Samen met mijn familie en Meesteres zit ik aan tafel. Het is een chique restaurant en het eten is simpelweg goddelijk. Links van me zit mijn broer en tegenover hem, naast mijn Meesteres, zit zijn vriendin.
Als je het mij vraagt is het een bekakte trut die iets te verwaand in het leven staat, maar het is aan mijn Meesteres of ik dat mag uiten of niet.
Het eten is geserveerd en de wijn is ingeschonken. In het midden van de tafel staat een chique kaars. Hij is bordeaux rood en is zeker tien centimeter dik. Ideaal voor mijn Meesteres om me mee te besprenkelen. Misschien moet ik toch maar eens in mijn BDSM checklist aangeven dat ik hier wel voor opensta. Wie weet of Ze het me dan gunt…
Rechts van me hangt een groot schilderij tegen de muur. Het doet me aan de slavenhandel in het Romeinse rijk denken. Er staat een naakte vrouw op afgebeeld die tentoon wordt gesteld aan een zaal van mensen die op haar kunnen bieden. Hoe zou het aanvoelen als ik daar mocht staan?
Ik zet de gedachte snel van me af, zodat ik met mijn hoofd bij het gesprekje kan blijven. Een gesprek over wat er zoal mis is in het bedrijf van mijn broers vriendinnetje. Hoe haar personeel niet doet wat zij van hen verwacht… Slaapverwekkend.
Terwijl ik doe alsof ik uiterst geïnteresseerd ben, voel ik vanuit het niets iets over mijn onderbeen glijden. Direct staat mijn lichaam op scherp. Het is de hak van mijn Meesteres’ open schoen. Ik herken de aanraking uit duizenden en ik weet dat Zij het doet, ook al luistert Ze aandacht naar het getetter van het mens naast Haar.
De hak glijdt weer een stukje omlaag richting mijn broekspijp, waar ik vervolgens Haar schoen onder voel kruipen. De punt van Haar elegante schoenen tast mijn naakte been af. Het maakt me gek.
Ik voel mezelf warm worden, maar moet bij de les blijven. Ik moet aandachtig luisteren, mijn focus op het oersaaie mens schuin tegenover me houden. Al is het maar om mijn broer te plezieren.
‘…als Andrea nou eens…’ Haar stem is al net zo saai als de inhoud van haar woorden. Inmiddels heeft mijn Meesteres Haar schoen uit gedaan en kan ik de zachte stof van Haar hoge kousen bij mijn onderbeen voelen. Ik voel het allemaal zo goed dat ik me precies voor kan stellen hoe het er uit zou moeten zien als er onder de tafel een camera zat. Het maakt me nog heter…
Ik kijk Haar aan om Haar enigszins te kunnen peilen, maar Ze laat niets blijken. Ze kijkt zo geïnteresseerd naar mijn broers vriendin, dat ik bijna zou gaan denken dat de voet die bij mijn been speelt een ander toebehoort. Nee, onmogelijk. Maar toch. Hoe doet ze dat? De interesse die Ze toont terwijl Ze mij gek maakt…
Haar voet glijdt nu naar boven, via mijn knie naar mijn bovenbeen. Ik krijg het nu nog warmer en onbewust zak ik iets onderuit. Gelukkig merkt niemand het. Nou ja, bijna niemand.
De voet van mijn Meesteres streelt nu langzaam omhoog. Zij heeft het duidelijk wel gemerkt. Haar tenen glijden naar de binnenkant van mijn bovenbenen, richting mijn kruis. God, ik houd het nog maar amper…
Uit het niets wendt mijn broer zich tot me. Hij maakt een nietszeggend grapje. Het vervelende is dat er van mij verwacht word dat ik sociaal meelach en een ander grapje erop laat volgen. Dit is ook precies wat ik doe. Met pijn en moeite tijdens het genot dat mijn Meesteres me brengt, vertel ik een onzinnig verhaaltje om geen argwaan te wekken. De voet heeft mijn kruis bereikt…
Eerst zijn het Haar tenen die bij mijn kruis spelen, maar dan volgt de zool van Haar voet. Ze heeft vrij kleine voeten, maar o zo goed voelbaar. Zeker in deze situatie. Een situatie waarin ik mijn aandacht bij mijn broer moet houden, maar waarin het me moeilijk wordt gemaakt door mijn Meesteres. Ze glijdt nu met lange halen over mijn inmiddels zeer actieve erectie…
Wil je weten hoe dit afloopt en wat Haar voeten nog meer in petto hebben? Lees dan snel het tweede en laatste deel: Voetfetish orgasme (2)!
DankJe wel, Eleonora, voor mij had Je wel meteen even verder mogen vertellen (beetje kort)!
Dat vriendinnetje van z’n broer is toch toevallig onder de tafel door niet effe lekker bezig ??!
Ja, enne die legging in de ‘huiswerkslaaf’ – het hoeft niet verder te gaan – maar het is mooi . . . en zo donders ver weg . . . voor de loser in mij.
Leuk dat je duidelijk in spanning op het volgende deel wacht, hans!
Jip, ik hou het in de gaten . . .