Schuld, berouw en boetedoening deel 18

André zit achter zijn computer. Hij heeft allerlei sites bekeken waarbij uitvoerig in beeld en tekst het in kuisheid brengen en houden van mannen wordt behandeld. Ervaringen van mannen die voor langere tot soms zeer lange tijd hun pik in een kuisheidskooi hebben moeten houden, meestal op bevel van hun dominante Dames.

Hij leest de belijdenissen van mannen, die allemaal aangeven blij en gelukkig te zijn dat ze hun totale seksuele leven in handen (en kuisheidskooi) hebben gegeven van hun Meesteres en er zelf geen syllabe meer over te zeggen of te beleven hebben. Mannen die alleen nog goed genoeg zijn om te worden gebruikt als slaaf, knecht, hond, paard, dienstmeid of poetssloof, en die zelfs blij zijn als zij er getuige van mogen zijn hoe hun Vrouw wordt geneukt door een wildvreemde man. Het is best wel gek, denkt André, maar al die verhalen winden hem toch op. Daarnaast vindt hij dat hij het met deze kuisheidskooi nog getroffen heeft.

Er zijn ook apparaten met aan de binnenkant scherpe punten, met metalen stangetjes die in de pisbuis gaan en zelf ook gecombineerd met anuspluggen. De Dames vertellen zonder uitzondering hoe hun partner veranderd is sinds hij gekuist is: véél attenter, bereid veel meer zo niet alles aan het huishouden te doen, seksueel met véél meer tot alleen nog maar aandacht voor het bevredigen van de Vrouw, gezeglijker, meegaander, volgzamer, gehoorzamer, dienstbaarder, nederiger, hoofser, onderdaniger en slaafser.

André heeft wel begrepen dat hij voorlopig voor lange tijd zijn kuisheidskooitje zal moeten dragen. Morgenavond moet hij al weer opdraven bij Natascha voor zijn huishoudelijke slavenwerk en zal dan waarschijnlijk opnieuw vele vernederingen moeten ondergaan, Misschien is Katja er ook wel weer! Hij huivert bij de gedachte alleen al. Maar toch: stiekem hoopt hij erop dat zij er weer bij zal zijn. Ergens diep van binnen vindt hij alle vernederingen, het misbruik en de vele zweepslagen die Natas en Kat hem laten ondergaan op een vreemde manier opwindend, ja zelfs fijn.

Natascha heeft bij Katja gegeten. Ze liggen nu lui op de bank. Natascha heeft haar agenda voor zich. Ze plannen een rooster in voor André. “Beginnen we bij maandag, hoe ziet zijn dag er dan uit?” begint Katja. “Hij moet gewoon elke dag heel vroeg opstaan. Daar heeft hij een enorme hekel aan,” zegt Natascha. “Ik zou zeggen vijf uur ’s ochtends.” “Maar wat laat je hem zo vroeg al doen?” vraagt Katja. “Ik wil elke dag een schoon bed, ik wil elke dag schone handdoeken en ik wil elke dag schone kleren en gepoetste schoenen en/of laarzen. Hij moet dus elke avond wassen, die was ophangen, dat betekent dat die was ‘s ochtends moet worden afgehaald én gestreken en dat ie minstens één paar schoenen en één paar laarzen voor die dag moet poetsen.” “Oké! Hoelang geven we hem daarvoor?” vraagt Katja. Natascha denkt even na. “Eén onderlaken, twee slopen. één dekbedovertrek, twee badhanddoeken, twee washandjes, dan nog één bh, één slipje, één panty of één paar kousen, één broek, rok of jurkje, één truitje of blouse.

