– Overige BDSM en fetish verhalen die niet in de andere categorieën thuishoren –
“Al die mensen om me heen… Wat moeten ze van me? Gelukkig staat mijn Meesteres naast me. Zij beschermt me wel. Toch? Er valt echter weinig uit haar blik af te lezen. Normaal gesproken kan ik Haar nog wel enigszins peilen, zeker als het met BDSM te maken heeft, maar nu? Plotseling komen er meerdere slaven tevoorschijn. Net als ik zijn ze vastgeketend aan zware kettingen en zijn ze volledig naakt. Ondanks dat ik me hier niet helemaal thuis voel, moet ik bekennen dat een opgewonden gevoel zich meester van me begint te maken…”
Dag Erikje,
A.s. zaterdag gaan we er een spannende avond van maken. Ik wil dat je met de trein komt. Je loopt daarna naar de Hunkemöller in de stationshal. Stipt om 18:00uur verwacht ik dat je in de houding staat, dus met je armen op je rug en je benen iets uit elkaar. Als ik aan kom wil ik goed kunnen zien dat je in de houding staat.
Wij van Onderdanigeman hadden dit bericht wel verwacht bij onze grote zus de dominantie vrouwenblog. Maar het ook zeker belangrijk is om jullie te attenderen op de risico’s die SM met zich mee kan brengen plaatsen wij dit nieuwsbericht. Weliswaar een dagje later maar gewoon omdat het kan!
Hieronder het officiële nieuwsbericht van de Telegraaf.
Deze ervaring met subspace is ingezonden door Kitten Jolanda.
De zweep komt opnieuw hard op mijn rug terecht. Mijn lichaam schokt als reactie op de pijn. Veel ruimte om te bewegen heb ik niet. Ik sta met mijn armen en benen uitgestrekt. Mijn enkels en polsen zitten stevig vast aan de twee palen links en rechts van me. Ontsnappen is er niet bij. Ik kreun als de zweep me opnieuw raakt. En dan te bedenken dat ik hier zelf om heb gevraagd! Niet door ongehoorzaam te zijn of op een andere manier straf uit te lokken. Nee, heel direct.
Mijn Meesteres was eerst wel verbaasd. Ze weet hoe gevoelig ik ben en hoe slecht ik tegen pijn kan, en nu vraag ik om een pijnsessie? En nog wel eentje zonder stopwoord ook! Gelukkig kent ze me goed en snapt ze de achterliggende gedachte. Ik wil mijn grens verkennen. Lees verder
Dit is het tweede en tevens laatste deel van erik s.’s ervaringen met kuisheidsgordels. Lees eerst Hoe ik in kuisheid terechtkwam (1)!
De volgende morgen stond mijn Vrouw al vroeg naast me. Ze tilde mijn ochtendjas op en wierp een blik in mijn slip. “Staat jou geweldig,” was het enige wat Ze zei. De eerste dagen met zo’n kuisheidskooi (een CB 2000) om je geslacht waren best wel pijnlijk. Er was totaal geen tijd geweest om eraan te wennen.
Het voelde wel heel fijn toen mijn Meesteres na twee dagen de kooi verwijderde om mij te wassen. Na een week kuisheid begon de pijn gelukkig af te nemen. Helaas maakte dat plaats voor een enorm stuk frustratie omdat ik niet meer kon klaarkomen. Dat werd nog eens gestimuleerd door het uitdagende gedrag van mijn Meesteres. Lees verder
Ik ben al vele jaren gelukkig getrouwd met een prachtige vrouw en voor de buitenwereld hebben wij een typische huisje-boompje-beestje vanilla relatie. Al jaren echter kriebelde er onderhuids iets, omdat ik me onderdanig voelde en me ook zo gedroeg.
Ik heb dat een hele tijd genegeerd, maar zo ongeveer tien jaar geleden heb ik de stoute schoenen aangetrokken. Na heel lang piekeren en twijfelen vertelde ik mijn vrouw over mijn onderdanige gevoelens. Natuurlijk schrok zij daar in eerste instantie van, maar ze kon het wel waarderen dat ik erover wilde praten. Na een heel lang en begripvol gesprek vroeg ik haar ten slotte of zij mijn Meesteres wilde worden. Lees verder
Ingezonden door rknuffel
Het verlangen ontstond in de periode dat er in de relatie geen lichamelijke affiniteit meer was. Je vraag je af of je er nog wel bij hoort. Dan ontstaat het zoekgedrag dat al een paar jaar daarvoor werd ingevuld door naar een salon te gaan en je te laten masseren en inpakken.
Dat laatste is nog heerlijker: machteloos zwetend in een algenpakking. Helaas mag dat maar een klein uur. Soms mocht ik wat langer. Het masseren gaat dan een stapje verder, heerlijk met een ultiem moment. Toch is dat niet de plaats daarvoor. Lees verder
Dit is deel twee in deze verhalenreeks. Lees eerst De opbiechting (1)
Eindelijk kalmeert mijn vrouw enigszins. Ze kijkt me ongelovig aan en vraagt hoe ik dit ooit heb kunnen doen. Hoe ik haar ooit heb kunnen bedriegen. We hebben zelfs kinderen. Mijn lichaam voelt aan alsof ik door een kanonskogel geraakt ben. Ik voel me zwak, misselijk, duizelig en schuldig. Vooral dit laatste is hoe ik me echt voel. Schuldig… Lees verder
Al geruime tijd bezoek ik een vaste Meesteres. We spreken regelmatig af in een BDSM studio waar we uitgebreide BDSM sessies hebben en elke keer voelt het aan als hemel op aarde. Dit ben ik. BDSM is mijn leven en bij elke sessie dringt dat opnieuw tot me door. Ik weet alleen niet of dat ook tot mijn vrouw door zou dringen als zij hiervan afwist.
Ik heb het al die tijd verborgen kunnen houden voor mijn vrouw door het BDSM spel zo af te laten spelen dat het geen sporen achterlaat. Mijn Meesteres vindt dat prima. Althans, dat zegt Ze. Toch voel ik dat het niet zo is. Ze doet het omdat ik Haar fors betaal, maar ik heb het gevoel dat dit niet lang meer stand gaat houden op deze manier. Lees verder
Zenuwachtig betreed ik het grote podium. Grote lampen die sterk licht geven verblinden kort mijn zicht. Pas na enkele seconden kan ik mijn ogen echt openhouden en kijk ik uit op een zaal waar zo’n honderd mensen op luxe stoelen zitten.
Het is alsof ze naar een film in de bioscoop kijken, alleen is er nu geen film maar zijn alle ogen op mij gericht. Ik voel alle ogen mijn naakte lichaam van top tot teen keuren. Enkele vrouwen knikken goedkeurend en ik vraag me af wat dit is. Lees verder