Kerst met de Domina’s (2)

Dit is het tweede deel van Mijn blog over Mijn BDSM Kerstmis. Lees eerst Kerst met de Domina’s (1). 

Heb je het weleens meegemaakt dat een gebeurtenis zo perfect, zo adembenemend, zo allesomvattend en zo onwerkelijk was? Alles was zoals het hoorde te zijn en ieder klein detail lijkt even belangrijk.

Mijn kerst was zoals dit en om eerlijk te zijn heb Ik geen idee waar Ik moet beginnen met vertellen. Er is zoveel gebeurd dat het moeilijk is om alles op een rijtje te zetten en het is lastig om al Mijn indrukken te verwoorden.

Nadat Mijn jas was aangenomen en Mijn taart naar de keuken was gebracht, werd Ik door een subje begeleid naar de woonkamer. Hij gaf galant aan dat Ik plaats kon nemen en nam zelf direct aan Mijn voeten plaats voor het geval Ik een voetenbankje wenste.

Een andere slaaf vroeg nogmaals aan Mij of hij Mij iets te drinken kon aanbieden. Ik gaf aan dat Ik een glas wijn wilde en hij haastte zich voor Mij naar de keuken.

Met een glas wijn in Mijn hand gaf Ik aan dat Ik genoeg had van het aftasten en Ik zei tegen de slaven dat ze er voor Mijn vermaak waren, dus dat ze hun rol goed dienden te vervullen.

Ik gaf daarna direct het bevel aan de slaaf aan Mijn voeten (die overigens opmerkelijk mooie blauwe ogen had) om voor Mij plaats te nemen op handen en knieën. Ik legde Mijn voeten op zijn rug, terwijl Ik van de wijn nipte.

Artemis keek bedenkelijk naar Mij en Ik vroeg Haar waar Ze aan dacht. “Jij verandert ook nooit, hè? Net zoals altijd weet Jij precies wat Je wilt.” Opgewekt antwoordde Ik dat dit inderdaad het geval was. Ik gaf een ander slaafje de opdracht om Mijn pumps uit te trekken en Mijn voeten te masseren.

Dit deed hij maar wat graag! Ik had het dus toch goed gezien dat hij iets met voeten heeft… Verder was Ik onder de indruk van zijn donkere, glanzende haar dat tot op zijn schouders viel. Donkere chocoladekleurige ogen, een gebronsde huid, een gespierd lichaam…

Absoluut een man die veel vrouwen laat zwijmelen en Ik heb hem aan Mijn voeten! Wat een heerlijk machtig gevoel en de voetmassage was ook niet mis!

Eleonora zat ondertussen breed grijnzend toe te kijken en Ik wist dat Ze iets aan het plannen was… Na wat gepraat over koetjes en kalfjes met Artemis viel Eleonora ineens midden in Ons gesprek. Ze riep opgewekt uit dat de andere drie slaafjes voor Ons vermaak moest zorgen en dat Zij precies wist hoe…

Verbaasd keken Artemis en Ik Haar aan. Ondertussen werd Haar grijns nog breder, terwijl Ze toelichtte dat de overige drie slaafjes voor Ons konden optreden als de Chippendales. Terwijl Artemis verbaasd naar Eleonora bleef kijken, begon Ik onwillekeurig te giechelen. Nadat Ik de benauwde gezichten van de slaafjes zag, stemde Ik volmondig in met het voorstel van Eleonora.

Eleonora liet er geen gras over groeien en gaf direct één van de slaafjes het bevel om muziek op te gaan zetten. Hoewel dit slaafje waarschijnlijk de oudste van de vijf was (Ik schat midden veertig) zag ook hij er goed uit. Absoluut een goede conditie en zijn lichaam was keurig onderhouden.

Zenuwachtig zat hij aan de knoppen van de geluidsinstallatie te frunniken en het duurde dan ook even voordat Eleonora aangaf dat Zij tevreden was met de muziek. Met knikkende knieën liep hij naar Ons toe, maar Artemis wees hem al snel terecht. “Tut tut, de Dames zeiden dat Ze jullie willen zien dansen, niet lopen!”

Eleonora schaterde het uit en ook Ik kon het niet nalaten om breed te grijnzen. De andere twee slaafjes werden al snel naar hun plek gesommeerd om daar aan hun dansje te beginnen en hun pakken langzaam uit te trekken.

Dit dansen lokte natuurlijk een aantal opmerkingen uit en leidde ook tot het nodige (leed)vermaak (zeker toen Ik ontdekte dat ze alle drie dezelfde rood glimmende G-string droegen!). Ze waren niet alle drie even soepel en dat was duidelijk te merken…

De oudste slaaf werd al snel gered door het geluid van een kookwekker uit de keuken. Hij stopte met dansen en keek twijfelend van Ons naar de keuken. Hij opende meerdere keren zijn mond, maar zei niets. Het leek erop dat hij zichzelf geen houding wist te geven en niet wist wat hij nu moest doen.

Artemis hielp hem uit deze twijfel door naar hem te snauwen: “Zou jij niet eens snel in de keuken gaan kijken hoe het met Ons eten gesteld is?!” De slaaf antwoordde met een piepstemmetje: “Ja, Meesteres, onmiddellijk Meesteres!”

Hij verdween al snel uit Ons blikveld om zich naar de keuken te haasten. Later hoorde Ik van Artemis dat hij een chef-kok in een groot restaurant in Amsterdam is. Dit beloofde wat goeds!

Na nog een klein kwartiertje spelen met de overige vier slaafjes kwam de oudere slaaf Ons melden dat het eten klaar was en dat Wij met vijf minuten aan tafel konden gaan als Wij dat wensten. Artemis gaf aan dat dit in orde was en stuurde alle vijf de slaven de keuken in om hem te helpen de tafel te dekken.

Het vervolg van Onze kerst zal Ik deze week nog op Mijn blog plaatsen. Ik wil jullie natuurlijk ook niet te veel verwennen met al die A4’tjes tekst in één keer. 😉

Dominante groet,

Deana

Update: lees snel het vervolg van deze spannende BDSM kerstmis!