Schuld, berouw en boetedoening deel 35

“Mmmm!”, kreunt ze zachtjes. André masseert haar voetzool, haar tenen, de wreef en de hiel. Schuchter drukt hij wat kusjes op Natascha’s voet en onder haar tenen. De heerlijke geur van haar door het warme bed licht-vochtige voet windt hem enorm op. Al gauw zwelt zijn pikje, maar dat kan maar heel beperkt. In zijn liezen voelt hij het bloed stagneren en daar een bobbel vormen. Natascha speelt met haar teentjes over zijn neus, mond en ogen. Zij wordt zelf ook enorm opgewonden en begint van genot zacht te kreunen.

Alle eerdere delen van dienstmeidgeesje's Schuld, berouw en boetedoening

“Mmmm, antje… Waar blijft je tong? Lik mijn teentjes. Van onderen en tussenin. Mmmm! Zo, jaaa…” André ziet dat Natascha onder het dekbed met zichzelf aan het spelen is. Ooh! Hoe graag zou hij niet verlost worden van het martelende peniskooitje! Hij kust en likt steeds intenser Natascha’s heerlijke voet en zij biedt hem ook de andere voet aan. Dan trekt ze het dekbed van zich af en André ziet hoe zij zich door haar slipje heen aan het vingeren is. Ze heeft een klein zwartsatijnen slipje aan, waarvan het kruisje al helemaal nat geworden is. Ze zet haar beide voetjes op zijn gezicht.

De pijn van zijn kleine peniskooi raakt ondergeschikt aan het genot wat hij ervaart

“Niet gluren, stouterdje!” lispelt ze wellustig. “Dat past toch niet bij een goed opgevoed sloofje?” Ze tantaliseert André, die langzaam in een roes geraakt. De pijn van zijn kleine peniskooi raakt ondergeschikt aan het genot wat hij ervaart. Toch zou hij er heel wat voor over hebben als Natascha hem voor eventjes zou bevrijden uit die helse gevangenis. Natascha haalt één voet van zijn gezicht en legt die op zijn hoofd. “Jij gaat nu héééél langzaam, van mijn voetjes tot aan mijn kutje, heel lekkere geile kusjes geven, op allebei mijn benen. Als je dat goed doet mag je me heel misschien likken.”
André krimpt ineen van genot. “Ja, Mblevlou!”mompelt hij met een paar teentjes in zijn mond. Uiterst behoedzaam voldoet hij aan Natascha’s bevel. Hij kust haar voetjes, haar enkels, haar kuiten, knieën, bovenbenen, dijbenen, steeds links en rechts wisselend. Uiteindelijk is hij met zijn gezicht tussen haar dijen beland, vlak voor het zwarte satijnen slipje met het kletsnatte kruisje. Natascha is ontzettend opgewonden geraakt.
“Geef maar een kusje op het kruisje van mijn slipje”, kreunt ze hees. André zet zijn mond op het heerlijke natte slipje en ruikt haar goddelijke aroma. Hij hijgt zachtjes.

“O my god!” roept ze. “Lik me! Lik me!”

“Doe er nog maar een paar!” zwijmelt Natascha. Devoot kust hij het goddelijke kruisje. Hij ruikt haar verrukkelijke odeur en voelt hoe zijn kleine pikje om ruimte vecht in die kleine peniskooi. Natascha zet haar voeten op zijn schouders.
“Doe mijn slipje voorzichtig opzij en lik me”. Trillend van spanning doet André het kruisje van het slipje met zijn vingers heel voorzichtig opzij. De kletsnatte schaamlippen van haar verrukkelijke kutje steken brutaal naar voren. André zet zijn mond vol tederheid en met ontzag op haar kutje en likt zachtjes haar schaamlippen. Er gaat een schok door Natascha heen. Zij trekt André met haar voeten dichter tegen zich aan.
“O my god!” roept ze. “Lik me! Lik me!” In opperste concentratie likt André door. “Mmmmmm…. Oooh, zalig…!” zwijmelt Natascha. Ze kronkelt van genot. “Mmm, lik me van achteren naar voren, antje. Doe je best. Laat Mevrouw genieten.” Natascha slaat haar benen nu over André’s rug en klemt zijn hoofd tussen haar dijen. André geeft nu zachte lange likken van haar kontje tot aan de voorkant van haar kutje en raakt zo telkens haar clitoris, wat bij Natascha telkens een schokje veroorzaakt en een genotzalige zucht.

