“Ja, Mevrouw. Dank U Mevrouw”, klinkt het slaafs en al snel is André, op zijn knieën, haar voetjes met de zachte crème aan het verwennen.
“Mmmm. Zalig subje! Ga maar verder omhoog en doe mijn benen ook maar.”
“Ja Mevrouw. Tot Uw dienst Mevrouw.” Langzaam masseert hij Natascha’s heerlijke benen met de zijdezachte crème. Via de enkels en de kuiten werkt hij langzaam omhoog naar haar knieën. Het windt hem in hoge mate op. Pijnlijk ervaart zijn pikje weer de zeer beperkte ruimte die zijn strenge kuisheidskooitje biedt. Hij zucht gelaten, hetgeen Natascha niet ontgaat. “Toch geen stoute gedachten, hè antje?” vraagt ze geamuseerd.
Alle eerdere delen van dienstmeidgeesje's Schuld, berouw en boetedoening