Een bloederige maaltijd (2)

Dit is het tweede deel van een blogpost over Mijn ervaringen met een mogelijke huisslaaf. Lees eerst Een bloederige maaltijd (1).

Giechelend draaide Ik Mij om terwijl Ik het subje wenkte om Mij te volgen. Vanuit Mijn ooghoeken zag Ik dat hij nerveus was. Iedere keer als Ik Mijn tred vertraagde, had hij moeite om zich hieraan aan te passen.

Hij was onrustig en was duidelijk bezig om zijn angst onder controle te houden. Treiterend ging Ik nog een stukje trager lopen. Waarom had Ik dit willen missen?! Gelukkig had Ik niet afgezegd.

Jammer dat Mijn huis niet zo ver weg was. Zuchtend stak Ik de sleutel in het slot en draaide deze om. Zonder te wachten liep Ik door de gang naar Mijn kapstok. Hier bleef Ik ongeduldig staan wachten, terwijl Ik met Mijn voet op de grond tikte.

Moest het allemaal zo lang duren? Het subje was blijkbaar van zijn stuk gebracht en kwam onhandig toegesneld. Een grijns trok weer over Mijn gezicht. Ik draaide Mijn rug naar hem toe en begon Mijn jas los te knopen.

“Zou je Mijn jas niet eens aannemen?!” snauwde Ik door de gang.

“J-…ja, Meesteres.”

Dit was de eerste keer dat Ik zijn stem hoorde en Ik was een beetje van Mijn stuk gebracht. De zware stem leek niet goed te passen bij zijn tengere gestalte. Onopzettelijk moest Ik ineens aan mark denken…

Wat zou hij ervan vinden als hij achter Mijn geheime hobby kwam? Ik schudde deze gedachte snel van Mij af. Dit was niet het moment om daarover te gaan piekeren. Ik liep langs het berghok op weg naar de trap.

Mijn appartementje bevindt zich op de eerste verdieping, maar op de begane vloer lag een kleine verrassing te wachten… Ik had de deur naar Mijn berghok open laten staan. Het slaafje keek met grote ogen naar de langwerpige, smalle ruimte, slechts gevuld met een matras. Ik meldde hem dat hij zijn weekendtas daar neer kon zetten. Die tas zou Ik later nog wel inspecteren…

Ik beklom de trap naar Mijn heiligdom. Ik overbrugde het maar al te bekende stukje naar Mijn bank en nam daar onmiddellijk weer plaats met Mijn boek.

Zonder aandacht aan het subje te besteden, verdiepte Ik Mij in het volgende hoofdstuk. Na een alinea nam Ik het subje vanuit Mijn ooghoeken op. Hij stond nog steeds klungelig bovenaan de trap, terwijl hij Mijn appartementje in zichzelf opnam.

“Zou je niet eens thee voor Mij gaan zetten?”

Eindelijk, er kwam beweging in! In de keuken zocht hij alles bij elkaar. Ik had het pakje met mangothee op het aanrecht laten staan, dus daar kon hij geen fouten mee maken… Na een paar minuten kreeg Ik keurig netjes een kop thee geserveerd. Voor de zekerheid zette hij de pot met suiker ook op het salontafeltje.

“Kan Ik nog iets voor U doen, Meesteres?”

Ik wuifde hem weg en Ik zei dat hij aan de afwas kon beginnen. Ik genoot van Mijn boek en nu ook van een kop thee. Mijn hoofdstuk was al snel uit en Ik besloot dat Ik genoeg had geluierd. Ik moest nou eenmaal aan nog een aantal artikelen werken… Zuchtend legde Ik Mijn boek weg en trok Ik Mijn laptop onder de bank vandaan. Ik startte Mijn laptop weer op en opende Word.

Ik was echter niet driftig teksten aan het wegtypen, want Mijn aandacht werd eerst getrokken naar Mijn mail. Er was activiteit op één van de BDSM communities waar Ik lid van ben. Natuurlijk bleef het niet alleen bij mailtjes beantwoorden… Ik zat al snel in de chatbox en vermaakte Mezelf prima. Nog meer subjes om af te katten. Dat is pas een manier van frustraties uiten!

Er is één sub in het bijzonder die Mijn aandacht bijzonder goed weet te trekken. Meer dan Mij lief is… Ik ben absoluut geen fan van LAT-relaties en al helemaal niet van intercontinentale LAT-relaties. Nee, hier zit geen toekomst in. Toch blijft het heerlijk om met hem te chatten.

De tijd tikte voorbij. Gefrustreerd merkte Ik op dat Ik nog helemaal niet aan Mijn boek begonnen was. Aangezien het subje ondertussen Mijn appartementje aan het stofzuigen was, werd het ook een stuk lastiger om Mij op schrijven te concentreren. Nou ja, dan nog maar even chatten tot hij klaar was met stofzuigen…

Na het stofzuigen ging Ik toch echt aan het werk. Helaas niet met Mijn boek; er waren wat andere dingen voor de website tussengekomen. Het subje stuurde Ik de keuken in om voor Mij te koken.

Ik had een maaltijdpakket (rijst en kruiden) voor kip tandoori in huis gehaald, samen met allerlei verse ingrediënten die Ik erin wilde hebben. Het subje kreeg driemaal duidelijke instructies en Ik keek zelfs toe terwijl hij alle benodigdheden op het aanrechtblad neerlegde.

Na ongeveer twintig minuutjes werd Ik uit Mijn werk gehaald. Het subje meldde dat het eten klaar was. Verheugd legde Ik Mijn laptop weg. Wat was het toch heerlijk om op Mijn wenken bediend te worden! Ik kan absoluut een huisslaaf goed gebruiken.

Ik nam plaats aan de eetkamertafel en Ik wachtte geduldig tot het diner geserveerd werd. Helaas was Ik niet meer zo geplezierd toen Ik het resultaat onder ogen kreeg… Hoe kan iemand een simpele opdracht zo ontzettend verpesten! Woest is nog te mild om Mijn gemoedstemming te omschrijven. Ik kookte. Dit subje had een fikse straf verdiend!

Ai, ai, ai, dit subje gaat flink onder handen genomen worden… Wil jij ook weten hoe dit afloopt? Lees dan snel Een bloederige maaltijd (3)!