Ik ben drieëntwintig en beslist geen preutse vrouw. Ik heb een vriendje hier gehad, een lover daar en een geliefde verderop. De ene relatie duurde een paar maanden, terwijl een andere eigenlijk het beste omschreven kan worden als een periodiek terugkerende one night stand.
Al zeg ik het zelf, ik ben een lekker ding, stuk, chick of welke term mannen ook gebruiken voor een meisje waar ze het liefst meteen bovenop springen. Ik kan genieten van seks, maar het kost mij altijd flink veel tijd om warm te lopen. Er ontbreekt iets en het is het allemaal net niet af…
Daar komt de laatste tijd verandering in door Peter…
Ik ben pas van baan veranderd omdat ik een paar tientjes extra per maand kan verdienen. Mijn oude job was bovendien strontvervelend en mijn ex-collega’s hopeloos.
Peter springt er op de eerste dag al direct uit. Ik zie een goedgebouwde, knappe vent met armspieren als kabels, een bijna gebeeldhouwde kop met hooggeplaatste jukbeenderen, een mannelijke kin en een fantastische bos zwart haar die in een hoekje van de afdeling achter zijn pc zit.
Niks aan de hand eigenlijk, totdat ik dichterbij kom om mijzelf voor te stellen. Pas dan zie ik dat hij in een rolstoel zit en dat zijn benen net boven de knieën zijn geamputeerd.
Ik blijf verstijfd staan en kijk als gebiologeerd naar de stompjes met de dicht gespelde broekspijpen. Op slag krijg ik een droge mond plus een onbestemd gevoel in mijn kruis. Ik weet niet wat me bezielt…
Stotterend stel ik mij voor, terwijl ik mijn droge lippen aflik. Peter kijkt mij aan met de blik van een gewond dier, maar schudt vervolgens mijn hand. Blijkbaar wordt hij vaker zo onbeleefd aangestaard door vrouwen.
Ondanks de giebelende tikgeiten van de afdeling trek ik In de dagen daarna steeds meer met Peter op. Hij beschikt over een grote dosis zelfspot en humor en om de een of andere duistere reden winden zijn geamputeerde benen mij enorm op.
Ik krijg ’s nachts vage dromen over Peter die uitgestrekt op mijn bed ligt terwijl ik uitgebreid zijn beenstompjes en andere lichaamsdelen lik en kus. Het komt steeds vaker voor dat ik vochtig ben tussen mijn benen als ik wakker wordt na zo’n droom.
De eerste paar keer schaam ik mij rot en zie ik mijzelf als verdorven en pervers, maar algauw zet ik die gedachte van mij af. Sommige van die dromen schenken me meer genot dan menig vluggertje dat ik me herinner, dus waarover moet ik me nou schamen?
Peter woont vlak bij mij in de buurt in een aangepaste flat, dus ik begin er een gewoonte van te maken om met hem mee te lopen en hem ’s morgens ook af te halen. Hij durft me alleen nog niet uit te nodigen in zijn flat. Waarschijnlijk heeft hij teveel teleurstellingen achter de rug en ontbreekt hem de moed voor alweer een nieuwe afwijzing.
Nou ben ik gelukkig een dominante tante, dus Peter gaat niet wegkomen met zijn kluizenaarsgedrag. Na een week neem ik het heft in eigen handen en kondig ik koeltjes aan dat ik die avond langskom om voor hem te koken en dat ik geen no for an answer wens.
Zoals verwacht begint hij angstig tegen te stribbelen. Hij komt met uitvluchten dat hij niets in huis heeft, dat zijn flat er niet uitziet en nog veel meer van dat soort bullshit. De ultieme smoes is dat hij juist op die avond een andere afspraak heeft.
Ik kijk hem fronsend aan, sla mijn armen over elkaar en tik gemaakt ongeduldig met mijn ene voet op de grond. Ik weet exact hoe ik mijn mannen moet aanpakken. Zijn weerstand verpulvert al snel tot stof en er trekt een berustende, maar vooral blije glimlach over zijn gezicht. Met een wegwerpgebaar zegt hij: ‘Oké, jij je zin…’ en op dat moment kan ik hem wel zoenen.
Op de afgesproken tijd sta ik voor zijn deur, beladen met boodschappen voor de spaghetti alla carbonara en de pollo frito fiorentina die ik ga maken. Bijna direct na mijn druk op de bel zwaait de deur wijd open. Waarschijnlijk zit de lieverd al uren achter de deur te wachten, denk ik vertederd en geef Peter een knipoogje.
Waarschijnlijk wil hij een laatste poging doen om mij af te schrikken, want hij is gekleed in een T-shirt en – waar het feitelijk om gaat – een kort sportbroekje waar zijn blote beenstompjes ongegeneerd onder uitsteken. No way dat dit mij wegjaagt, integendeel…
Hij heeft er geen flauw idee van hoe aantrekkelijk die beenstompen hem voor mij maken. Mijn gretige ogen kijken naar de littekens van de chirurgische instrumenten op het amputatievlak. Mijn blik drinkt de volmaakte lijnen van zijn nog steeds stevige dijspieren in. Ongegeneerd bekijk ik de bolling tussen zijn benen. Nee, Peter heeft totaal geen idee…
Daarna wordt het heel gezellig. Peter ontdooit helemaal en praat honderduit terwijl we samen bezig gaan in zijn high-tech keuken. Onder het genot van een heerlijk wit wijntje en mijn voortreffelijke pasta en Florentijnse kip vertelt hij over zijn ambities om ooit mee te gaan doen aan de rolstoelkampioenschappen voor gehandicapten. Kortom, Peter lijkt helemaal in zijn element te zijn.
