Koopjesfetish

Zoals Ik al eerder vermeldde, breng Ik iedere dinsdagavond bij Artemis door. Deze week was Ik er niet alleen op dinsdag, maar de hele week. Van vrijdag tot vrijdag, naar aanleiding van een weddenschap. Meesteressen onder elkaar, pas er maar mee op. 😉 Hoe heeft dit allemaal zover kunnen komen?

Vorige week dinsdag hadden Artemis en Ik een discussie over luxe naar aanleiding van een tv-programma. Een zekere mevrouw klaagde dat alles te duur werd en dat ze niet meer rond kon komen. Toen de camera haar volgde naar de supermarkt, gooide ze echter wel haar wagentje vol met kant-en-klaar maaltijden en chips…

Tja, dan worden de boodschappen duur. Ik verweet haar dat ze inderdaad niet rond kan komen met zo’n luie houding. Mensen zijn te veel verwend en doen geen moeite meer. Alles in de supermarkt moet kant-en-klaar zijn. Koken moet gemakkelijk zijn. Als je naar de basis gaat, ben je echter veel minder kwijt…

Artemis was van mening dat Ik ongelijk had. Volgens Haar zijn producten inderdaad duurder geworden en wordt het steeds moeilijker om rond te komen voor mensen met een laag inkomen. Dit is ook deels te wijten aan de media.

“Probeer maar eens boerenkool zonder rookworst te eten. Je zult de rookworst missen, ook al heb je nooit eerder rookworst bij boerenkool gegeten. De Unox reclames zijn er flink ingestampt, terwijl het overbodige luxe is.” Hier heeft Ze gelijk in, maar dit kan ook goedkoop.

Na een hevige discussie zei Ik dat boodschappen niet meer dan 30 tot 40 euro in de week hoeven te kosten voor een tweegezinshuishouden met huisdieren (de vrouw van de tv had dit te besteden en kwam er niet mee rond). Artemis zei grinnikend dat het Mij nu helemaal in Mijn bol geslagen was.

We eindigen al snel in een weddenschap. Ik zou een week bij Artemis doorbrengen en de boodschappen regelen. Ik kreeg een budget van 50 euro en We spraken enkele regels af.

Ik mocht bijvoorbeeld geen boodschappen door slaven laten halen of betalen (verdomme!). Daarnaast wilde Ze wel een fatsoenlijke maaltijd iedere avond. Niet dat Ze zich daar zorgen over hoeft te maken, Ze weet dat Ik graag kook. 😉 Alle boodschappenbonnetjes moesten bewaard blijven uiteraard.

De vrijdag daarop zou Ik in de loop van de dag naar Haar toe gaan. Vrijdagochtend eerst maar eens inpakken. Net zoals veel vrouwen liep Ik al snel tegen het probleem aan dat Ik toch wel erg veel ingepakt had… Ben je bekend met het beeld dat vrouwen voor de vakantie vaak op hun koffer gaan zitten om hem dicht te krijgen? Juist…

Het was ook wel iets zwaarder dan Ik had verwacht. Niet dat dit een probleem is, want dan laat Ik Mijn chauffeur opdraven. (Hmm, misschien wordt het tijd voor een artikel over slavencontracten…)

Binnen 20 minuten meldde hij zich keurig bij Mijn voordeur. Ik wees hem op Mijn koffers en ongeduldig stond Ik bij zijn auto te wachten tot hij de deur voor Mij openhield. Binnen 15 minuten was Ik bij Artemis. Mijn slaaf was zo onder de indruk om bij twee Meesteressen te zijn dat hij door de zenuwen niet meer wist wat hij moest doen. Zucht… goed personeel is moeilijk te vinden!

Na een kop thee en een praatje besloot Ik om alle kasten bij Artemis eens open te gaan trekken om te zien wat Ze allemaal in huis had. Niks, absoluut helemaal niks! Droog merkte Ze op dat Ze het druk had met werk en dat er in de weddenschap niets afgesproken was over enige voorraad. Pff…

Van Haar gezicht kon Ik aflezen dat Zij dit erg grappig vond. Dus Ik merkte op dat het lachen Haar wel zou vergaan en Ik de weddenschap ging winnen. Wat inhoudt dat Zij alle kleding die Ik meebracht zou wassen en weer schoon bij Mij thuis zou afleveren en dat Zij het kerstdiner – waar Eleonora Mij toe overhaalde – zou verzorgen (hierover in Mijn volgende blog meer).

Ik heb de weddenschap inderdaad gewonnen. Ik heb boodschappen voor een week gedaan met om precies te zijn € 29,78. Iedere avond een warme maaltijd, gekookte eitjes bij het ontbijt, warme chocomel met slagroom bij de film, etc.

De truc is teruggaan naar de basis. Aardappelen waren bijvoorbeeld in de aanbieding bij de Lidl. Vijf kilo voor € 1,69. Een zak krieltjes kost bijvoorbeeld € 0,89 voor 500 gram. Omgerekend is dit toch echt € 8,90 voor vijf kilo aardappelen…

Hetzelfde geldt voor warme chocomel met slagroom. Een liter chocomel is rond de 90 cent. Voor een liter melk betaal je 45 cent en voor een pak cacao 75 cent. Een spuitbus slagroom is rond een euro, maar een pakje slagroom om zelf op te kloppen is 25 cent en heeft vier keer zoveel inhoud…

Neem de basisproducten en je kunt een hoop op de boodschappen besparen. Het was absoluut een leuke uitdaging om met een beperkt budget zoveel mogelijk binnen te slepen. Iedere keer als Ik geluk had bij de supermarkt, kwam Ik enthousiast met tassen vol bij Artemis.

Zij bekeek de bonnetjes met verbazing en Mijn enthousiasme waarschijnlijk met nog meer verbazing. Ze merkte dan ook al snel op dat Ik een “koopjes fetish” heb. Misschien heeft Ze daar een punt. 😉

De duurste aankoop die Ik heb gedaan was wasmiddel: vier liter voor € 4,89. Toch goed dat Ik het gehaald heb, want Artemis zal het nodig gaan hebben om al Mijn kleding te wassen! Maar eerlijk is eerlijk, Ze heeft beloofd om een uitmuntend kerstdiner voor Mij en Eleonora te verzorgen!

Met dominante groet,

Deana