Dit is het zesde deel in een verhalenreeks. Lees eerst het eerste deel van De huisslaaf.
Vanmiddag komt Jacoba thuis. Frans heb ik vanmorgen al de deur uitgewerkt.
Wat een weekend! Nu ga ik eerst flink in de tuin aan de slag. Hard werken, mezelf moe maken: zagen, snoeien, oude struiken rooien en opruimen. De tuin is een beetje verwaarloosd. De afmetingen zijn bijzonder: vijf meter breed en veertig meter diep! Een vreemde verhouding. Ja, ‘vreemde verhoudingen’ vind je overal…
Er is te veel om over na te denken en in de tuin vliegt de tijd rond, zoals merels, roodborstjes en winterkoninkjes er rondvliegen.
Over bridge is het leuk napraten met Frans. Hij is realistisch en nu hij binnenkort meer tijd krijgt, ziet hij een partnership wel zitten. Ik zou dat ook een aangename afwisseling vinden. Bovendien vermoed ik dat er met hem wat te winnen valt. Oké, de tweede plaats vrijdagavond was geluk hebben, maar voor hetzelfde geld eindig je op de tweede plaats van onderen.
Gisterenavond hebben Frans en ik het één en ander afgesproken. Dat we aan de boemel zijn geweest, mag ik Jacoba vertellen. Daar redden we ons wel uit, maar over Isabell wordt gezwegen. Afwachten tot Jacoba het gerucht ter ore komt. En dat zal volgens Frans niet lang duren. In de pauze werd er al flink op los geroddeld. O, o, o, wat een toestand!
Frans heeft me ook duidelijk gewaarschuwd: “Maak een keus, hans: Isabell of huisslaaf. En bedenk goed dat ik je op dat laatste zal afrekenen.”
O ja, de Boys (Uien) hebben zaterdagmiddag met 3-2 van de IJsselmeervogels gewonnen. Een super spannende topper, vijf goals!
De keukendeur zwaait open. Haar stem klinkt als een klok:
“Hey, hans!”
Ik veer op, blij en bang tegelijk.
“Ha, daar komt Mijn huisslaaf aangalopperen.”
Ze roept dat zonder aarzelen luid door de tuin. Het zal me een zorg zijn. Ik kniel voor Haar en onbevangen sla ik mijn armen om Haar heen.
“Nou, hans, wat een begroeting. Je gedraagt je een beetje als een stoute jongen. Ben je soms heel ongehoorzaam geweest?”
Wat zal ik Haar zeggen? Meer dan stout, en dat ik naar straf hunker? “Meesteres Jacoba, ik ben blij dat U weer thuis bent.” En daarvan verzin ik geen woord. “Heeft U het leuk gehad?”
“Ja jòh, het was een vrolijke boel met z’n drieën. Ik zal je straks alles vertelen. Ik ga me nu eerst wat opknappen. Serveer me over een uur maar thee met iets lekkers.”
“Tot Uw dienst, Meesteres Jacoba.”
“Je klinkt me iets te onderdanig, hans. Daar kan Ik niet tegen, dat weet je.”
Alles voelt Ze aan. Ik knik, kijk naar de grond en ik ben weg. Een uur later kom ik boven met thee en een paar cakejes, Bonne Maman.
Jacoba is enthousiast. Zowel de heen- als de terugreis verliep voorspoedig. Natuurlijk, musea, opera, maar zaterdagavond zijn ze naar een nachtclub geweest. Daar moesten ze zich allerlei opdringerige mannen van het lijf houden. Eerlijk gezegd stelt me dat wat gerust. Het maakt mijn avontuur wat minder zwaar, toch?
“Je bent weer ver weg met je gedachten, hans. Dat valt me de laatste tijd vaker op. Ik hoor je midden in de nacht nog op de computer bezig.”
En misschien iets te snel zie ik een mogelijkheid om tijd te winnen, een afleidingsmanoeuvre. “Uhhmmm, meesteres Jacoba, een paar weken geleden vond ik een aardige website, www.onderdanigeman.nl. De site wordt gerund door drie Domina’s.”
Zonder aarzelen knalt Jacoba erin. Ik had het kunnen weten. “En wie is er ondertussen al je lievelingsmeesteres geworden, hans?”
“Het is geen pornosite, meesteres Jacoba. Ze informeren over allerlei onderwerpen die met BDSM te maken hebben. Aardig is ook dat onderdanigen zelf verhalen, ervaringen, kunnen insturen.”
“Hoe heet Ze, hans?”
“Artemis, meesteres Jacoba.”
“Nog een keer, hans. Hoe spreek je haar aan?!”
“Met meesteres Artemis.”
“Geen wonder dat je zo afwezig bent. Natuurlijk druk met het nalopen van al je meesteressen.”
“U bent mijn Meesteres.”
“Ja, hans, bijna goed geantwoord. Heeft Artemis ook nog een achternaam?”
“Ja, meesteres Jacoba. Ze heet Artemis Doornhart.”
Jacoba lacht geamuseerd. Wat een bijdehante tante, heel lollig, dat moet ik Paulien eens vertellen. Misschien is het ook iets voor ons.
“Mij zul je in het bevolkingsregister terugvinden, hans. Artemis Doornhart zal onvindbaar blijken.”
Hier maakt Jacoba een punt, bedenk ik me.
