Ik kijk om Me heen en zie mensen verbaasd staren. Monden hangen open en ogen zijn wijd opengesperd. Ja, het valt op. Het valt op hoe Mijn relatie is met de slaaf met wie Ik een dagje strand heb gepland.
‘Misschien had je beter je shirt niet uit kunnen doen, slaafje…’ giechel Ik als Ik alle blikken in Me opneem.
‘Moet ik hem weer aandoen, Meesteres?’
Ik twijfel, maar besluit dat het niet hoeft. Dit is O/onze levenswijze. Als het ze niet aanstaat, dan vertrekken zij toch? Bovendien is het zo erg nog niet. Eigenlijk valt het reuze mee… Lees verder