Facesitting

Na een half uur zo heerlijk gelikt te zijn is Natascha zo bloedgeil geworden dat ze haar benen van André aftrekt en hem beveelt op zijn rug op het bed te gaan liggen. André gehoorzaamt onmiddellijk. Natascha gaat op hem zitten, met haar kutje boven zijn gezicht. Zij laat zich op zijn mond zakken.
“Likken, sloof! Laat Mevrouw maar eens heerlijk klaarkomen”, beveelt ze dwingend. André likt haar in deze nieuwe positie weer hartstochtelijk. Natascha beweegt steeds wilder en komt na een paar minuten ongelofelijk lekker klaar. André stopt dan met likken, maar wordt onmiddellijk weer aan het werk gezet. “Doorlikken, sloof!” Zo gaat het door tot Natascha voor de zesde keer intens genietend klaarkomt. Ze hijgt nog een volle minuut wellustig na en stapt dan van André.
“Hmmm. Uit mijn bed nu, antje! Ga mijn bad klaarmaken!”
“Ja, Mevrouw.” antwoordt André, ook nog nahijgend, maar veel meer van inspanning dan van seksueel genot. Hij staat gauw op en gaat naar de badkamer. Als hij daar enigszins weer bij zijn positieven komt, voelt hij de snijdende pijn in zijn kruis. De martelende peniskooi heeft zijn pikje al die tijd in een knellende greep gehouden.

Seksslavinnetje antje, wat zal ook Kat daar weer een lol mee hebben…

Natascha pakt haar slipje, trekt het aan, sluit de slaapkamerdeur en kruipt heerlijk lui nagenietend onder het dekbed. Mmm, wat een leventje, denkt ze. Ze is bij André nooit zo lekker klaargekomen als nu en zeker niet zo veel keer. Naast dienstmeid, huishoudsloof en laarzenpoetsknechtje, nu ook nog seksslavinnetje antje, denkt ze en een gelukzalige glimlach verschijnt om haar lippen. Wat zal ook Kat daar weer een lol mee hebben.

André staat nog steeds enigszins verdoofd, als in een roes, in de badkamer en ziet zichzelf in de spiegel. Zijn gezicht is rood en nat van Natascha’s heerlijke kutje. Hij voelt het opgestuwde bloed in zijn liezen, wat daar door het erectie voorkomende peniskooitje blijft hangen omdat het niet verder kan. Heel langzaam, véél te langzaam naar zijn zin, neemt de druk wat af. Gauw doet hij de stop op het bad, giet er een heerlijke badolie in, strooit uit een glazen stolpfles wat rozenblaadjes er bij en zet de thermostaatkraan aan. Een heerlijke lucht vult de badkamer. Als het bad vol is gaat hij naar Natascha. Hij klopt beleefd op de deur.

“Binnen!” klinkt Natascha’s stem. André opent de deur, maakt een buiging en zegt:
“Uw bad is gereed, Mevrouw.”
“Mooi, antje. Ga op je knieën.” André knielt onmiddellijk naast het bed. Natascha slaat het dekbed van zich af en stapt uit bed. Ze trekt haar slipje uit en trekt dit over André’s gezicht, met het kletsnatte kruisje op zijn neus en mond. Met een postbode-elastiek bevestigt zij het slipje zodanig dat het kruisje onder zijn neusgaten zit en hij haar heerlijke luchtje ruikt.
“Zo, antje. Dit slipje hou je tot aan de lunch op, ter ere en ter aanbidding van mijn heerlijke kutje, begrepen!”
“Ja Mevrouw.” klinkt het slaafs.
“Bed verschonen, sloof”, beveelt Natascha streng. Ze pakt het dienstbodebelletje en heupwiegt naakt naar de badkamer. André voelt het kletsnatte slipje op zijn gezicht en ruikt haar goddelijke odeur. Hij raakt weer opgewonden, maar de kuisheidskooi laat enkel ruimte voor platonisch genot. Zuchtend begint hij met het afhalen van het bed. Als hij de dekbedhoes, de slopen en het onderlaken in de wasmand heeft gedaan en schoon beddengoed heeft gepakt gaat het belletje. Snel spoedt hij zich naar de badkamer. Hij klopt op de deur en moet weer twee volle minuten wachten tot Natascha hem hautain binnen roept.