“Wat is hun verdienmodel, hans? Je stuurt toch geen verhaaltjes over ons in, hè? Laat Ik dat niet merken. Dan doe Ik je meteen bij Artemis in de aanbieding. Voor slechts één euro kan Ze je overnemen en omdat Ik je ook nog in de bonus doe, krijgt Ze er gratis een fles biologische, rode wijn bij. Misschien dat ze toehapt?”
En dan zeg ik weer iets wat ik niet zou moeten zeggen: “Ja, ik weet wel dat ik voor U niets waard ben.”
Meesteres Jacoba kijkt me doordringend aan. “Je bent een huisslaaf die het predicaat huisslaaf nog niet eens mag dragen, maar die wel blindelings achter een stel internet Domina’s aanloopt.”
Haar woorden snijden door mijn ziel. “Alstublieft, meesteres Jacoba.”
“Nee, hans. Vraag jij maar eens aan die ‘fancy’ internetmeesteres van je of Zij geen passende straf voor je weet. Daar zal Artemis toch wel raad mee weten, met vervelende huisslaafjes?”
“Meesteres Jacoba, laten we nu gewoon alles vergeten! Ik smeek het U. Laten we opnieuw beginnen. Ik ben blij dat U weer thuis bent.”
“Dat doen we niet, hans. Ik ben heel benieuwd naar Haar ‘input’. Haar antwoordmail wil Ik persoonlijk lezen.”
“Maar meesteres Jacoba, Ze is geen partij voor U!”
“Waarom niet, hans? Zakenvrouwen onder elkaar. Dat komt wel goed.”
“De Domina’s zijn nog piepjong; volgens mij halen Ze de dertig op geen stukken na. Een antwoord zal ik niet krijgen. Het is niet het soort website als U denkt.”
“Ik hoor het al, hans. Je bent helemaal klaar voor Mijn bonusaanbieding.”
“Meesteres Jacoba, de Domina’s gebruiken alleen mannelijk schoon.”
“Nou, nu je het zegt. Dat viel Me in die nachtclub ook op. Je bent toch eigenlijk maar een ‘gedrochtje’, hans.”
“Ja, meesteres Jacoba, ik weet precies waar ik sta. Helemaal nergens, daarom.”
“Enfin, ga dan nu maar wat te eten voor ons klaar maken. Om half acht ben ik beneden.”
“Ja, meesteres Jacoba, voor ons samen. En mag ik U nu een kus geven?”
“Een judaskus, hans?”
Er breekt een dijk in mij door. Maar ik kan het toch ook niet helpen dat Frans zo nodig moest gaan bridgen? Anders was er niets gebeurd. Ja, de sporen heb ik zelf getrokken. Help, ik verdrink.
“O, meesteres Jacoba. Het spijt me zo. Alles in mijn donder doet pijn. Uw straf zal mij verlossen, verder brengen. U bent het offer waardig.”
“Voor dit soort poëtische prietpraat ben ik ongevoelig, hans. Misschien laat Artemis zich erdoor inpakken? Probeer het bij Haar eens.”
“Ook dat is me niet gelukt. Koen heeft de hoofdprijs gewonnen. De Domina’s waren razend enthousiast over hem, vooral Artemis. Volgens mij heeft Ze hem in het verleden al eens met de mattenklopper achterna gezeten. Maar altijd verliezen, je went er nooit aan.”
“Je bent zielig, hans.”
“Ik ontving wel een troostprijs. Een E-book ‘Zoektocht van een slaaf’. Een warm verhaal.”
“Ja, zo’n tocht komt je natuurlijk bekend voor?”
“Ja, meesteres Jacoba. Maar later, toen ik beide – het verslag van Koen en het E-book – nog eens las, vond ik de stijl veel overeenkomsten hebben.”
“Dus je denkt dat Ze vals gespeeld hebben?”
“Nee, meesteres Jacoba, dat gaat te ver. Ik heb met Koen wat berichten uitgewisseld. Het lijkt me een sympathieke man.”
“Nu we dan toch bezig zijn, hans. We hadden het steeds over mannelijk schoon, maar hoe ziet Artemis eruit?” Meesteres Jacoba is toch wel nieuwsgierig.
“Dat weet ik niet, meesteres Jacoba.”
“Heb je geen fotootje van haar gekregen?”
“Nee, meesteres Jacoba.”
“Weet Zij hoe jij eruitziet of hoe oud je bent?”
“Uhhhhh, nee ook niet, meesteres Jacoba. Maar misschien, zoals U al zei, schat Ze me hopelijk ook op een stoute jongen van vijftien?”
“Maar waar hebben jullie het dan over, hans?”
“Misschien is het de taal. Ik bewonder Haar duidelijke zinnen. Verder is er helemaal niets.”
“Nou ja, vooruit dan maar, een zoen. En dan naar de keuken! Morgen is het weer huishouden geblazen voor je.”
“Ja, meesteres Jacoba, dan ga ik er weer tegen aan!”
“Enne hans, een ‘gedrochtje’. Het is niet anders, maar Ik doe het ermee!”
Benieuwd hoe het verdergaat? Lees snel het vervolg: De huisslaaf (7): Slaaphok.
Deze verhalenreeks is door huisslaaf hans ingezonden. Heb jij ook een spannende BDSM ervaring die je met Ons wilt delen en die nog niet ergens anders is gepubliceerd? Stuur je verhaal dan in naar [email protected] of upload je verhaal via het inzendformulier.