Als slaaf naar de Eroticabeurs

Ingezonden door slaaf h.

Toen ik door mijn Meesteres de eervolle vraag kreeg voorgelegd of ik Haar wilde vergezellen naar de Eroticabeurs, reageerde ik onmiddellijk positief. Misschien was een iets minder snelle reactie beter geweest, want Hare Hoogmogende vervolgde dat ik dat natuurlijk wel als Haar slaaf zou moeten doen. En dat impliceerde, realiseerde ik me, dat Zij mij naakt – voorzien van de nodige bondages en gehuld in een bodytuig – met zich mee wilde voeren.

Nu is iedere slaaf natuurlijk een beetje exhibitionist, maar om nu publiekelijk als slaaf met je Meesteres een beurs te bezoeken, dat ging me toch wel een beetje ver. Maar ja, ik had mijn woord al gegeven en nu nog terugtrekken zou een breuk met mijn Meesteres betekenen, realiseerde ik me ook. En dat wilde ik per se voorkomen. Kleintjes vroeg ik daarom aan mijn Domina wat Zij van mij verlangde.

De dag van ons uitje naar de beurs diende ik me ’s morgens om tien uur bij Haar te vervoegen en dan zou ik wel zien hoe Zij zich ons bezoek aan de beurs voorstelde. De dagen voorafgaand aan onze trip naar de Eroticabeurs was ik redelijk nerveus en mijn dagelijkse bezigheden verliepen dan ook niet vlekkeloos. Dat leverde me van collega’s de nodige schampere opmerkingen op. En een verdedigende smoes schoot me niet iedere keer te binnen.

De ochtend van ons beursbezoek douchte ik me extra zorgvuldig. Bij het aankleden vroeg ik me af of ik speciale kledingstukken moest aantrekken, maar mijn Meesteres had geen specifieke instructies gegeven en een slaaf dient slechts de instructies van zijn Gebiederes op te volgen; eigen initiatief is uit den boze.

Om tien uur verscheen ik dus in mijn gebruikelijke plunje bij mijn dungeon-adres. Mijn Meesteres zag er zoals altijd adembenemend uit in Haar dominante lederen outfit en ontving mij goedgehumeurd. Ik kreeg de opdracht om me van mijn, zoals Zij het noemde, burgerkloffie te ontdoen en me naakt ter inspectie aan te bieden. Wat Zij zag kon Haar goedkeuring wegdragen, zo stelde Hare Hoogmogende vast. Een extra inspectie kregen de ringen door mijn tepels en eikel en Zij droeg me op de ring door mijn neustussenschot in te doen.

In de kleedhoek van Haar SM-paradijs had Zij de nodige “kledingstukken” voor me klaar liggen. Zij begon met me een kuisheidskooi aan te leggen opdat ik, als Ze me op de beurs even niet in het vizier had, niets ongeoorloofds kon uitspoken, zo gaf Ze te kennen. Daarna kreeg ik de opdracht het gereed liggende bodyharnas om te doen en me de eveneens aanwezige pols- en enkelboeien aan te leggen. De halsband deed Zij me zelf om.

Alles werd met sloten verzegeld en aan mijn tepelringen werden gemene gewichtjes bevestigd. Als laatste attribuut haalde Hare Gestrengheid een anusdildo tevoorschijn, die Zij bij me inbracht en aan het bodyharnas bevestigde en wederom met een slot verzegelde. Een paar soepele schoenen die als een handschoen mijn voeten omhulden en een aansluitende leren overall, die mijn bondages enigszins aan het oog onttrok, completeerden mijn uitmonstering.

Mijn Gebiederes had aangegeven dat ik tijdens dit uitstapje als Haar chauffeur diende te fungeren, maar dat moest natuurlijk wel in stijl! Wel, door de verkleedpartij, zo leek het me, was ik in een slafelijke modelchauffeur getransformeerd. Ook Hare Hardvochtigheid leek die mening te zijn toegedaan. Met enig welgevallen monsterde Zij Haar bezit.

Met alle bondages achtte mijn Meesteres het niet verantwoord dat ik in een vreemde auto zou rijden; ik moest blindelings alle bedieningshandels kunnen vinden, waarom Zij vaststelde dat we in mijn auto naar de beurs zouden gaan. Gelukkig had ik nog de dag tevoren mijn auto gewassen en gestofzuigd, zodat er sprake was van een waardig voertuig voor Hare Hoogmogende.

