Ik kom terug van de wekelijkste boodschappen. Normaal gesproken heb Ik Mijn subje die de boodschappen voor Me draagt, maar vandaag is hij stout geweest.
Hij is stout geweest en kan Mij helaas niet helpen. Terwijl Ik de zware tassen naar binnen sjouw, schud Ik geërgerd mijn hoofd. Bestaat het leven van een Meesteres normaal gesproken niet uit bediend worden?
Mijn subje zit nog altijd netjes vastgebonden op de stoel als ik binnenkom. Zijn polsen zijn stevig achter zijn rug bij elkaar vastgebonden. Het touw spant strak naar beneden en wikkelt zich daar vakkundig om zijn enkels, waarbij zijn voeten naar achteren worden getrokken. Hij is naakt en het ruwe hout van de stoel bezorgt Mijn subje geen aangename houding. Net goed…
‘Zo. Heb je je nu wel weten te gedragen?’ Ik glimlach fijntjes en kijk neerbuigend op hem neer. De blinddoek bezorgt hem een gevoel van onmacht, zeker in zijn eigen huis. Ik zie dit als een soort van vakantie. Ik maak gebruik van zijn luxe omgeving en hij mag netjes zijn straf uitzitten. Letterlijk. Lees verder →