Het Correctie Instituut (1)

Ingezonden door slaaf jan
‘Ik ben geduldig genoeg geweest,’ zei mijn Meesteres, waarmee maar weer bewezen was dat Ze over een goed gevoel voor humor beschikte. Want geduld en mijn Meesteres zijn net zo onwaarschijnlijk als ik en logisch denken, dus ik bedoel maar…
Maar ik zei niets, aangezien ik nogal gehecht was aan mijn opperhuid. Dus bleef ik geknield voor Haar zitten, de ogen neergeslagen, handen op de rug. ‘Tijd,’ zei Ze resoluut, ‘voor harde maatregelen.’
‘Mijn verontsch -‘
‘Mond dicht! Heb ik je iets gevraagd?’ Lees verder