Dit is het tweede deel van een verhaal. Lees eerst het eerste deel over money slavery.
“Kijk eens, jongetje. Vind je niet dat ik zou moeten kunnen rondlopen in zulke prachtige laarzen? Je zou ze misschien mogen voelen aan mijn kuiten. Begint het je al te interesseren?” Het is een retorische vraag, ze weet heel goed dat ik erg subbig aan het worden ben omdat ze haar plan tot uitvoering aan het brengen is.
“Waar je nu die veter voelt tegen je bovenbeen… Daar kan de punt van de laars aan mijn voet langs je been glijden. Dat zal vast goed gaan met dat gladde leer. Kom mee.” Ik volg. Ze leidt me een hoekje om en daar blijkt een rustig straatje te zijn. Omdat de winkels dicht zijn is het sowieso al rustig.
Ze draait zich om en kijkt naar mijn kruis, waar al een tijdje een aardige bobbel zit. “Haal hem er maar uit jongetje. Voorzichtig met die veter, hè?” zegt ze met een grijns. Ik doe mijn broek open, haal hem eruit en laat hem hangen. Hij is niet stijf, maar wel wat gezwollen.
Ze kijkt tevreden; ik was al bang dat hij helemaal stijf had moeten zijn. Nu met nog meer grijns vervolgt ze: “Zo, haal nu langzaam je portemonnee uit je kontzak, langzaam zodat je het goed voelt en er bewust van bent dat je hem eruit haalt, voor mij. Daarna laat je hem gewoon hangen, hij zit vast genoeg aan je eikel inmiddels, zie ik.”
Ze glimlacht en ze doelt op mijn opwinding die ervoor zorgt dat de veter goed strak zit. Ik knik bevestigend, reik naar achteren en trek hem er heel langzaam uit. Dan buk ik zover mogelijk voorover voordat ik hem loslaat, omdat het anders misschien pijnlijk is.
Hij bungelt nu en trekt mijn pik naar beneden. Gelukkig zit er bijna geen muntgeld in, dus is het gewicht niet heel erg veel. Maar de opwinding neemt alsmaar toe. Ze houdt haar hand op, net iets boven de hoogte van waar mijn… (haar?) portemonnee nu hangt.
“Nu gaan we kijken of jij jezelf kunt behoeden voor uitgaven aan mijn kleding. Snap je het al?” Ze grijnst weer en ik raak weer meer opgewonden naarmate me steeds duidelijker wordt dat ze me echt iets gaat ontnemen. Dit wordt een vicieuze cirkel: opwinding, vrees, opwinding.
Weer een grijns: “Blijf stilstaan, je hoeft niets te doen. Je gaat me vanzelf antwoord geven op de volgende vraag. Ik hoef zo dadelijk alleen maar mijn hand vooruit te steken om je gift in ontvangst te nemen.”
Hij was al stijf aan het worden, maar nu het eigenlijk nadelig voor me is en hij niet stopt met stijver worden, windt het me nog meer op. Langzaam komt hij omhoog. Wanneer hij horizontaal staat, reikt ze met haar vrije hand naar mijn ballen en streelt met haar nagels, krast een beetje zelfs.
Haar opgehouden hand blijft op exact dezelfde hoogte in de lucht hangen. En die hoeft ook niet te bewegen, want de portemonnee wordt verder en verder opgetild. Het komt ook door het gevoel dat ik het niet meer kan voorkomen.
Dat ze me al zo erg laat verlangen naar dit gevoel dat me zo weerloos maakt. Eigenlijk wil ik natuurlijk ook graag een gift doen aan haar, maar dat is het punt niet. Al zou ik het niet willen, dan zou ik het nu niet meer kunnen voorkomen.
Bij die gedachte komt mijn pik nu nog rechter omhoog te staan. Met het gewicht van de portemonnee die eraan trekt is het zo opwindend dat ik het gevoel heb dat ik zo al bijna klaarkom. Ik sluit mijn ogen.
Dan, als hij bijna op zijn stijfst is, hoor ik haar zeggen: “Ahhh kijk, goed zo. Dankjewel, hahaha. Maar hij ligt nog niet in mijn hand. Ik heb je nu in zo’n toestand dat ie er boven blijft hangen, maar nu moet hij weer naar beneden. Dat kan ik op twee manieren laten gebeuren, jongetje van me.
Maar ik heb al gekozen. Je hebt genoeg je best gedaan en je staat op het punt nogal een offer te maken, hè? Wat je nu het meest wilt, is wat mij ook het meest plezier. Alleen is het lastig voor je, want je wilt liever niet je hele portemonnee in mijn handen leggen. Maar je wilt wel klaarkomen, nee, sterker nog… Haha, je kunt niet meer voorkomen dat je klaarkomt. Zeg het maar, wil je klaarkomen?”
“Ohhh, Mevrouw. Ja… nee… Ohh, ik wil niet dat u mijn portemonnee afneemt, maar ik wil zo graag klaarkomen.”
“Je dacht toch niet dat je iets te kiezen had? Ik bepaal wel.” Dan plotseling voel ik weer een hand op mijn ballen. Nu niet een streling, maar er wordt lichtjes geknepen en gekneed. En dan een andere hand tegen mijn bovenbeen waar al de hele avond de veter tegen gebungeld heeft.
Maar nu is het een snijdend gevoel. Ze gebruikt haar nagels haaks op de richting waarin ze krabt, zodat het meer snijdt en het geeft een erg pijnlijk maar ontzettend lekker gevoel. Een zachte streling over mijn pik volgt daarop en die is nu zo ontzettend gevoelig dat ik onmiddellijk klaarkom.
Met harde schokken spuit ik al mijn zaad. De portemonnee wiegt op en neer boven haar gestrekte hand. Ik probeerde stil te blijven, maar nu ben ik zo in het moment dat ik kreun en hijg.
En ze kneedt ondertussen nog steeds mijn ballen, zodat het schokken nog langer doorgaat en ik mijzelf helemaal voor haar moet legen. Dan laat ze ze los en zet dezelfde hand nog even om mijn pik om de laatste beetjes eruit te persen. Het schokken stopt.
Mijn hoofd laat ik hangen, uit nederigheid en vermoeidheid, maar vooral nederigheid. Ik maakte geen enkele kans met deze tactiek van haar. Ze lokte mij slim en zonder veel moeite in de val.
Mijn pik begint te ontspannen en ze gebiedt me te kijken naar de zakkende portemonnee. De onderste rand landt langzaam op haar hand. Hij begint te kantelen… en dan ligt hij compleet plat in haar hand.
“Heeeel goed, jongetje. Morgen is het koopzondag. Ik hou hem bij me en ga naar huis. Jij kunt nergens heen nu, dus je volgt. Ik heb een gepast plekje voor je. Morgen mag je misschien mee, als jij je blijft gedragen.”
Ik ontwaak als het ware uit mijn roes, maar dat is alleen de opwinding. Mijn onderdanigheid is juist toegenomen. Achter haar aan lopend ben ik leeg. Geleegd, maar vervuld van overgave en blijdschap over de tevredenheid van mijn eigenaresse.
Dit verhaal is anoniem ingezonden. Heb jij ook een spannend BDSM verhaal dat je met Ons wilt delen en nog niet ergens anders is gepubliceerd? Stuur je verhaal dan in via het inzendformulier.