De voyeur (2)

Dit is het tweede deel in een verhalenreeks over een voyeur. Lees eerst het begin: De voyeur (1)

Donderdagnacht. Via het pad sluip ik richting de moderne huizen. Ik draag geen rugzak en ik merk dat ik minder transpireer. Warm heb ik het wel, maar dat is van opwinding. Ja, ik ben opgewonden. Opgewonden van wat er komen gaat.

Voorzichtig sluip ik naar de hoge muren van het huis. De tuin is nog in aanbouw, waardoor er geen grote hekken of vervelende honden zijn die het me moeilijk maken. De weg is vrij en niemand die me gezien heeft. Dat is ook niet zo vreemd. Niemand die rond dit uur in deze kou iets te zoeken heeft op straat. Behalve ik dan. Lees verder

Slavenveilingen in het Romeinse Rijk

Hoewel slavenveilingen tegenwoordig nog steeds voorkomen, worden ze meestal in het geniep gehouden. Dat heeft natuurlijk zijn voordelen (spanning, gevoel van samenhorigheid, opwinding), maar hoe zou het zijn als het de normaalste zaak van de wereld was om een slavenveiling bij te wonen?

In de hoogtijdagen van het Romeinse Rijk was dit het geval. Sterker nog, als je nog nooit een slavenveiling had bijgewoond, kon je jezelf geen echte Romein noemen! Lees verder

Mooning, streaking en candaulisme

Naast, flashing, potloodventen en anasyrma zijn er nog drie andere vormen van exhibitionisme: mooning, streaking en candaulisme. De eerste twee, mooning en streaking, zijn meer bedoeld voor the fun of it, maar het is natuurlijk niet zo dat iedereen het zou doen.

Het vergt dus wel degelijk een vleugje exhibitionistisch gevoel van degene die deze acties uitvoert. Het is echter niet direct bedoeld als seksuele compensatie of hoe je dat ook noemen wilt. Dat geldt niet voor candaulisme, dat wel degelijk te maken heeft met seksuele verlangens en behoeften. Lees verder

De voyeur (1)

Met een opgewonden gevoel in mijn onderbuik loop ik door het bos. Het is winter en dat kan je voelen ook. De temperatuur komt niet boven het nulpunt, maar dat deert me niet. Wat belangrijk is, is dat het vroeg donker wordt in deze tijd. En zodra het donker is, ga ik op pad…

In mijn rugzak zitten mijn cameraspullen. De tas voelt zwaar aan. De dure zoomlens alleen al weegt ruim een kilo en dan heb ik het nog niet eens over de camera zelf en de nachtkijker. Door het gewicht begin ik te transpireren. Mijn conditie is niet meer zoals het vroeger was. Ach, je moet er iets voor over hebben. Lees verder

Wat is acrotomophilia?

Acrotomophilia is een sterk seksuele interesse in mensen met een amputatie. Acrotomophilia komt van de Griekse woorden akron (extreem), tomein (snijden) en philein (houden van).

Een aandoening die hiermee vaak in verband wordt gebracht is apotemnophilia. Apotemnophilia is het verlangen om één of meerdere gezonde ledematen te amputeren. Hoewel acrotomophilia ook een seksueel verlangen bevat, is dit bij apotemnophilia meestal niet het geval. Lees verder

Exhibitionisme, flashing en potloodventen

In Nederland wordt een exhibitionist vaak omschreven als een potloodventer, maar dat is een wat eenzijdige benaming. Hoewel een potloodventer een exhibitionist is, hoeft een exhibitionist niet per se een potloodventer te zijn.

Een potloodventer is een man – vandaar dat potlood natuurlijk – die zonder dat mensen daar prijs op stellen onverwachts laat zien wat hij in huis heeft.

Er zijn echter meerdere en ook onschuldiger vormen van ‘het zichzelf blootgeven’ die vallen onder de term exhibitionisme, zoals mooning en streaking. In dit artikel wordt het verschil tussen flashing en potloodventen besproken. Lees verder

Wat is infantilisme?

De vraag ‘Wat is infantilisme?’ is eigenlijk moeilijk te beantwoorden. Binnen die term worden een aantal variaties en combinaties op één hoop gegooid die veel op elkaar lijken, maar toch duidelijk verschillend zijn.

Om het nog eens extra ingewikkeld te maken, wordt deze term ook gebruikt voor opgroeiende kinderen die achtergebleven zijn in hun ontwikkeling.

Een luierfetisjist – ook een verkeerde benaming trouwens – heeft alle ontwikkelingsfasen tot volwassene doorlopen, maar kiest bewust voor een bepaalde vroegere situatie waarin hij of zij zich prettig voelt.

Adult baby

Opvallend is overigens dat de meeste infantilisten mannen zijn. Blijkbaar hebben vrouwen minder behoefte aan dit soort fantasieën, want slechts één op de twintig infantilisten is vrouw. Lees verder

Wat is pica?