“Hoe mag ik U dienen, Mevrouw?” vraagt André onderdanig na een buiging te hebben gemaakt. Natascha zit heerlijk tot haar nek in het schuim. Ze kijkt André spottend aan.
“Wat ziet dat er leuk uit, mijn natte slipje op jouw nederige sloofgezicht.” Natascha lacht. André wordt vuurrood.
“Ruikt het lekker, antje?”
“Ja Mevrouw”, klinkt het slaafs.
“Windt het jou ook op?”, teast Natascha verder.
“Ja Mevrouw, m… maar ik weet dat dat niet mag.”
“Inderdaad sloofje! Voor jou voorlopig geen pleziertjes! Daar zorgt jouw chastity kooitje wel voor. Heb jij er nu ook pijn aan?”
“J..j..ja Mevrouw”, klinkt het schoorvoetend.
“Dus jouw pikje probeert toch nog steeds stijf te worden. Het is me toch wat! Mooi dat dat dus niet meer kan. Heel mooi! Ingerukt nu, sloof! Verder met jouw werk.”

“Tut tut antje. Geen vrijpostigheden, meid!” en ze duwt André met haar voet weg

“Ja Mevrouw. Onmiddellijk Mevrouw.” André maakt een buiging en gaat de badkamer snel uit. Hij gaat de slaapkamer in en doet het raam open om te luchten. Dan gaat hij naar beneden, doe het natte slipje van zijn gezicht, eet snel de door Natascha overgelaten restjes van het ontbijt, trekt het slipje dan weet over zijn gezicht met het elastiek zo, dat het natte kruisje weer op zijn neus en mond drukt. Dan gaat hij koffie zetten.  Als de koffie klaar is gaat het belletje. Snel holt André naar de badkamer. Hij klopt en wacht. “Binnen antje’” klinkt het vrijwel direct. André gaat de badkamer binnen. Natascha bladert in een glossy. André ziet dat Natascha haar rechtervoet boven het overdadige schuim houdt.
“Waarmee mag ik U dienen, Mevrouw?” André maakt er een buiging bij.
“Jij mag mijn voetjes wassen, sloofje.” zegt Natascha en zonder overigens van haar glossy op te kijken steekt ze elegant haar rechtervoet verder boven het schuim. André knielt naast het bad, pakt een washand en begint heel devoot Natascha’s voet te wassen. Natascha zakt behaaglijk weg in het schuim. “Mmmm. Goed zo, antje.” klinkt het goedkeurend en vooral genietend. Voorzichtig wast André Natascha voeten.
“Mooi, antje! En wat ruik ik? Koffie? Breng Mevrouw als je klaar bent met mijn voetjes maar eens gauw een lekker kopje.”
“Ja Mevrouw. Tot Uw dienst, Mevrouw”, antwoordt André. Hij wast uitgebreid Natascha’s rechtervoet en masseert deze ook nog een tijdje. Natascha zucht van genot. Daarna de linkervoet, die hij na de massage ook nog zeer devoot kust, door het natte slipje heen.
“Tut tut antje. Geen vrijpostigheden, meid!” en ze duwt André met haar voet weg.
“Serveer mij nu maar snel een kopje koffie!” Natascha knipt hautain in haar vingers en wuift André weg. Hij staat gauw op, maakt een buiging en gaat op een holletje de badkamer weer uit. Oh wat is dit genieten, denkt Natascha verrukt. Ze wrijft zich nog eens in met het rijkelijk aanwezige badschuim en laat zich dan weer heerlijk zakken. André spoedt zich naar beneden en keert terug met dienblaadje met een kopje koffie voor Natascha. Op een apart schoteltje heeft hij twee bonbons gedaan. Hij klopt op de deur en het hautaine “Binnen” klinkt.

