Dit strafverslag is ingestuurd door subje j
Meesteres Artemis vond dat het eens tijd werd dat ik op papier zet wat BDSM voor mij betekent. Dit is een vraagstuk waar ik zelf ook al een tijdje mee zit. Vanmiddag in de trein heb ik lang zitten nadenken over wat ik hier neer wilde zetten. Echter, nu ik daadwerkelijk hier dit aan het schrijven ben, slaat de twijfel toch weer toe. Hoe ga ik dit in ‘s hemelsnaam omschrijven?
Misschien is het een goed idee om te beginnen met de eerste keer dat ik me bewust werd mijn onderdanige gevoelens. Dit gebeurde al op relatief jonge leeftijd.
Toen ik een jochie van niet ouder dan een jaar of 5 oud was, ging ik een keer met een paar vriendjes naar het zwembad. De moeder van een van mijn vriendjes ging die middag oppassen, terwijl wij blij in het water aan het spetteren waren.
Op een gegeven moment kwam ze bij ons en begon met een bal te spelen. Ze daagde ons uit om haar met de bal voorbij te lopen; volgens mij was ze een talentvol basketbalspeler. Toen ons dat dreigde te lukken, pakte ze ons simpelweg op en smeet ons weg. Op een of andere manier vond ik dit een fantastische ervaring en kreeg het nog een paar keer voor elkaar dat ze me oppakte en wegsmeet.
De volgende keer dat ik met BDSM in contact kwam, was toen ik als 8/9 jarig mannetje de krant begon te lezen en uiteindelijk terechtkwam bij de contactadvertenties. Plots zag ik daar ook BDSM contactadvertenties staan, waar ik het toen erg warm van kreeg. 🙂
Toen ik op iets latere leeftijd serieus begon na te denken over meisjes, waren het altijd de stoere, brutale die ik leuk vond. Het soort meisje dat het durfde om gummetjes richting de docent te gooien en waar niemand tegenop durfde. Op een of andere manier kon ik het hier altijd heel erg goed mee vinden. Tot op de dag van vandaag vinden alle vrouwen met wie ik veel omga het over het algemeen ook erg leuk om mij verbaal aan te pakken.
Waar brengt dit verhaal mij? Tot nu toe heb ik nog nooit iets meegemaakt dat in de verste verte ook maar op een serieus BDSM contact heeft geleken. Erg lang heb ik hierover lopen twijfelen, maar in de afgelopen weken ben ik er steeds meer achtergekomen dat het dienen van een dominante vrouw echt is wat ik wil en denk nodig te hebben.
In welke vorm dit moet gaan gebeuren, weet ik niet precies. Het lijkt me ook moeilijk dat te kunnen zeggen zonder het eerst te hebben meegemaakt. Wat mij in ieder geval aanspreekt is het daadwerkelijk dienen van een dominante, intelligente en veeleisende vrouw die het uiterste van mij vraagt.
Graag zou ik mezelf compleet willen wegcijferen om Haar maar gelukkig te maken of ten minste tot nut te zijn. Dit zou ik graag voor de langere termijn willen doen om zo ook een hechte band met Haar op te bouwen. Of dit ideaalbeeld gaat lukken, is niet aan mij denk ik. Ik hoop alleen echt dat het gaat lukken…
subje j
Mooi geschreven, subje j!
Zolang je er in gelooft en er ook echt voor gaat, zal het wel goed komen met je ideaalbeeld. Goed ook om te horen dat je een hechte band met Haar op wil bouwen. Dit is echt het belangrijkste in een langdurig BDSM contact.
Interessant om te lezen, het zette mij aan het denken hoe ik onderdanig geworden ben. Ik was altijd al erg verlegen, vooral naar meiden. Misschien heeft het altijd in mij gezeten. Maar vanaf het begin van de middelbare school was ik altijd erg onder de indruk hoe meiden jongetjes tegen hun ballen schopten, en daar dan samen het grootste plezier om hadden. Die jongetjes hadden dan niet alleen veel pijn, maar ze waren ook erg vernederd voor de hele klas, jongetjes en meiden. De jongetjes die het overkwam praatten er ook nooit over, uit schaamte. Regelmatig pakten die meiden een jongetje aan die wat veel praatjes had of stoer probeerde te doen. Dat was dan snel afgelopen.
Ik heb het heel erg veel zien gebeuren, maar het gebeurde nooit bij mij. Nu zeg ik “helaas”, maar ik weet niet of ik het toen graag gewild had. Misschien kwam het omdat de meiden mij verlegen en bescheiden vonden, onderdanig wellicht? Ik had dat lesje niet nodig dachten ze misschien.