Ondertussen probeer ik tantaliserende glimpjes op te vangen van zijn beenstompjes zonder al te onbescheiden over te komen. Ik laat hem vertellen over het auto-ongeluk waarin hij zijn benen verloor, wat er gebeurde tijdens de amputatie en hoe het verliep tijdens de revalidatie en ik krijg weer dat onbestemde gevoel tussen mijn benen.
Na de gezamenlijke afwas zit de stemming er nog steeds goed in en dat komt niet alleen door de fles wijn die we tijdens het eten hebben gedronken. Met nóg een wijntje duiken we knus op de bank in zijn modern ingerichte woonkamer en gaan een feel good movie kijken op zijn gigantische tv.
Wat mij betreft verloopt de avond perfect. Aan Peters onbezorgde houding en humorvolle antwoorden is duidelijk te merken dat ook hij met volle teugen geniet. Tijd voor de volgende fase…
Ongemerkt kruip ik dichter tegen hem aan, zonder dat hij direct in de gaten heeft dat ik hem aan het versieren ben. We maken opmerkingen over de film, lachen om grappige momenten en wisselen herinneringen en informatie uit. We roddelen over vrouwelijke collega’s en Peter vertelt anekdotes over het werk. Het loopt allemaal als een trein.
We schateren het uit tijdens een bijzonder hilarisch fragment en dan sla ik mijn slag. Quasi nonchalant leg ik mijn hand op één van zijn bovenbenen en begin zachtjes te strelen. Het lijkt even of dit een brug te ver is, want hij verstart zienderogen en valt stil. Ik doe of ik volkomen verdiept ben in de film, zodat Peter de kans krijgt om even te slikken en zich te herstellen.
Peter blijft een beetje onrustig, vooral als ik afzak naar de onderkant van zijn stomp en met mijn wijsvinger de littekens begin te volgen. Bij de volgende stap begin ik met het liefkozen van het amputatievlak met mijn volle hand. Mijn kruis begint vochtig te worden en gelukkig begint ook Peter te genieten van de intieme aanraking.
Het duurt niet lang of ik lig op mijn knieën voor de bank en overdek zijn arme stompjes met kusjes en likken. Peter is helemaal overbluft en kan duidelijk zijn geluk niet op. Hij strijkt zachtjes door mijn haar en streelt mijn wangen, terwijl ik mij vol overgave wijd aan zijn stompjes. Ja, deze avond gaat waarschijnlijk nog lang duren…
Een wonderlijk verhaal,,,,Ga eens door Cambodja heen reizen zou ik zo zeggen…
Keus genoeg…
En als je zelf zoiets wil loop je gewoon even van de begane paden af, dan komt het vast goed…..
Je klinkt een beetje overstuur slaaf fikkie…
Je weet dat dit een obsessie is die Meesteres Deana heeft beschreven in de kennisbank onder acromotophilia?
Dan kun je natuurlijk zo’n verhaal verwachten…
@ Helena, Je hoeft Jezelf niet te verdedigen, hoor. 😉 slaaf fikkie bedoelde hier vast niets verkeerds mee.
Daarnaast ben Ikzelf toevallig ook in Cambodja geweest en kan hem helaas alleen maar gelijk geven…
Dit was een constatering. Een Domina verdedigt zich niet…:P
Helena Bathory, Ik overstuur??? Welnee dan moet er heel wat gebeuren.
Vind het alleen een merkwaardig verhaal.
En ja ik heb/zit heel veel in de tropen, heb wat te veel afgehakte armpjes en beentjes gezien…..
Vaak door Bouncing Betty (bom), maar nog vaker gewoon opzet.
Vond het daarom gewoon een onprettig verhaal….
slaaf fikkie:
Ik ben ook op de hoogte met de situatie in Cambodja. Geen enkel weldenkend mens kan dat aanzien zonder iets weg te moeten slikken, dus op dat punt heb je volkomen gelijk. Dat is geen enkel punt van discussie! 🙂
Alleen ging dit verhaal niet over Cambodja, maar over mensen die met een bepaalde fetish worstelen. Onderdanigeman.nl heeft van tijd tot tijd ook de plicht om een wat gevoeliger onderwerp aan te snijden…
IS van mijn kant ook niet fout bedoeld Meesteres.
Ik heb gewoon te veel gezien,ben daar te lang geweest in die wereld…
Ik begrijp je machteloze gevoel volkomen, omdat Ik dat ook zo voel.
Ik neem je dus niets kwalijk…^^
Het is inderdaad niet het soort verhaal dat je hier verwacht, maar dat is meer omdat de dominantie in het verhaal geen grote rol speelt.