André opent de deur en wil het dienblaadje aan Natascha geven, maar die zegt geïrriteerd: “Dat gaat natuurlijk zo niet met mijn natte handen, hè sloofje! Jij gaat op je knieën naast me zitten en jij speelt maar even voor bijzettafeltje. Ik hoop dat daar in je boekje ook een non-verbaal commando voor is, want ik ga je vaak zo gebruiken.”
“Ja Mevrouw, neemt U mij niet kwalijk Mevrouw.”
“Geeft niet. Jij bent tenslotte in opleiding. Maar onthoud dit soort dingen wel, antje.”
“Ja Mevrouw. Dank U Mevrouw.” Natascha komt wat omhoog en pakt haar kopje. Ze kijkt tevreden naar sloofje André, die netjes rechtop op zijn knietjes het dienblaadje voor zich houdt en onderdanig de ogen neergeslagen heeft. Ze nipt van haar koffie, zet het kopje weer op het schoteltje en steekt met een elegant gebaar een bonbon in haar mond.
“Mmmm! Zalig.” zegt ze genietend. Ze reikt met haar rechterhand naar André’s gezicht en schikt het natte slipje even, zodat het kruisje goed voor zijn mond en neus zit.
“Ruik je mijn heerlijke luchtje, antje?” teast ze André opnieuw. “Ik heb me heerlijk door mijn slipje heen gevingerd terwijl jij mijn voetjes aan het verwennen was. Zit de geur van mijn kutje er nog aan?” André kleurt rood tot in zijn nek.
“Ja Mevrouw”, beaamt hij schoorvoetend.
“Mooi, antje. En dat windt jou op begrijp ik, nietwaar?” Natascha schept er een satanisch genoegen in André op te geilen, vooral nu ze weet wat een pijn hem dat doet.
“J..ja Mevrouw.” André wordt nog roder.
“Doet het nu ook weer pijn?” Natascha geniet van de ondervraging en van het gezicht van André, dat hulpeloos naar de grond staart.
“Ja Mevrouw.” André fluistert de woorden bijna.
“Wellust en pijn liggen dicht bij elkaar, antje”, zegt Natascha.
“Vandaar dat jij het waarschijnlijk toch stiekem een beetje lekker vind om slaag te krijgen.” André voelt dat Natascha weer refereert aan wat hij tegen Ilse van Veenendaal heeft bekend. Hij weet zo snel geen antwoord.
“Nietwaar…?!!”, vraagt Natascha met nadruk.
“Ik… ik… we… weet het niet. Niet zo goed. Ik… eh… misschien”, stottert André onbeholpen.
“Nou antje, we zullen daar best wel een keer achter komen, hoor. Het zal niet het laatste slaag geweest zijn wat jij gisteren nog van Mevrouw van Berghen Henegouwen en mij hebt gehad.” Natascha drinkt haar kopje leeg en neemt nog zo’n lekker bonbonnetje. “Nu maar rap weer aan de slag, sloofje”, beveelt ze en wuift hooghartig met haar hand naar de deur. André staat op, maakt een buiging en gaat de badkamer uit. Hij gaat naar de slaapkamer, doet de ramen open om te luchten en pakt uit de kast schoon beddengoed. Hij maakt netjes het bed op en gaat dan naar zijn rommelkamertje. Daar stopt hij het afgehaalde beddengoed in de wasmachine en gaat terug naar de slaapkamer, ruimt Natascha’s nappaleren kokerrok op en haar zwarte pumps. Hij ruikt aan haar zwarte naadnylons, vouwt deze keurig op en bergt ze op in de kledingkast, evenals haar bolero. Ook ruimt hij haar prachtige Marlies Dekkers bh netjes op. Hij ziet nog wat kledingstukken los op de grond liggen. Hij doet het slipje wat op zijn neus en mond drukt even opzij en ruikt aan de kleren. Wat naar zijn idee gewassen moet worden neemt hij mee, de rest bergt hij netjes in de kledingkasten op. Hij stopt de te wassen kleding eveneens in de wasmachine en zet deze aan. Dan hoort hij het dienstbodebelletje. Op een holletje gaat hij naar de badkamer en klopt op de deur.

