Mijn Meesteres haat huishoudelijke klussen. Ze laat die dan ook zoveel mogelijk over aan gedienstige huisslaven zoals ik. Dat vind ik helemaal niet erg. Per slot van rekening staat Zij mijlenver boven mij.
Ik zou mijzelf kapot schamen als mijn Godin zich zou moeten verwaardigen tot werk waarvoor ik Haar gemakkelijk kan behoeden. Het maakt mij volmaakt gelukkig als ik Haar die klusjes uit handen kan nemen.
Ze is niet gemakkelijk. Dat heb ik al verschillende keren aan den lijve ondervonden als ik mijn werk niet fatsoenlijk deed. Maar ook dat vind ik erbij horen, want wie niet horen wil, moet voelen…
Mijn Domina straft mij onmiddellijk als Haar iets niet bevalt. Dat doet Ze graag met het eerste beste huishoudelijke attribuut dat Ze onder handen krijgt en ik geniet altijd ontzettend van die straffen.
Een week geleden heb ik een kort, bevelend sms’je van mijn Meesteres ontvangen, waarin Zij aankondigt dat Zij mij vandaag en morgen verwacht voor de grote schoonmaak. Weigeren is uiteraard geen optie.
Met veel moeite en wat witte leugentjes heb ik een paar snipperdagen weten los te peuteren bij mijn baas. Geduldig wacht ik totdat mijn Meesteres de moeite neemt om open te doen na mijn timide druk op de bel.
Zoals altijd ben Ik meteen van de kaart als Zij de voordeur van haar ruime hoekwoning opendoet. Ze is gekleed in een strakke, legergroene werkoverall die Haar vrouwelijke vormen eerder accentueren dan verbergen.
Haar krachtige wil omgolft me als een beschermende deken en het voelt aan alsof ik thuisgekomen ben. Gehoorzaam volg ik Haar naar de keuken, waar alle schoonmaakartikelen al uitgestald staan.
Mijn Meesteres is een Vrouwe van weinig woorden die het niet erg op prijs stelt als ik tijdens mijn klusjes te veel praat. Met een bevelend gebaar geeft Ze mij te kennen dat ik mijzelf moet uitkleden en even later sta ik naakt voor Haar, op een groot huishoudschort na dat alleen mijn voorkant bedekt.
Ze bekijkt me van top tot teen of ik ermee door kan en zegt vervolgens koeltjes: ‘Goed, slaaf, ik wil dat jij eerst de ramen en het houtwerk aan de buitenkant lapt. Dat ziet er echt schandalig uit. Je vindt een trap in de schuur en als je klaar bent meld jij je weer.”
Even later sta ik gegeneerd op een trap ramen te lappen, terwijl mijn behaarde billen door iedereen in de straat te bewonderen zijn. Ik hoor allerlei gegiechel achter me van jonge meiden die toevallig langskomen en ook onderdrukt gesmoes en gelach van oudere mensen.
Ik werk echter stug door. Ik voel me tot op het bot vernederd, maar realiseer me tegelijkertijd met een allesomvattend geluksgevoel dat ik dit doe om Haar en Haar alleen te dienen. Algauw heb ik alle ramen en het houtwerk onderhanden genomen en klim ik van mijn laddertje.
Als afsluiting kan ik het niet nalaten om nog even uitdagend met mijn billen te schudden en te moonen naar de mensen die niet discreet genoeg waren om door te lopen.
“Wat denk jij dat je aan het doen bent, slaaf?” klinkt het opeens ijzig achter me.
Als door een wesp gestoken maak ik een klein sprongetje en draai mij vlug om. Achter mij staat mijn Domina met bazig in Haar zij gezette handen en staart me met vurig fonkelende ogen aan. Mijn hart zakt meteen in de schoenen die ik niet aanheb. Ze is duidelijk niet blij met mijn voorstelling.
“Schuur,’ blaft Ze en wijst gebiedend die kant op.
Haastig verzamel ik de ramenlapspullen en volg Haar de schuur in. Daar word ik ontvangen door een nog steeds chagrijnig kijkende Meesteres die met zichtbaar genoegen een ouderwetse mattenklopper krakend heen en weer buigt.
Ik moet met mijn bovenlichaam op een klein werkbankje leunen, zodat mijn billen opnieuw moonen, maar nu met een heel ander doel. Fluitend maakt de mattenklopper contact met een van mijn billen. Meteen tekent zich in vurig rood het patroon van de mattenklopper af.
Even later volgt slag op slag en algauw heb ik billen als een baviaan en een stijve van hier tot ginder. Als mijn Meesteres dat ziet, houdt Ze onmiddellijk op. Met een sadistische grijns snijdt Ze een stuk met groen plastic bedekt dun ijzerdraad af, dat normaal bedoeld is voor het opbinden van planten.