Wel vraag ik me af of U deze fetish (acromotophilia) zelf ook heeft?
Nee, sub gj, die fetish heb Ikzelf niet. Ik beschik alleen over de gave om Mijzelf te verplaatsen/in te leven in anderen en dat is een belangrijk geschenk voor een Domina…
Dat helpt Mij bij het schrijven over allerlei onderwerpen die kunnen spelen bij mensen…
Dat U die gave hebt, dat lees ik inderdaad in het verhaal. Van de fetish was ik al op de hoogte, maar dat dan zo in een verhaal kunnen weergeven? Dat lukt slechts weinig mensen lijkt me, als ze de fetish zelf niet hebben.
Ty!^^
Ik ben, alhoewel mijn foto anders zou doen vermoeden een man, die zeer wel allerlei verlangens heeft die te maken hebben met Amputatie, deels zijn mijn (vele) orgasmes opgewekt door fantasie over of het kijken naar plaatjes van geamputeerde vrouwen, deels door het genot en opwinding bij de gedachte aan het missen van ( een deel van) mijn hand(en) en dan speelt het om de mogelijkheid om met mijn stomp binnen te dringen in een vrouw, of de (on) mogelijkheden en aandacht die het zl opleveren, angst voor het niet kunnen uitleggen hoe (een deel van) mijn hand in de zaagmachine is geraakt, of erger, het afgenomen deel weer wordt hersteld maakt dat ik het nog nooit heb kunnen uitvoeren, maar ook materialisme speelt een rol, ik hoop door mij hier te begeven dat ik de juiste mensen ontmoet om ( een deel van ) mijn dromen tot waarheid te laten komen….. Dus als iemand mij de weg kan wijzen? Of in contact kan brengen met mensen met de zelfde verlangens…. Ik ben een man 47 jaar, midden van het land, hetero….. (?…. Opgewonden over het onbekende) en een rollenspel in deze zou me ook heel erg bevredigen……
Een interessant en eerlijk verhaal, amp obsessie. Ik kan Mij goed voorstellen dat het in jouw situatie erg moeilijk is om mensen te vinden met dezelfde verlangens.
Om de waarheid te zeggen denk Ik dat deze site niet helemaal is wat je zoekt. Op deze site gaat het voornamelijk om relaties tussen onderdanige mannen en Meesteressen.
Maar Ik zag dat jij je ook hebt aangemeld voor het forum. Ik zou dus zeker een onderwerp rond je dromen starten. Wie weet kunnen andere forumbezoekers je op weg helpen of misschien delen zij zelfs soortgelijke verlangens.
Dank voor je snelle antwoord (al was het niet wat ik hoopte….je hebt wel gelijk) ik ben door mijn verlangen naar een vrouw met amputatie of amputatie van een hand met de mogelijkheid een vrouw binnen te dringen met mijn stompje ….. Mmmm dominant?
Het lijkt me geweldig gaaf om een slavin, of (gedeeltelijk) afhankelijke vrouw te kunnen genieten, en aangezien mijn vrouw niet…. Zou het fijn zijn als een andere wel bereid was om mijn. Perversiteit te slikken….. Is er ook nog zoiets als jullie plek alleen dan voor slavinnen? Of op andere wijze ondergeschikte vrouwen? ….
Maar kom ik zal je raad opvolgen en op het forum eens kijken of….
Toch zou een portie straf mogelijk wel eens goed voor me zijn, Hoewel ik mijn genot niet haal uit pijn. Ik vind het heerlijk om een vrouw sexueel te plezieren, graag zou ik met mijn lippen (vastgemaakt) op haar (onderste) lippen ……. Zuigen, sabbelen, voch, snuiven slikken…… Proeven ruiken, genieten…. Pleasen”……..ehhh. heerlijke fantasie…. Wie weet wat er nog allemaal mogelijk wordt in de toekomst. Een eeste stap is gezet!
als je graan contact hebt met een geamputeerde , laat me dan maar iets weten van je. xx
Beste LUDO, iets deed me kijken in mijn ambobs mailbox, een plek waar ik niet ieder dag kom …..Maar nu dus toevallig een paar uurtjes na jou post. Je doet me een voorstel om met een geamputeerde contact te hebben, ik hoop echter wel dat het om vrouwelijk contact gaat….. Ik heb nml daar mijn voorkeur liggen. Maar iets is natuurlijk beter als niets. En een begin is een begin. Al was het alleen maar omdat ik erg nieuwsgierig ben naar wie er nu gereageerd heeft.
Dat gebeurd namelijk niet nooit of nauwelijks….tuur
Ijk kun je op facebook in contact treden met hen die daar zijn alleen door dat incognito te doen kom je niet verder, maar om privecy redenen doe ik het ook daar niet onder eigen naam…. Taboe…… Helaas zijn de meeste meisjes / vrouwen ergens op de wereld woonachtig maar niet in Nederland. En of hebben ze al een vriend of zijn ze veel te jong.
Dus …. Leuk om een reactie telezen en benieuwd waartoe het leid?