Afhalen en strijken: hooguit een half uur. Éen paar schoenen en één paar laarzen poetsen: vooruit nog een half uur, dan is het zes uur.” “En wat gaat Andreetje dan doen.” “Hij krijgt flink wat huiswerk mee van het IGSH. Hij kan dan een uur huiswerk maken.” antwoordt Natascha. “En daarna sowieso onze rijlaarzen poetsen plus laten we zeggen 4 paar laarzen van de meiden van de manege.” vervolgt ze. “Dan is het een uur of negen en dan wil ik wel een uitgebreid ontbijt op bed.” “Prima idee,” zegt Katja. “Dat krijg je dan om pakweg half tien. En dan?” “Dan moet ie mijn bad in orde gaan maken, lekker warm water, rozeblaadjes, Rituals badolie. Mmmmm.” mijmert Natascha. “En dan moet ie mijn bed verschonen, de ontbijtboel afruimen en kan ie beginnen met het hele huis van boven tot onder grondig te stofzuigen.

Ik heb trouwens bedacht dat ik elke dag, als hij mij gewekt heeft, mijn slipje wat ik dan al een hele dag en nacht aan heb gehad over zijn gezicht trek, met het warme, natte kruisje op zijn neus en mond, en dat ie dat dan de gehele ochtend verplicht op moet houden, gewoon als eerbetoon aan mijn kutje. Daar wordt ie altijd heel geil van en dat doet natuurlijk flink pijn, met die kuisheidskooi om.” “Geile donder!” lacht Katja. “Jij bent echt erg aan het worden!” “Hoor wie het zegt!” schatert Natascha. “Morgen komt mijn poetssloofje weer schoonmaken. Ik wil dat jij morgenavond bij mij komt eten, dan gaan we lekker een serietje kijken terwijl onze gekuiste slaaf aan het kuisen is.” Natascha schiet in de lach om haar eigen woordspeling. Katja is gelijk akkoord. “Dus geil worden doet pijn nu, door die peniskooi?” vraagt ze. “Absoluut!” antwoordt Natascha. “Mooi! Dan trek ik wel iets geils aan en gaan we hem onder het werk volop teasen. Lijden zal ie!” en Kat lacht er gemeen bij. “Prima! Opgeilen, straffen, opgeilen, straffen! Ik verheug me nu al op morgenavond.” De dames nippen van hun witte wijn en gaan verder met de invulling van André’s lange, lange dagen.

André heeft sinds hij zijn peniskooi aangemeten heeft gekregen nu twee keer moeten plassen. Hij moet daarbij gaan zitten, anders spettert hij heel het toilet onder. Daarna spoelt hij de kooi met zijn opgesloten pik grondig schoon en droogt zich zo goed en zo kwaad als dat gaat af. Hij heeft zich nu uitgekleed en staat op het punt om naar bed te gaan. Hij is doodmoe van de vele indrukken van deze dag, hij voelt zich kleiner dan ooit, tot op het bot vernederd, nietswaardig. Zijn eigenwaarde is tot bijna nul gedaald.

En dan is er daarnaast weer die vreemde gewaarwording van opwinding en genot die hij juist door al die vernederingen, fysiek en geestelijk, ervaart. Wat hem ook verbaast is dat alle vernederingen die hij sinds het voorval met Agnes heeft moeten ondergaan hem zijn toegebracht door alleen maar goddelijk mooie vrouwen. In de eerste plaats natuurlijk zijn eigen Natascha, maar ook de bloedmooie Katja, de eveneens beeldschone Ilse van Veenendaal, therapeute van IGSH en tenslotte de oogverblindende receptioniste Chantal, die uiteindelijk zijn pik in de CB6000s kuisheidskooi heeft opgesloten. Allemaal vrouwen waarvan hij eerder alleen maar kon dromen. Door deze gedachten voelt hij weer de snijdende pijn van zijn zwellende pikje, dat opgewonden raakt. Hij moet zich hevig concentreren op het denken aan iets anders om zijn pik weer klein te krijgen en de pijn te laten verdwijnen. Hij gaat liggen, slaat de dekens over zich heen en valt vrij snel in slaap.

André wordt voor de derde keer wakker vanwege afklemmende pijn in zijn pik. Blijkbaar heeft hij nu alweer een erectie gekregen in zijn slaap. Hij staat op en stommelt naar de badkamer. Hij zet de kraan van het fonteintje open en laat koud water over zijn in de peniskooi opgesloten pik stromen. Huuu, koud! Maar zijn pik krimpt zo snel dat de pijn gelukkig direct verdwijnt. Dan moet hij plassen. Hij gaat op het toilet zitten en plast door de peniskooi heen.