Bij het wegrijden gaf mijn Domina aan welke route ik moest nemen. Toen we een flink eind in de richting van onze eindbestemming waren gevorderd, kreeg ik de opdracht het parkeerterrein van een wegrestaurant op te rijden. Op een aangeduide parkeerplaats moest ik mijn auto parkeren. Toen ik de motor had uitgeschakeld, gaf Hare Hardvochtigheid aan dat ik Haar de autosleutels moest overhandigen. Daarna haalde Zij een korte ketting met slot tevoorschijn en boeide mijn armen door het stuurwiel. Een slaaf, vond Zij, had geen behoefte aan een verfrissing en ik moest daarom in de auto op Haar terugkomst wachten. Na zo’n half uur kwam mijn Gebiederes het etablissement weer uit, ontgrendelde het slot dat mij aan het stuurwiel ketende en gaf me de autosleutels terug met de opdracht de auto te starten en onze weg te vervolgen.

Aangekomen bij het beursgebouw werd ik naar een speciaal parkeerterrein geloodst – aan de teksten op auto’s te zien, gereserveerd voor beursdeelnemers. Een speciale pas verschafte ons toegang tot het terrein. Blijkbaar was het bezoek van mijn Meesteres niet een “consumentenbezoek”, maar eerder een “deelnemersbezoek”. Over mijn rol op deze beurs werd ik steeds onzekerder. Dat Hare Gestrengheid mij na het uitstappen commandeerde mijn overall uit te trekken en in de kofferruimte van de auto te deponeren, maakte mijn onrust alleen maar groter.

Nadat ik aan Haar bevel gevolg had gegeven, werd mijn halsband afgenomen en werd een leren masker met ingebouwde knevel over mijn hoofd gestulpt en aan de achterzijde dicht geritst. Door een opening ter hoogte van mijn neus piepte mijn neusring naar buiten en kon ik ademhalen. Ooggaten stonden mij toe wat te zien. Toen de kap goed zat, werd mijn halsband weer aangebracht en vergrendeld.

Daarna klikte mijn Meesteres een ketting aan mijn kuisheidskooi en eikelring en trok me mee naar de hoofdingang van het beurscomplex, alwaar het nodige publiek Haar en mij toch met enige verwondering aanstaarde. Gelukkig maakte mijn hoofdkap mij tot een anonieme slaaf/exhibitionist. Bij de toegangscontrole voor de beurs konden de controleurs niet nalaten mij een paar meppen op mijn billen te verkopen. Mijn Domina liet dat niet alleen toe, maar stimuleerde dat zelfs. De anusdildo liet zich bij die klappen duidelijk voelen.

Eenmaal binnen maakte mijn Meesteres een uitvoerige kennismakingsronde over de beurs, hier en daar met bekenden een praatje aanknopend. Onderwijl moedigde Zij zowel bezoekers als standhouders aan Haar slaaf te keuren, hetgeen me voortdurend voelende en knijpende handen op mijn body opleverde. En links en rechts moest ik de nodige klappen incasseren. Ook de gewichten aan mijn tepelringen trokken de nodige belangstelling, die voor mij in de nodige pijnscheuten resulteerden.

Na die kennismakingsronde wilde mijn Gebiederes zich wat in de bar verpozen met enkele bekenden. Mijn aanwezigheid was daarbij niet zo gewenst, waarom Zij me naar een stand bracht waar verschillende kooien werden geëxposeerd. In een van die kooien werd ik ingesloten. De exposant stelde een dergelijke geste op hoge prijs, want zo kon hij duidelijk laten zien hoe zijn producten gebruikt konden worden. Links en rechts werden aan ringen van mijn bodytuig kettingen vast geklikt, welke weer aan ogen van de kooi werden vast gemaakt. Mijn positie in de kooi was daardoor verre van gemakkelijk. Maar aan het comfort van een slaaf werd uiteraard geen aandacht besteed. Mijn indruk was dat de belangstelling voor de producten van de exposant door het model van vlees en bloed in zijn stand groter werd en dat ook de verkoop daardoor positief werd beïnvloed.

Na een poosje keerde mijn Meesteres bij de kooienstand terug in gezelschap van weer een andere exposant, die het wel aardig zou vinden mij een poosje als model in zijn stand te kunnen gebruiken. Ik werd daarop uit mijn kooi verlost en door de nieuwe standhouder van mijn Gebiederes overgenomen en naar een ander eind van de expositiehal gevoerd, alwaar ik aan een Andreaskruis werd vast geklikt, waarna beursbezoekers o.a. werden uitgenodigd de daar verkrijgbare zwepen op mijn body uit te proberen.

Velen lieten zich deze uitgekiende gelegenheid om op de beurs ook wat actief te zijn niet ontnemen. Na elke zweepsessie moesten de resultaten op mijn lichaam nader worden geïnspecteerd, hetgeen niet altijd pijnloos verliep. Daar de standhouder ook de leverancier bleek te zijn van het bodytuig en de boeien (inclusief de kuisheidskooi) die ik droeg, werd ook op die punten mijn lichaam regelmatig voorwerp van onderzoek van beursbezoekers. Al die aanrakingen brachten bij mij wel wat opwinding teweeg, maar door de kuisheidsvoorziening rond mijn scrotum was dat een wat pijnlijke ervaring. Ook deze standhouder leek bij het levende demonstratiemodel dat ik was zakelijk wel te varen. En of ik die belangstelling van het publiek nou wel zo kon waarderen deed er uiteraard niet toe.

