch best graag meer uitdaging in het werk.
Na wat hierover te hebben gepraat, lijkt het onderwerp niet meer zo interessant of in ieder geval laat je blijken dat ik mij meer moet richten op wat ik voor je kan betekenen. Zo is het de laatste tijd wat minder onder de aandacht gekomen. En ik heb echt het idee gekregen dat het geen belangrijk onderwerp meer is voor ons.
Dan, uit het niets, vraag je me ineens hoe laat ik morgen dat gesprek heb. Ik ben verbaasd, maar antwoord direct zonder te vragen dat het gesprek laat in de ochtend is. Je verklaart dat je het leuk vindt om me er extra geil heen te sturen.
Ik wil graag nog opperen dat ik het wel goed wil doen op het gesprek en met goed bedoel ik dan helder van geest. Maar desgevraagd moet ik bekennen dat “geil” inmiddels veel belangrijker voor me geworden is dan “goed” en je dwingt me zelfs te kiezen. Natuurlijk zwicht ik en beken ik dat ik het liefst botergeil ben tijdens het gesprek.
Ondanks je invloed op me ben ik nog wel in staat om te zeggen dat dit een erg belangrijk iets is. Dat ik weliswaar een goede werkgever heb, maar dat het goed voor me is om te kijken wat er verder mogelijk is en dat ik het niet wil verpesten. Deze opmerking van me wordt genegeerd.
Was de reactie geweest dat mijn geilheid inderdaad niet zo moest worden dat ik niet meer in staat ben het gesprek goed te voeren, dan was ik gerustgesteld. Maar doordat je erover zwijgt, Meesteres, zorg je dat mijn bedwelmde toestand zo blijft. En seconden later slaat mijn hart op tilt, wanneer er een uitnodiging voor het bekijken van je cam verschijnt.
Ik accepteer en met de begeleidende tekst dat ik me maar moet inbeelden, tijdens het gesprek, dat iemand met zo’n vorm met zo’n uitstraling tegenover me zit, verschijnt het beeld van Meesteres Deana… Haar sleutelbeen links en rechts boven in beeld, het kettinkje dat mijn ogen naar beneden leidt…
Opzij de glimmende stof van het overdadig luxe en mooi glimmende topje waarvoor Meesteres onlangs zich eigenhandig het geld toe-eigende… Meer richting het midden de aanzet van de mooiste borsten, die comfortabel maar ontzettend aanwezig in een eveneens lichtjes glimmende bh rusten.
De bh komt nog nét ietsje boven het topje uit, waardoor het niet te raden is of dit bedoeld is of toeval. Het effect op mij is er niet minder om. Er is een lichte schaduw op die glooiing van je borsten, dat accentueert ze nog eens extra. Nog verder naar het midden weer het kettinkje en dat volgend naar beneden, leunen je borsten tegen elkaar.
Vlak boven waar deze samenkomen (een punt dat geheel op zichzelf mij al direct hartfalen kan bezorgen) komen de twee lijnen van het kettinkje bij elkaar en worden zij strak gehouden door het hangertje met onder andere het sleuteltje van de cb die ik een korte tijd ook heb gedragen voor mijn Meesteres.
Dat was totdat zij besloot dat ik in plaats van te smachten naar de aanraking van mijn pik, beter permanent geiler kon blijven en moest smachten naar het klaarkomen.
Ik ben nog amper bekomen van de aanblik van je, Meesteres, wanneer je heel langzaam ietsje draait. Hierdoor krijg ik nog een beter gevoel van je vormen. En nu stijgt mijn spanning tot een punt dat alles om mij heen wegvalt.
Ik zie alleen nog maar het beeld van de cam. Al ontstond er brand in deze kamer, ik zou niets kunnen doen; ik zou het niet eens merken tot de vlammen mij zouden raken.
Lees snel het volgende deel over geldslavernij!
Dit verhaal is anoniem ingezonden. Heb jij ook een spannend BDSM verhaal dat je met Ons wilt delen en nog niet ergens anders is gepubliceerd? Stuur je verhaal dan in via het inzendformulier.