Ik keek op mijn horloge en zag dat het negen uur was. Precies op tijd, dacht ik bij mezelf. Het duurde ruim een kwartier voordat mijn Meesteres op kwam dagen. We hadden afgesproken voor de supermarkt en daar was Ze dan.
Gekleed in een zwarte legging, kaplaarzen tot Haar knieën en een elegant zwart paardrijdjasje met een bijpassend hoedje en rijzweepje kwam Ze op me afgelopen. Ze zag er sexy, elegant en vooral dominant uit. Dat laatste kwam door Haar perfecte rechte loopje en de blik in Haar ogen.
‘Goedemorgen, Meesteres,’ groette ik Haar vlug toen Ze voor me kwam staan. Ik hield mijn hoofd richting de grond gebogen en ik hoopte dat Ze goedgezind zou zijn.
‘Hallo, paardje.’
Haar stem klonk vol vreugde. Ze had duidelijk goede zin en dat bezorgde mij opwinding. Als mijn Meesteres goede zin had, zat er meestal wel iets voor me in.
Ik wist wat er van me verwacht werd. Het was tijd voor ponyplay. Ik zakte door mijn knieën en ging op handen en voeten op de grond zitten met mijn rug omhoog. De grond was hard en ik voelde de kou van de stenen door mijn lichaam trekken.
‘Heel goed…’
Mijn Meesteres bukte naast me en bevestigde een halsband met aanlijnketting om mijn nek. De ketting was zeker anderhalve meter lang en was gemaakt van staal. De leren riem zat strak om mijn nek.
‘Laten we boodschappen gaan doen…’
Toen ik hiermee in wilde stemmen, kreeg ik een harde slag met de zweep op mijn rug. Ik had beter moeten weten, besefte ik. Dit was mijn rol als paard en paarden spraken niet. Ik zou moeten gehoorzamen en mijn Meesteres van vervoer voorzien. Dat was mijn enige taak.
‘Braaf…’
Mijn Meesteres liep naast me en trok me met Haar mee de supermarkt in. De glazen schuifdeuren openden zich en mijn Meesteres begeleidde me aan de ketting naar binnen.
We hadden nu al behoorlijk wat aandacht op O/ons gevestigd en ik begon een rood hoofd te krijgen. Het voelde als een vernedering aan, zeker in de outfit die ik droeg, maar toch was ik trots dat ik hier naast mijn Meesteres mocht lopen. Ik droeg een strakke leren broek met een opening bij mijn billen.
Mijn bovenlijf was ontbloot en om mijn hoofd droeg ik een strak leren masker. Het was geen alledaagse vertoning voor in de supermarkt, maar dat liet mijn Meesteres koud.
Nadat Ze een mandje had gepakt, nam Ze op me plaats. Ik voelde Haar gewicht op mijn rug drukken en toen Ze Haar voeten van de grond tilde, dacht ik even dat ik het niet meer zou houden. Nee, dacht ik. Ik moet mijn Meesteres dienen. Ik moet een sterk paard voor Haar zijn. Ik zette me schrap en begon door de gangen van de supermarkt te kruipen.
‘Je weet wat ik moet hebben, paardje. Naar de broodafdeling. Hup.’
Terwijl ik mijn best deed om naar de andere kant van de supermarkt te kruipen, kreeg ik af en toe een scherpe tik op mijn billen. Ik moest sneller kruipen. Mijn Meesteres wilde sneller op haar bestemming komen en ik kroop zo snel als ik kon.
Toen we eindelijk aankwamen, voelde ik een enorme opluchting door mijn lichaam trekken. Ik had bewezen dat ik een goed paard voor mijn Meesteres was. Ik was trots op mezelf.
Mijn Meesteres stapte van me af en trok me aan de ketting met Haar mee. Ze zocht rustig een brood uit terwijl de medewerkers bij de broodafdeling fronsend toekeken. Ik hield mijn hoofd naar beneden gebogen.
‘Dit lijkt me wel wat, hm?’
Ik keek op en zag mijn Meesteres uiterst tevreden naast me staan. Ze knikte goedkeurend naar me en gaf me zelfs een aai over mijn hoofd. Ik kreeg een warm gevoel van binnen. Een gevoel van liefde en eventjes voelde ik me speciaal. Ik had mijn Meesteres een dienst bewezen en ik kon een trotse glimlach niet onderdrukken.
‘We moeten nog eventjes een ommetje maken. Omdat je zo braaf geweest bent, heb ik een verrassing voor je.’
Mijn hart begon te bonken van opwinding en toen mijn Meesteres weer op me kwam zitten, begon ik als een gek door de gangen van de supermarkt te kruipen. Ze complimenteerde me enkele malen waardoor ik de pijn in mijn knieën vergat.
‘…links,’ commandeerde ze uiteindelijk. We waren op de bestemming aangekomen en mijn Meesteres stapte van me af. Voor een tweede keer aaide Ze me over mijn hoofd en petste goedkeurend met Haar hand op mijn bovenlichaam.
‘Dit heb je wel verdiend…’
Ze nam een pak uit de schappen en opende het. Mijn Meesteres nam iets in Haar hand en bracht het naar beneden, richting mijn mond.
Als een gehoorzaam paard opende ik mijn mond en hapte het goedje dat in Haar open hand lag naar binnen. Het was heerlijk. Het was de beloning waar ik op gehoopt had. Het was de erkenning dat ik een goed paardje was, wat me zo opwond. Een goed paardje voor mijn Meesteres. Het waren de suikerklontjes die in mijn mond wegsmolten, gegeven door Haar.