Ook aan deze beproeving kwam echter een einde. Mijn Meesteres verscheen na enige tijd en maakte me los van het Andreaskruis en voerde me weer aan de ketting, aangehaakt aan mijn kuisheidskooi en eikelring, naar een andere hoek van de expositiehal, waarbij ik de indruk had dat Zij niet de meest gerichte weg daar naar toe nam, maar me kriskras over de beursvloer meetrok, onderwijl beursbezoekers uitnodigend Haar slaaf en zijn bondages aan een uitvoerige inspectie te onderwerpen.

Na enige tijd bereikten we onze bestemming, die een podium bleek te zijn waar verschillende Meesters en Meesteressen met slaven en slavinnen SM-demonstraties gaven. Het leek erop dat mijn Meesteres zich in de openbaarheid ook eens op mij wilde uitleven. Vooreerst werd ik echter als ornament op het podium in een stakooi geplaatst, vanwaar ik het publiek dat de demonstraties gadesloeg kon observeren en uiteraard ook dat publiek mij in mijn kooi nader kon bekijken. Doordat de kooi aan de rand van het podium was opgesteld, waren er ook steeds wel handen die mijn slavenlijf betasten en dat joeg er natuurlijk weer de nodige opwinding doorheen. Zo was er tussen de acts door die op het podium werden vertoond ook nog wat te beleven.

Op zeker moment kwam mijn Meesteres met een collega-Domina naar mijn kooi en ontgrendelde deze. Ze beduidden mij er uit te komen en Hun op de gebruikelijke wijze mijn respect te betuigen. Onmiddellijk zakte ik door mijn knieën en kuste van beiden de laarzen, zoals een slaaf betaamt. De Meesteressen gaven aan dat ik Hen naar het midden van het podium moest volgen en daar dat vanwege mijn nog op mijn rug geboeide armen niet “on all fours” kon, liep ik achter Hen aan.

In het midden van het podium aangekomen werden mijn armen losgemaakt en mijn polsen aan een stang vastgemaakt. Ook mijn voeten werden aan een spreidstang gekluisterd. Vervolgens werd ik omhoog getakeld, totdat ik nog maar net met mijn voeten de vloer raakte. Hare Hardvochtigheid verloste mij van mijn kuisheidskooi, maar voorzag mijn scrotum daarop van een strakke bondage, waaraan Zij gewichten begon te hangen die mijn zak flink onder spanning zetten.

Na overleg met Haar collega begonnen beiden mij van voren en van achteren beurtelings met een zweep te bewerken. Waren de zweepslagen op zich al pijnlijk, door de veroorzaakte beweging van mijn body – dan weer naar voren, dan weer naar achteren – deden de gewichten aan mijn scrotum ook een “duit in het zakje”. En ook de anusdildo deed zijn aanwezigheid weer goed voelen. Daarnaast werden ook mijn tepels door de slingerende tepelgewichten behoorlijk op de proef gesteld.

Of ik deze marteling lang zou kunnen volhouden, betwijfelde ik. Aan de andere kant: hoe moest ik mijn Folteraars te kennen geven dat ik Hun om genade wilde vragen, want de knevel belette mij nog altijd ook maar enig woord uit te brengen? En met mijn voeten op de vloer stampen was vanwege de spreidstang ook niet mogelijk. Toen de pijn ondraaglijk werd probeerde ik dat met het bewegen van mijn vingers duidelijk te maken.

De boodschap kwam over, maar de zweepsessie werd niet beëindigd voordat er nog een paar extra gevoelige en pijnlijke slagen op mijn body waren geland. Terwijl ondertussen de takel wat werd gevierd, werd ik door mijn Meesteres enigszins getroost met aardige woorden en zachte strelingen. Toen ik van de spreidstang werd verlost en van de takel werd losgemaakt, zakte ik door mijn knieën als een dweil op de grond, maar ik vergat niet de voeten van mijn beide Pijnigers als dank voor de aan mij bestede aandacht met kussen te overladen. Een slaaf hoort wel zijn plaats te kennen!

Nadat ook mijn scrotum van zijn knellende bondages was verlost en de kuisheidskooi weer was aangelegd, werd ik weer in een kooi ingesloten, maar nu één waarin ik kon liggen, hetgeen de gelegenheid bood om weer wat bij te komen. Voor de bepaald opwindende shows die voor mijn ogen op het podium nog werden opgevoerd, had ik nauwelijks belangstelling.

