Opgave van een geldslaaf, ondergang van een Findomrelatie

Onze site had afgelopen jaar last van digitale donderstenen. Het zij zo. Vandaag kwamen we een interessant verhaal tegen in de back-up. Helemaal gemist, maar ja… Het is van een oude bekende: servant en het gaat over zijn opgave als geldslaaf voor zijn Findom Meesteres. Goed om te lezen voor geldslaven én Findomme, om de ondergang van een Findomrelatie te voorkomen.

Natuurlijk was ik een half uur eerder naar haar straat gekomen, stijf van de zenuwen en de geiligheid.

“Je meldt je telefonisch om 11.00 uur je dan krijg je het huisnummer door waarop je om 11.05 uur bij mij aanbelt.”

Dit was de tekst in haar laatste e-mail aan mij. Eerder had ik gereageerd op een advertentie van haar waarin ze een geldslaaf zocht. Omdat ik gek ben van donkere arrogante vrouwen die ook nog eens dominant zijn, besloot ik hier op te reageren. Ze vertelde mij in haar mail dat ze er meerdere geldslaven op na hield die haar allemaal zowel materieel als financieel verwende.

“Denk er aan slaaf, ik ben een niets ontziende Meesteres en ben gewend dat slaven gehoorzamen, ongeacht de opdracht of vraag.”
11.00 uur, met bibberende handen tik ik haar telefoonnummer in.

“Zo slaaf ben je daar?”
Ze geeft me het huisnummer en hangt weer op. Op het afgesproken tijdstip bel ik aan, er werd open gedaan door een mooie donkere vrouw. Deze donkere vrouw bleek evenals de Meesteres van Surinaamse komaf en haar vriendin te zijn.

“De Meesteres staat onder de douche, ze komt zodra ze gereed is. Ze heeft me gevraagd jou op je gemak te stellen. Ga daar maar zitten in de hoek, op je knietjes. Wil je wat drinken slaafje?”
“Graag wat u heeft.”
“Dat zal een bak water worden, de Meesteres geeft niet graag geld uit aan haar slaven, zeker niet als ze nieuw zijn en zich nog moeten bewijzen.” Na geruime tijd komt de Meesteres binnen en komt op mij afgelopen.

“Kijk me aan en doe je mond open”, was het bevel. Ik kijk naar een paar prachtige donkere ogen die mij niet echt vriendelijk aankijken. Ik doe mijn mond open en de Meesteres spuugt hier een grote klodder van haar speeksel in.

“Zo dan weet je hoe je Meesteres smaakt slaaf.”
Ik neem haar hele gestalte op, wat een prachtige vrouw, beetje gezet, mooie dikke billen en een kop waar je direct een erectie van krijg bij het aanschouwen.

“Je weet wat de bedoeling is vandaag slaaf”
De Meesteres had mij een tijdschema en instructies gegeven hoe de dag er uit zou gaan zien.

“Allereerst, je pinpas graag.”
Nadat ik deze overhandigde moest ze tevens de code hebben. Ik twijfel of ik deze wel zal geven.

“Geef hem maar snel dat zal je een hoop pijn schelen”.
Ze slaat me daarbij keihard in het gezicht en pakt mijn wijsvinger beet die ze naar achter begint te duwen. Ik geef haar de code en gaan met de auto naar de stad.

“Stop daar maar, er is op de hoek een pinautomaat. Kan ik gelijk zien of de code juist is.” De Meesteres stapt uit en komt even later met een smile terug.

“Goed zo slaafje, nu naar je eerste opdracht. De eerste opdracht is de kapper.” We stappen binnen, in de zaak bevinden zich uitsluitend donkere vrouwen. Ik heb een afspraak om 12.30 uur hoor ik de Meesteres zeggen. Voordat de Meesteres gaat zitten, krijg ik een plaats aangewezen; op mijn knieën op de grond. Ik zie de aanwezige vrouwen raar, eerst naar mij dan naar mijn Meesteres kijken. De Meesteres verblikt of verbloost niet.

“Dat is mijn slaaf dames en hij gaat de hele dag voor mij zorgen.” De dames giechelen wat en gaan verder met waar ze mee waren. Het duurt lang, heel lang voor mijn Meesteres klaar is. Het haar van mijn Meesteres zit mooi, heel mooi en streng.

“Reken jij even af slaaf, dan kunnen we verder.” Ze pakt mij bij mijn haren en tilt me omhoog, ik doe wat mij gezegd wordt. Ik loop achter haar de zaak uit en houd uiteraard de deur voor haar open.
Nu de volgende opdracht, de juwelier. De Meesteres had een mooie armband gezien die ze heel graag van een van haar slaafjes wil hebben. Ik ben de uitverkorene. Even later lopen we de juwelier binnen en reken ik de armband af. Hij is werkelijk prachtig en staat haar ook heel mooi. Ik complimenteer haar met haar goede smaak. Ik moet haar weer naar huis brengen en onderweg begint ze mij een aantal vragen te stellen.

“Heb je genoten van deze dag met je Meesteres slaaf? Krijg een een stijve lul van je Meesteres slaaf?” Uiteraard heb ik genoten van de dag, beaam ik. “En ik had regelmatig een stijve in mijn broek.”

“Dat stemt me tevreden slaaf, zet me maar voor de deur af.” Ik open het portier voor haar, ze stapt uit. “Houd je mail in de gaten en donder nu maar op”, zijn haar laatste woorden.

De volgende ochtend realiseer ik mij dat de pinpas nog in haar bezit is. Snel kijk ik op mijn rekening en zie dat er inmiddels € 2.500,- is afgeschreven. Dat met de kapper en de armband is bijna € 5.000,-. Dit is wel er veel voor een dagje stappen met de Meesteres en besluit mijn pas te blokkeren en een nieuwe aan te vragen.

“Waar ben jij mee bezig vuile gore kutslaaf die je bent”, staat er als ik mijn mail open. “Dit pik ik niet van je, je zorgt er voor dat ik weer kan pinnen met je pas anders kan je je lol op.”
Ik gok er maar op dat het met een sisser afloopt en reageer niet meer op haar mailtjes. Wel moet ik toegeven dat ik een heerlijke dag met haar gehad. Alleen als ik zo door ga, heb ik over een maand geen geld meer, dit heb ik er nou net niet voor over.