Behalve een gereformeerd echtpaar met vijf kinderen, getooid in hun paasbeste kleren en met hoedjes op die op weg zijn naar de kerk, ziet André gelukkig verder niemand

“Binnen!” Natascha’s stem klinkt tevreden, maar toch dwingend.
André opent de deur en vraagt serviel: “Waarmee mag ik U van dienst zijn, Mevrouw?”
“Je mag er nog wat warm water bijdoen, antje. Mevrouw blijft nog even heerlijk in dit bad.”
“Ja Mevrouw, tot Uw dienst Mevrouw.” Terwijl André de thermostaatkraan laat lopen wentelt Natascha zich heerlijk genietend door het schuim.
“Weet je wat je zo als eerste mag doen, sloofje? Je kleedt je aan en dan ga je mijn auto spic en span schoonmaken. En dat doe je met je roze rubberen handschoenen, je schortje mét je naamplaatje en je Birckenstockjes aan.” Natascha kijkt André triomfantelijk aan, met genoegzame spot in haar ogen.
André zakt de moed in de schoenen, maar zegt zo slaafs mogelijk:
“Ja Mevrouw.” Als Natascha het bad weer warm genoeg vindt knipt ze in haar vingers en wuift André de badkamer uit.
“O ja, sloofje! Je mag het slipje dan wel even afdoen, hoor”, lacht ze gemeen.
“Dank U, Mevrouw.” Zuchtend loopt André naar zijn rommelkamertje. Hij doet zijn Birckenstock sandalen uit, zijn schortje af en legt het slipje op zijn bed. Hij kleedt zich aan, doet ook een trui aan en daar zijn schortje overheen. Hij doet een paar wollen sokken aan, drukt met zijn wijsvingers bij beide voeten de sokken tussen zijn grote teen en één na grote teen naar binnen en trekt zijn sandalen weer aan. Dan loopt hij naar beneden en haalt de benodigde schoonmaakspullen uit de bijkeuken. Met kloppend hard gaat hij de deur uit. Natascha’s auto staat pal voor het huis, dus hij is weer aan alle kanten zichtbaar. Gelukkig is niemand op straat. Hij begint aan Natascha’s VW Beetle. Behalve een gereformeerd echtpaar met vijf kinderen, getooid in hun paasbeste kleren en met hoedjes op die op weg zijn naar de kerk, ziet André gelukkig verder niemand. Het stel kijkt hem afkeurend aan.

Als de auto weer spic en span is gaat André gauw naar binnen. Hij ruimt de schoonmaakspullen op, kleedt zich weer helemaal uit, trekt het schortje aan en zet braaf het natte slipje van Natascha weer met een elastiek vast onder zijn neus. Dan pakt hij de gepoetste pumps en de laarzen die Natascha voor vandaag heeft verordonneert en gaat naar boven. Natscha is uit bad en droogt zich met een grote badhanddoek af. Ze kijkt André vrolijk aan.
“Ah! Mijn schoentjes en mijn laarzen. Het worden mijn laarzen, sloofje.”
“Tot Uw dienst, Mevrouw”, klinkt het slaafs en André maakt er een buiging bij. Stiekem kijkt hij naar het heerlijke lichaam van Natascha, wat hij zo goed kent, wat hem zo vertrouwd is, maar waar hij niet meer aan mag komen. Tenzij… Tenzij zij het hem beveelt.

“Jij mag straks mijn lingerie op de hand wassen, antje. Plan dat op je rooster maar voor de zondag in.”
“Ja, Mevrouw.”
“Ga maar vast op je knietjes voor de slaapkamerdeur zitten. Je mag me zo helpen met aankleden.”
“Tot Uw dienst, Mevrouw.“ en André gaat de gang op en neemt op zijn knieën voor de slaapkamerdeur plaats. Even later komt Natascha uit de badkamer. Terwijl ze met een handdoek haar haar afdroogt loopt ze langs de geknielde André haar slaapkamer in. Ze gaat op het bed zitten en knipt in haar vingers. André kruipt naar haar toe, maakt geknield een buiging en zegt slaafs:
“Waarmee mag ik U dienen, Mevrouw?”
“Pak de tube bodycream van mijn toilettafel en doe die op mijn voetjes.”