Ik moet mijn huishoudschort omhoog houden, zodat mijn erectie in volle glorie zichtbaar wordt. Vals lachend legt ze een schuifknoop in het groene opbinddraad en laat de lus over mijn penis glijden. Vlak onder de gezwollen eikel trekt ze de schuifknoop onbarmhartig strak aan.
Ik gil het even uit van de pijn, maar houd meteen wijselijk mijn mond. Waarschijnlijk kan ik nu niet eens spuiten als het al zo ver komt. Tevreden glimlachend bindt mijn Meesteres de rest van het groene draad rond mijn middel, zodat mijn penis strak tegen mijn buik aan ligt.
“Mooi zo,” zegt Ze met een grijns, “dat lange ding zit alleen maar in de weg als je moet werken. Mars, naar binnen. Die grote schoonmaak komt niet vanzelf rond.”
Even later moet ik aan de slag in de slaapkamer van de Meesteres. Ik houd zoveel mogelijk mijn blik neergeslagen, om te voorkomen dat ik per ongeluk een intiem kledingstuk onder ogen krijg. Naar het bed durf ik niet eens te kijken. Dat maakt het stoffen en soppen van alles in de kamer extra ingewikkeld, maar uiteindelijk heb ik goed werk geleverd, althans dat idee heb ik.
Als ik onderdanig meld dat ik klaar ben, komt mijn Meesteres controleren. Ze heeft speciaal daarvoor hagelwitte handschoenen aangedaan, waarmee ze alle richeltjes, kastjes, randjes, noem maar op, langsgaat. Het zweet breekt me uit en ik probeer koortsachtig te bedenken of ik iets heb gemist.
Eindelijk heeft Ze mij te pakken. Als Ze met Haar wijsvinger over de bovenkant van de klerenkast strijkt, vertoont de witte handschoen een zwarte veeg. Ze klakt misprijzend met Haar tong en wenkt mij dichterbij met een gekromde vinger.
Voordat ik het weet, stoot Ze Haar knie naar boven en heb ik een kniestoot tegen mijn ballen te pakken. De pijn schiet als een bliksemflits door mij heen. Ik klap kuchend voorover en blijf zo een tijdje staan, terwijl ik mijn handen tegen mijn gekneusde ballen druk onder mijn nog steeds opgebonden penis.
Kalmpjes trekt mijn Meesteres de klerenkast open en pakt er een ouderwetse broekhanger uit met verschuifbare klemmen, waarmee broekspijpen worden vastgeklemd aan de hanger. Ze kijkt nog eens peinzend in de kast en trekt er nog twee ceinturen van badjassen uit, die ze aan elkaar knoopt.
Terwijl ik nog steeds dubbelgeklapt probeer om op adem te komen, slaat Ze de samengeknoopte ceinturen over een haak in het plafond. Vervolgens maakt Ze met één flitsende handbeweging de strikken van mijn huishoudschort los, zodat het ding op de grond valt.
Ik krijg een por, waarna ik moeizaam probeer overeind te komen. Ondertussen stelt mijn Meesteres de broekklemmen in op de afstand tussen mijn tepels. Zonder omwegen perst Zij de broekklemmen wreed vast, zodat de tandjes van de klemmen in mijn tepels bijten en er bloeddruppels ontstaan.
Even later heeft Zij de haak van de hanger in het uiteinde van de ceinturen gehaakt. Met een wellustige grijns begint ze te trekken, zodat het geïmproviseerde touw algauw strak staat. Langzaam trekt ze de hanger omhoog, terwijl de broekklemmen mijn tepels pijnigen.
Ik moet op mijn tenen gaan staan om de pijn te verlichten en als dat eenmaal gebeurd is, zet mijn Meesteres de band vast aan een kikker in de muur. Ik denk niet dat ik die houding heel erg lang ga volhouden, maar ik zal niet klagen. Ik doe werkelijk alles om Haar te plezieren.
“Zo,” zegt ze triomfantelijk. “Ik ga nu eerst een kopje koffie drinken en dan kom ik je weer ophalen voor de volgende schoonmaakklus.” Ze geeft me een schalks knipoogje voordat ze weggaat en voegt er spottend aan toe: “Niet weglopen, hoor!”
Heerlijk, vooral toch ook wel die huishoudschort ….
Enne, nee weglopen zal ik niet meesteres Helena! Dat wil ik ook niet …
Ooo, meesteres Helena, heerlijk verhaal ‘met de billetjes bloot’! Ik zag dat Je nog actief bent als Meesteres die vragen beantwoordt. En ja, voor mij geldt ‘eens een subje altijd een subje’… (wel oud geworden inmiddels) … ’tis niet anders … ik ben benieuwd hoe het met je gaat?