Daarna moet hij het hele zaakje wederom afspoelen. Hij haat dit. De kuisheidskooi herinnert hem constant aan zijn nieuwe bestaan als totaal gecontroleerde slaaf, terwijl hij tevens geen enkele seksuele opwinding meer kan verdragen. Het is de wreedheid ten top, vindt hij. Maar hij weet ook wat de oplossing is: totale overgave aan Natascha, absolute gehoorzaamheid aan haar, aan haar vriendinnen, aan de relatietherapeute en alle medewerksters van IGSH, en tenslotte aan iedere vrouw aan wie hij beschikbaar gesteld gaat worden. Hij neemt zich voor werkelijk alles te doen wat Natascha, Katja, Ilse, Chantal of wie dan ook van hem eisen en onvoorwaardelijk zijn totale onderworpenheid te tonen. Hij wil dat zijn boetedoening zo kort mogelijk duurt.

Natascha werkt aan haar blogs. Ze heeft een aantal modepagina’s, waarin ze met name voor jonge meiden kledingadviezen geeft voor school, werk en uitgaan. Verder heeft ze een vrouwenemancipatieblog, waarin ze op vrij directe wijze vrouwen tips geeft hoe ze moeten onderhandelen bij sollicitaties, hoe ze hun loopbaan moeten plannen om er zoveel mogelijk rendement uit te halen en hoe ze in hun huwelijk ervoor kunnen zorgen dat zij minstens zo veel ruimte en gelegenheid hebben (en liefst méér) als hun partner om een goede loopbaan te ontwikkelen. De blogs lopen enorm goed en Natascha is daardoor financieel volledig onafhankeljk, net als Katja overigens.

Katja heeft een adviesbureau voor interieurinrichting van kantoren, een datingbureau voor BDSM geïnteresseerden en handelt daarnaast in haar vrije tijd nog in dressuurpaarden. Beide dames hebben het dus maatschappelijk gezien heel goed voor elkaar. Katja vond het daarom eigenlijk een beetje vreemd dat Natasha opeens met André op de proppen kwam. Hij had een baantje als assistent-boekhouder op een verzekeringskantoor en raakte vrij snel daarna werkeloos. Katja vond hem altijd al een beetje een loser en ze is heel erg blij dat Natascha nu ook heeft ingezien dat het een sukkel eerste klas is.

Natascha appt met Kat: “Vanavond alleen maar vervelende en vieze karweitjes voor Andrea: veel werk op de knietjes, wc, gangvloer, keukenvloer, fornuis en oven. Veel teasen en straffen. Bij de geringste opwinding krimpt ons trutje al inéén, dus dan gelijk afstraffing. Neem zweep mee. Kus!” Katja stuurt als antwoord een leuke GIF van een slaaf die de vloer dweilt, met z’n handen geboeid op zijn rug en met een dweil in z’n mond. Achter hem een in leer gehulde gelaarsde meesteres die hem steeds een lel met een karwats geeft. Natascha moet lachen. Het wordt weer een leuke avond!

André heeft boodschappen gedaan. Heel de weg naar de supermarkt en terug voelde hij de peniskooi dwingend aanwezig in zijn broek. Hij was bang dat mensen iets zouden zien of merken. Wanneer zal dat ooit gewend zijn, denkt hij. Hij stalt de boodschappen uit de tas op het aanrecht en zijn moeder ruimt ze op. “Hoe is het nu eigenlijk tussen jou en Natas?” vraagt ze. André geeft een enigszins vaag en ontwijkend antwoord. “Maar je mag zeker nog wel haar rijlaarzen poetsen?” zegt ze gevat. André knikt beschaamd en wordt rood. “Het heeft z’n tijd nodig, ma. Het komt heus wel weer goed.” “Je moet wel een beetje je best voor d’r doen. André! Zo’n leuke en mooie meid krijg je echt niet meer.” Mens, je moest eens weten, denkt André.

Dankjewel weer voor je inzending!