Op zeker moment drong het tot me door dat het rumoer in de beurshal beduidend afnam. Dat betekende dat het einde van de eerste beursdag in zicht begon te komen en daarmee (naar ik dacht) ook het beursavontuur met mijn Domina zou gaan eindigen. Maar daarin had ik mij danig vergist… Toen mijn Meesteres me uitnodigde Haar naar de beurs te vergezellen had Zij terloops gevraagd of ik de twee daarop volgende dagen nog verplichtingen had. Naar eer en geweten had ik Haar geantwoord dat dit niet het geval was. Daarmee had ik mijn vonnis voor drie dagen “beursgenoegens”, zo bleek achteraf, getekend.

Mijn Heerseres kwam mij uit mijn kooi verlossen en deelde mede dat Zij besloten had alle drie de beursdagen Haar en mijn diensten aan te bieden. Nog enkele Meester(s)essen met hun slav(inn)en bleken zo’n beslissing te hebben genomen. Dat betekende voor de slav(inn)en dat ze een tweetal nachten in een van een aantal kooien voorziene “circuswagen”, waarin ook enige sanitaire voorzieningen waren aangebracht, zouden doorbrengen, terwijl hun Gebieder(es) in een nabijgelegen hotel zou bivakkeren.

Met mijn collega-slaven werd ik naar buiten gebracht en de kooienwagen binnengeleid, alwaar wij om beurten, na van de nodige bondages verlost te zijn, in de gelegenheid werden gesteld van de sanitaire voorzieningen gebruik te maken. Na dat sanitaire intermezzo werden we, weer voorzien van bondages, in niet al te ruim bemeten kooien ingesloten, alwaar ons een bak met slavenvoer en wat te drinken werd voorgezet. Daarna werd de wagen vergrendeld en konden we van onze nachtrust gaan “genieten”.

Knevels verhinderden ons slaven ook maar enige conversatie over het lot dat ons trof te voeren. Hoewel niet geheel onbekend met het in gebondeerde toestand doorbrengen van de nacht, zou enig verbaal contact met lotgenoten ons slavenbestaan wat dragelijker/comfortabeler hebben gemaakt, maar Meester(s)essen hebben over slavencomfort nu eenmaal zo hun eigen ideeën.

De volgende dag was de ochtend al aardig gevorderd toen wij slaven weer wat te eten en drinken kregen, uit onze kooien werden verlost en van de sanitaire voorzieningen in de kooienwagen gebruik mochten maken. Daarna werden we weer de beurshal binnengeleid en eerder als speeltjes van Romeinse Heersers van zo’n tweeduizend jaar geleden, dan als mondige burgers uit de 21e eeuw voor het beurspubliek te kijk gezet, zowel op de beursvloer als op het SM-podium.

Mijn eigen Goddelijke Zweeptiran had voor mij nog een aparte verrassing in petto. Zij kwam op zeker moment met een paardenhoofdstel aanzetten en stulpte dat over mijn hoofd en het bit tussen mijn tanden. Ook moest ik in een paar speciale laarzen stappen. Daarna werd ik naar een in een hoek van het beursgebouw geparkeerde sjees gebracht en ingespannen, waarna ik met een zweep tot een wandeling door het beursgebouw werd aangespoord.

Al snel stelde mijn Domina belangstellende beursbezoekers in de gelegenheid hun menkwaliteiten te tonen. Het laat zich raden dat menigeen, ook al stond daar enige pecuniaire vergoeding aan mijn Meesteres tegenover, zich een dergelijke ervaring niet liet ontgaan.

De beurs was redelijk ruim opgezet, waardoor de wandeling met het tweewielige voertuig waarvoor ik gespannen was niet tot werkelijke problemen leidde. De zweep die door de menners herhaaldelijk werd gebruikt, diende dan ook niet zozeer om tot grotere snelheid aan te zetten, als wel ter bevrediging van het sadistische genoegen van de menner. Die tweede beursdag werd voor mij op die manier zowel een nogal pijnlijke alsook een vermoeiende aangelegenheid.

De weliswaar gekooide nachtrust, die me op het einde van de dag werd gegund, meende ik dan ook wel verdiend te hebben. De derde beursdag werd ik weer, zoals de eerste, als demonstratiemodel ingezet, zowel op het podium als in deze en gene stand.

Dat een slavenbestaan van drie dagen in de (semi)publieke omgeving van een Eroticabeurs zo zijn fysieke en psychische sporen nalaat, wilt u als lezer van dit epistel wel aannemen. Toen ik na die dagen terug op het honk van mijn Meesteres mijn “burgerkloffie” weer aantrok, zat dat dan ook wat onwennig en meerdere dagen had ik nodig om zowel naar lichaam als naar geest weer de “oude” te worden, maar als rechtgeaarde slaaf zie ik weer vol spanning uit naar volgende avonturen die mijn Domina voor mij in petto heeft!

slaaf h.