Pica is de neiging om niet-eetbare dingen te eten. Dit kan van alles zijn, zoals hout, wol, gloeilampen, schroeven, verf en ga zo maar door. Naast het eten van niet-eetbare dingen wordt het eten van grote hoeveelheden onbewerkt, ongekookt of rauw voedsel ook als pica beschouwd.

Hierbij kun je denken aan rauwe eieren, ongekookte rijst, rauwe aardappelen, meel, etc. Mensen met pica hebben echter geen afkeer van “gewoon” eten. De naam pica komt van Pica pica, de Latijnse naam voor ekster (die ook bijna alles eet). Lees verder

Voetfetisjisme en voetverering

Voetfetish

Van de meer dan 550 soorten fetishismen behoort voetfetisjisme wel tot de meest voorkomende soorten.

Door de eeuwen heen is de belangstelling voor vrouwen- maar ook voor mannenvoeten levend gebleven en dat is terug te vinden in literatuur uit verschillende tijdperken.

De eerste vermelding van een geval van voetfetisjisme kom je dan ook tegen bij een zekere Bertold von Regensburg uit 1220. Die belangstelling voor voeten blijft trouwens niet beperkt tot alleen de voeten, maar kan ook gecombineerd zijn met het dragen van bepaald schoeisel of beenbedekking, zoals kousen en sokken. Lees verder

Risico’s van zelfbondage

Ingezonden door slaaf Richard

Het gevaar van zelfbondage is natuurlijk dat je niet los kan komen of dat je het jezelf te moeilijk hebt gemaakt. Doe dit dus alleen als je heel erg ervaren bent en wees je er bewust van waar je mee bezig bent.

Doe het liefst alleen aan zelfbondage met iemand erbij. Mocht het fout aflopen – dat je jezelf niet meer los kan maken – dan kan iemand je helpen om je weer los te krijgen. Lees verder

Zelfbondage tips

Ingezonden door slaaf Richard

Ik zal precies vertellen hoe ik mezelf vastbind, welke materialen ik daarbij gebruik en waaraan ik mezelf vastbind bij zelfbondage.

  • Op een stoel. Ik bind mijn ene voet met een stuk touw vast aan een stoelpoot en bind mijn andere voet (ook met een touw) vast aan een andere stoelpoot. Vervolgens pak ik een riem en bind mijn knieën aan elkaar vast, waarna ik weer een riem pak en deze vastbind om de stoelleuning en mijn onderbuik. Tot slot pak ik nog een riem en bind mijn borst vast aan de rugleuning. Mijn handen maak ik achter mijn rug vast met handboeien (wel zo dat ik mezelf nog kan losmaken). En dan zit ik vast. Soms gebruik ik nog een blinddoek erbij of mondknevel.
  • Op bed met spijlen. Ik heb een bed met spijlen en bind dan eerst mijn voeten vast aan het bed. Daarna pak ik handboeien, ga ik languit op bed liggen en maak ik de handboeien vast aan de spijlen (soms op mijn rug, dan weer op mijn buik). Vervolgens maak ik nog een touw of handboei vast aan mijn penis en doe ik een blinddoek en mondknevel om.
  • Op bed zonder spijlen. Soms bind ik mezelf vast op bed zonder dat ik ergens aan vastgebonden ben. Eerst maak ik mijn benen vast met een riem (soms ook de knieën erbij), languit of met gebogen benen. Erna bind ik een riem om mijn middel vast, steek ik mijn armen erdoorheen (achterlangs) en maak ze vast met handboeien. Soms gebruik ik een blinddoek, mondknevel en knijpers of tepelklemmen.
  • Vastbinden op keukentrapje/opstaptrapje. Ik schuif de trap helemaal uit en ga er dan languit op liggen. Ik voel de trapleuningen dan in mijn lichaam zitten, wat dus ook pijn doen. Omdat ik languit lig, maak ik mijn handen vast met handboeien en bind een riem om mijn middel en de trap vast (overigens doe ik dit op het moment niet meer, omdat het te gevaarlijk is). Telkens als ik hiermee bezig ben, duurt zo’n moment dat ik mezelf aan het vastbinden ben misschien tien minuten en het moment van vastgebonden zitten ongeveer vijftien tot twintig minuten. Langer houd ik het namelijk niet vol en doordat ik zo opgewonden ervan ben geworden, ben ik dan al klaargekomen. Erna maak ik mezelf weer los, maak het schoon en ga weer verder met waar ik mee bezig was. As ik dit doe, tref ik wel voorzorgsmaatregelen. Omdat niemand in de buurt is die mij kan helpen mocht het fout aflopen, gebruik ik handboeien die ik te allen tijde los kan maken. Het zijn namelijk handboeien met een beveiliging die je zo open kunt klikken, ook als je vastzit.

Lees verder